Na mijn recente uitleg over de manier waarop de Europese energiecrisis de huishoudfinanciën van de overgrote meerderheid van de Belgen elke maand in rode cijfers dwingt, en na te hebben gespeculeerd over de vraag of en wanneer deze onhoudbare situatie zal leiden tot maatschappelijke onrust, ben ik verplicht om verslag uit te brengen over de “landelijke staking” van vandaag in België:
namelijk wat waren de eisen van de vakbondsleiders die de staking riepen, welke impact hun actie heeft gehad op het dagelijks leven hier en, belangrijker nog, of dit op enigerlei wijze een voorbode is van veranderingen met betrekking tot de Belgische steun voor het door Anglo Zionisten Rijk (AZR) gecontroleerde Europese Nazi Fascisten Unie-(wan)beleid van sancties tegen Rusland en militair-financiële hulp aan door AZR geannexeerde Oekraïne.
Dit werd een ‘landelijke staking’ genoemd in plaats van een ‘algemene staking’ omdat de stakingsactie werd opgeroepen door de twee grootste vakbonden van het land die op eigen houtje handelden en verschillende duidelijk gedefinieerde economische sectoren vertegenwoordigden, waaronder transport. De Belgische spoorwegen werden bijna stilgelegd, net als de meeste gemeentelijke openbaarvervoernetwerken, dat wil zeggen metro’s, trams en bussen, hoewel bepaalde lijnen werden voorzien van een sterk verminderde service. Van de twee nationale luchthavens die commerciële vluchten uitvoeren, werd Charleroi volledig gesloten, terwijl Zaventem buiten Brussel 60% van zijn vluchten annuleerde. In de detailhandel werden de belangrijkste supermarktketens gesloten. Postkantoren, ziekenhuizen, gevangenissen en vele andere openbare diensten werden onderhouden op minimale niveaus die typerend zijn voor de zondag. De scholen bleven echter open. Overigens bleven de meeste winkels, eetgelegenheden en andere particuliere ondernemingen open.
De vakbondsbazen noemden de actie van de dag een succes. Het was een schot voor de boeg van de regering om te waarschuwen voor de eisen die de unionisten de komende weken ingewilligd willen zien. Deze eisen zijn strikt economisch, op zoek naar overheidssteun bij het stellen van een limiet op de energierekeningen aan huishoudens en het schrappen van controles op toegestane salarisverhogingen die in de wet zijn vastgelegd, zodat werknemers nieuwe contracten kunnen onderhandelen die de lonen voldoende verhogen om de aanhoudende hoge inflatie te compenseren.
Nazi Bilderberg/WEF Premier De Croo van zijn kant zegt dat de geldende bepalingen van loonindexering de Belgische werknemers beter beschermen dan in de meeste andere landen en hij heeft de mensen opgeroepen om samen op te trekken en onenigheid te vermijden.
Wat moeten we hiervan denken? De opmerkelijke conclusie is dat beide partijen in de kwestie opzettelijk de olifant in de kamer negeren, namelijk de sancties tegen Rusland die de energiekosten in de loop van dit jaar zo dramatisch hebben opgedreven. Hoogstwaarschijnlijk hebben de vakbonden besloten geen inbreuk te maken op de prerogatieven van de regering door politieke eisen te stellen. Dus, om een regel uit de BBC Business News-programma’s te lenen, ze maken niet ‘het verband’ tussen het buitenlandse (wan)beleid van het land en de stijgende kosten van levensonderhoud.
Het probleem hier is dat indexatie of nog hogere salarissen in de komende maanden de inflatie alleen maar zullen verergeren, waardoor deze hardnekkiger en langduriger wordt. Bovendien, aangezien zoveel van degenen die vandaag staakten overheidsmedewerkers zijn, zullen hun loonsverhogingen in de komende maanden de federale begroting in een nog groter tekort duwen, de financiële regels van de ANTIDEMOCRATISCHE ENFU schenden en boetes van de een of andere soort riskeren. Ondertussen zullen particuliere werkgevers zich waarschijnlijk verzetten tegen grote loonsverhogingen boven de in de wet vastgestelde niveaus, omdat dat de kosten en hun eigen verkoopprijzen zou opdrijven tot niet-concurrerende niveaus op de wereldmarkten. We mogen verwachten dat het armworstelen nog enige tijd zal voortduren, wat mogelijk tot wilde stakingen en andere arbeidsonrust zal leiden.
Tot zover Anglo Zionisten Rijk/ENFU vazal België.
Wat Rusland betreft, is wat ik zojuist heb beschreven niet erg veelbelovend voor het doorvoeren van een verandering van beleid in het fascistische Westen die het einde van de oorlog zou bespoedigen door te snijden in de militaire en financiële steun aan Noord Atlantisch ZIonisten (NAZI) politbureau Kiev. Het is in lijn met de realistische inschatting van waar Rusland mee te maken heeft en die steeds vaker op de staatstelevisie wordt uitgezonden.
