Eerst even een passage uit de Telegraaf van zaterdag 3 november 2012: Stille armoede blijkt overal voor te komen. Niet alleen onder minima, maar ook achter de voordeuren van villa’s. Ook in het Gooi staat menigeen het water aan de lippen. Menig directeur van een failliete fabriek solliciteert als productiemedewerker om de hypotheek te blijven betalen. Is er wel zoveel reden om jaloers te zijn op de bovenmodalen? Een rondje Naarden, Laren, Huizen, Bussum, Blaricum en Hilversum maakt veel duidelijk. Niet alleen in de straten met rijtjeshuizen, maar nu ook in de villawijken regent het Te Koop-borden. Lopend door het centrum van het chique Laren, het hart van het rijke Gooi, vallen de leegstaande winkelpanden op. Het is stil in de winkelstraten. De warme, harmonieuze kerstsfeer die er het hele jaar lijkt te hangen, lijkt verder weg dan ooit.
Tot zover de Telegraaf
Voor veel mensen is hun huis, mooie bak voor de deur, twee keer per jaar op vakantie een houvast die ze niet los kunnen of willen laten. Hun hele wereld stort in als ze dat kwijt raken. Maar tegelijk is de vraag of de Telegraaf (main stream media) de aandacht niet verlegt naar het verkeerde onderwerp. Natuurlijk is het waar dat mensen in de problemen komen, maar naar mijn smaak zou goede journalistiek zijn dat men aan de kaak stelt hoe deze grote economische krachten achter de schermen de ellende zo zwaar maken dat je je er als individu nauwelijks meer tegen kunt wapenen. Wat te doen? Een tweede baan aannemen? Dag en nacht werken? Moeilijk als juist de werkgelegenheid krimpt. Je huis verkopen? Moeilijk in een neer gaande markt. Al je spaartegoed op souperen? Ja, dat gebeurt al gezien de cijfers in dit artikel.
De ellende met de landen die hun betalingsverplichtingen niet meer konden voldoen heeft er voor gezorgd dat Brussel alle landen dwingt tot draconische bezuinigingsmaatregelen. Nederland leek tot nu toe redelijk de dans te ontspringen, met wat niet noemenswaardige ingrepen als de BTW verhoging, maar met het nieuwe kabinet gaan we ineens vol gas op de keiharde tour.
De vraag die door respectabele journalisten zou moeten worden gesteld is: Waarom is Griekenland zo hard onderuit gegaan? Maar zowel economen als journalisten die mee draaien in de grote maatschappelijke molen, waarin iedereen zich vooral druk maakt om haar eigen carrière, durft niemand de waarheid te benoemen of echt kritische vragen te stellen.
Even een stukje geschiedenis
Griekenland was een lastige luis in de pels tijdens de Balkan oorlog. Dit was de oorlog die veel Nederlanders zich nog herinneren met betrekking tot het Srebrenica debakel. De oorlog van Karremans “I always say don’t shoot the piano player”. In mijn optiek moest Griekenland hiervoor worden gestraft met het listige plan van een financiële crisis. Ik denk dat het een bewust geïmplementeerde crisis is met medeweten van Brussel. Geen kritische journalist die hier aan denkt of ook maar over durft te schrijven! Dan moet immers de onderste steen boven. Dat kan niet in een land dat het internationale hof voor oorlogsmisdaden heeft gekregen. Zowel economische belangen voor Nederland als het feit dat Nederland vooral EU en NATO minded is, zorgt ervoor dat kritiek van binnenuit niet wenselijk is.
Wikipedia: Yugoslav wars
In mid-1992, the UN responded to Serbian offensives in the former Yugoslav republic of Bosnia and Herzegovina by declaring a full embargo on trade with Serbia by all member nations. The sanctions placed Greece, which had recognized the independence of Bosnia and Herzegovina shortly after its declaration in 1992, in a difficult position. Serbia was an important trading partner with strong religious and historical ties to Greece, and Serbia had initially supported the Greek position on the Macedonia naming dispute. Beginning in 1992, the Konstantinos Mitsotakis and Andreas Papandreou governments, fearing that the Bosnian war would spread in a direction that would involve Turkey, Albania and Greece, undertook long series of peace-negotiations with Serbia’s president, Slobodan Milošević, Bosnian Serb leader Radovan Karadžić, and the Bosnian government without results. Meanwhile, food, oil, and arms were reported moving from Greece into Serbia in violation of the UN embargo. Before, during, and after its 1994 presidency of the EU, Greece was the only EU nation to back the Serbian position that Serbian forces had entered Bosnian territory. In early 1994, Greece incurred the displeasure of its European allies by voting against NATO air strikes on Serbian positions. Greece also refused the use of its NATO air bases at Preveza on the Ionian Sea for such attacks and refused to supply Greek troops to the UN peacekeeping mission in Bosnia. In NATO, Greece’s position was diametrically opposed to that of Turkey, which supported the Bosnian government.