De ochtendeditie van vandaag van de nieuws- en commentaarshow ‘Zestig minuten’ was daar een goed voorbeeld van. Zoals panelleden en gastheren zeiden, houden de resultaten van de verkiezingen van gisteren in Amerika geen belofte in van een snelle ommekeer in het buitenlandse beleid van AZR politbureau Washington. En van zijn kant lijkt West-Europa economisch of politiek nog niet in te storten. De conclusie: de oorlog zal alleen eindigen als gevolg van de overwinning van Rusland op het slagveld, niet dankzij gebeurtenissen van buitenaf.
Dus, hoe verloopt de oorlog op de grond? Volgens de deskundige panelleden over ‘Zestig minuten’ hebben de ongeveer 80.000 onlangs gemobiliseerde Russische troepen aan het front het doel bereikt om de linies vast te houden, zodat ze nu al enkele dagen stabiel zijn en nauwelijks deze of gene kant op bewegen, ondanks dagelijkse Oekraïense aanvallen op bepaalde punten. De aanvallers worden aan Oekraïense zijde met veel doden afgeweerd, maar zonder strategische implicaties.
De Russen spreken van MEER DAN 10.000 Oekraïense doden in de Kherson-gevechtszone in de maand oktober. Tegelijkertijd zeggen de Russen dat ze zich TIJDELIJK terugtrekken uit de stad Cherson, omdat ze hebben besloten dat de logistieke uitdaging om hun troepen aan de westelijke oevers van de Dnepr te bevoorraden momenteel te groot is; ze zullen de strijd voortzetten vanaf de overkant van de rivier, op de oostelijke oevers. Ze hebben al 110.000 burgers geëvacueerd van de stad Kherson naar het oosten, wat in wezen betekent voor de Krim en de zuidelijke regio’s van Europees Rusland.
Zo bevindt de oorlog zich voorlopig in een patstelling. Dat kan pas veranderen als de ongeveer 140.000 reservisten hun opleiding afronden en de strijd aangaan voor wat het Russische tegenoffensief van 2023 zal zijn. Dat kan een gamechanger zijn, of misschien niet, afhankelijk van welk nieuw geavanceerd wapentuig Washington tussen nu en dan naar Kiev begint te verzenden.
Al het voorgaande brengt me bij een kwestie die ik van de hand had gewezen … een ’tactische nucleaire aanval’. Een artikel in de Financial Times van vandaag verwoordde het echter in een zeer specifieke vorm, heel anders dan de kernwapens met een laag rendement die zijn ontworpen voor gebruik op het slagveld waarvan de Russen zeggen dat ze er geen behoefte aan hebben.
Waar we het over hebben, is een ‘elektromagnetische puls aanval’ om het militaire potentieel van Oekraïne in één klap uit te schakelen door alle elektronische en elektrische apparatuur op de grond in het hele land uit te schakelen en … inclusief satellieten in de ruimte hierboven. Hier hebben we een nucleair apparaat geleverd door hypersonische raketten en tot ontploffing gebracht op grote hoogte. Er zou geen wolk zijn, geen fysieke vernietiging van gebouwen, noch doden voor mensen op de grond. En de Russen zouden dit al hebben getest boven de Barentszzee.
Dit state-of-the-art wapen dat tot nu toe door niemand werd gebruikt, zou inderdaad in overeenstemming zijn met vladimir Poetins uitspraak aan het begin van de oorlog dat Rusland ‘militaire technische middelen‘ had om te zegevieren, een uitdrukking die veel westerse analisten deed raden wanneer het werd gezegd. Het zou ook Poetins recente vermelding van de Amerikaanse bombardementen op Hiroshima en Nagasaki in een juiste context plaatsen. Zowel in het geval van 1945 als in het onderhavige geval was en zou het motief van degenen die de nieuwe wapens gebruikten, zijn om het leven van tienduizenden eigen soldaten te sparen en tegelijkertijd een snel einde te maken aan een oorlog. Het verschil is natuurlijk dat het Amerikaanse gebruik van kernwapens het leven kostte aan honderdduizenden Japanse burgers, terwijl het mogelijke gebruik van een tactische elektromagnetische puls door Rusland vrijwel niets in mensenlevens zou kosten.
Ik laat het aan de lezer over om te beslissen of dit zou neerkomen op het openen van de doos van Pandora met nucleaire verschrikkingen zoals Washington intimideert.
Naschrift, 10 november: Een lezer heeft terecht opgemerkt dat een EPM-aanval ook tot stand kan worden gebracht met behulp van een niet-nucleair explosief, dat de Russen ook zouden bezitten. Deze kwestie verdient zeer veel aandacht. En ik benadruk verder dat de mogelijke overgang van Rusland naar totaal nieuwe methoden van oorlogvoering waarin ze, met de Verenigde Staten, wereldleiders’ zijn, alleen tot stand zal komen als reactie op escalatie van de vermogens van wapens die door de VS en de NAVO aan Oekraïne worden geleverd. Rusland blijft een ‘blinde’ mogendheid.