Als je goed graaft blijkt dat Amerika via de CIA infiltratie een grote rol in deze oorlog had. Waarbij je moet denken aan dezelfde belangen als die nu in het Midden Oosten de drijfveer zijn tot de oorlogen daar.
Voorafgaand aan de crisis blijkt de Amerikaanse investeringsbank Goldman Sachs de Griekse overheid jaren lang te hebben voorzien van riskante financiële constructies die de schuld van het land lager lieten uitvallen dan ze in werkelijkheid was. Daarmee hielp Goldman Sachs niet alleen Griekenland om boven zijn stand te leven en zich steeds dieper in de schuld te steken. Het leverde Goldman Sachs honderden miljoenen op en was het begin van de structurele ondermijning van de euro. Zowel de bank als de Griekse overheid vonden het kennelijk de normaalste zaak van de wereld. ‘Iedereen deed het’, zo heette het. De Europese controleur, Eurostat, was op de hoogte van de deals en zag er geen kwaad in. Zou die controleur dan wellicht willens en wetens op deze crisis aangestuurd kunnen hebben? Heeft Brussel boter op zijn hoofd? Ik zou zeggen kijk eens naar deze VPRO documentaire voor meer. Je kunt je dus afvragen of Griekenland niet bewust in de problemen is gebracht. Je kunt je ook afvragen of Griekenland hierin als lijdend voorwerp is gekozen als straf voor hun steun aan Servië in de Joegoslavië oorlog. En daarnaast zou je je af kunnen vragen of Griekenland niet simpel weg de trigger was om de hele Euro zone mee te zuigen in deze crisis.
Nu gaan we het echte grote plaatje eens bekijken. Dan zie je dat zowel de olie belangen als de pijpleidingen een rol spelen en dat strategische landen ingenomen moeten worden.
Deze financiële crisis houdt ons (het volk) lekker zoet en ondertussen vinden er imperialistische oorlogen plaats die door onze main stream media volslagen kritiekloos verslagen worden. Het doel is het vormen van Eén Wereld Regering. De oorlogen die gevoerd worden hebben meerdere doelen, maar hoog in het vaandel staat de olie. De crisis, waarin Griekenland als lijdend voorwerp genomen is om de hele EU zone in mee te zuigen, is bedoeld om iedereen in Europa financiëel zo klem te zetten dat we steeds meer macht vanuit Europa zullen gaan accepteren. Alles gebeurt parallel. Brussel en de euro zijn slechts tussen stadia tot de weg naar de totale macht vanuit de VN.
Dus het feit is dat in de gehele Euro zone, ja nu zelfs in Nederland, de pijn voelbaar wordt als resultaat van deze gebouwde crisis die bij Griekenland begon. De vraag zou dus (naar mijn idee) niet moeten zijn: “Moeten mensen die jaren lang gewend zijn geweest in relatieve luxe te leven nu niet gewoon eens inzien dat er andere dingen belangrijk zijn in het leven?”. Nee de vraag zou wat mij betreft moeten zijn: “Waarom brengen de grote banken (als Goldman Sachs), die achter de schermen bestierd worden door een paar families (Rothschild, etc), landen bewust zo in de problemen dat grote werkeloosheid ontstaat, mensen hun vaste lasten niet meer op kunnen hoesten en het einde nog lang niet in zicht lijkt?” In 2013 wordt al een te kort in de wereldvoedselproductie verwacht, dus naast dat mensen hun vaste lasten niet meer kunnen betalen, gaan dagelijkse kosten ook nog eens om hoog.
Welke journalist of krant durft het aan de onderste steen boven te halen en zijn baan op het spel te zetten om echt kritisch te zijn!? Wanneer gaan wij als volk “Nee” zeggen tegen al die maatregelen die zogenaamd noodzakelijk zijn om landen als Griekenland te helpen waarvan de economie door Brussel zelf in samenwerking met een Amerikaanse bank (lees Amerika) financiëel doelbewust om zeep geholpen is? Wanneer gaan we inzien dat die steunpakketten geen steun zijn, maar gewoon een financiële strop om de nek en een alibi om alle landen in de Eurozone in een ongelooflijke crisis te leiden? Wanneer gaan we inzien dat onze overheid ons niet helpt, maar tegenwerkt, zuiver en alleen om de grote agenda van Brussel door te drukken? Wanneer gaan we inzien dat dit alles parallel loopt met het voeren van imperialistische oorlogen waarbij valse alibi’s worden gecreëerd en CIA infiltratie plaatsvindt met als doel de olie landen volledig in te pikken? (waarvan ook geen kritische verslaggeving). Wanneer gaan we inzien dat het grote doel is om een nieuwe wereld regering te vormen met één munteenheid en één wereldregering en één wereldleger als oplossing voor het (zelf geschapen) probleem.
Word wakker! Genoeg is genoeg!