Waarom zwijgen politici over de Wereldklimaatverklaring 2022?
“Pandemie” en “opwarming van de aarde” zijn de twee onderwerpen die de dood zionisten gecontroleerde media van de wereld het meest bezighielden voor de start van de WBO. En er is geen garantie dat, onder het mom van het bestrijden van een nieuwe “pandemie” en ”klimaatopwarming”, de “meesters van het discours” de inspanningen om het menselijk leven te herstructureren niet zullen hervatten en het een “grote reset” (een overgang naar “inclusief kapitalisme”) zullen verklaren.
Wat de beruchte ‘pandemie’ was en waar de drums weer kunnen klinken, wordt vandaag steeds duidelijker.
De strijd tegen de zogenaamde klimaatopwarming valt uit dezelfde categorie. Dit onderwerp begon in de jaren 70-80 van de twintigste eeuw op de internationale agenda te worden gegooid door de Club van Rome, waarachter David Rockefeller zat. Zelfs toen waren er oproepen voor de “de carbonisatie van de economie”. Achter de slogan van de carbonisatie zat de de-industrialisatie – onderdeel van het plan van de mondiale elite om de planeet te “zuiveren” van “overbodige” mensen en “overtollige” productiekrachten. In artistieke vorm werd dit plan al voor de Club van Rome gepresenteerd in Ayn Rands roman Atlas Shrugged (1957).
De praktische uitvoering van het plan voor het koolstofvrij maken van de wereldeconomie begon in 1992, toen het VN-Raamverdrag inzake klimaatverandering werd aangenomen op de Internationale Conferentie van de Verenigde Naties over het milieu in Rio de Janeiro (Earth Summit).
Bedenk: de USSR bestond niet meer en de wereldagenda werd onvoorwaardelijk gedicteerd door de Rothschilds zionisten en het Vaticaan de eigenaren van geld.
In 1997, tijdens een bijeenkomst in Kyoto (Japan), zijn tientallen landen het eens geworden over het Kyotoprotocol – een actieplan voor de implementatie van de algemene beginselen van het Kaderverdrag. Het Protocol van Kyoto droeg de ontwikkelde landen op om de uitstoot van gassen die worden gegenereerd door de verbranding van verschillende brandstoffen (steenkool, olie, aardolieproducten, schalie, aardgas, enz.) te verminderen of te stabiliseren en een broeikaseffect te creëren.
In december 2015 werd in Parijs het klimaatakkoord van Parijs ondertekend, dat de staten de verplichting oplegde om hun economie uiterlijk halverwege de 21e eeuw koolstofneutraal te maken.
Zowel het Kyotoprotocol als de Overeenkomst van Parijs zijn door Rusland ondertekend, maar de overeenkomst is niet geratificeerd door Rusland, en het is duidelijk waarom. De Russische economie is “koolstofrijk”, het is gebaseerd op de productie en export van olie en aardgas. Voor Rusland wordt het nakomen van verplichtingen inzake “de carbonisatie” geassocieerd met speciale overbelasting.
Met maniakale vasthoudendheid begonnen de meeste door Anglo Zionisten Rijk gegijzelde landen van de wereld “de carbonisatie” uit te voeren. Ik merk op dat al deze klimatologische Bacchanalia, die een halve eeuw geleden begonnen, al die tijd zijn onderworpen aan ernstige kritiek van echte wetenschappers en specialisten. Alternatieve (groene) energiesoorten zijn niet in staat om traditionele energiedragers binnen afzienbare tijd te vervangen. Versnelde de carbonisatie zal leiden tot de vernietiging van de economie en de verergering van sociale problemen (en misschien zelfs de dood van een deel van de wereldbevolking).
Allereerst werden de natuurwetenschappelijke grondslagen van de zogenaamde theorie van het broeikaseffect, die volgens critici is gebouwd op vervalsing en misleiding, bekritiseerd.
De Russische Academie van Wetenschappen heeft in antwoord op een verzoek van de Russische autoriteiten om hun mening te geven over het Kyotoprotocol, in 2004 een vrij uitputtende referentie verstrekt (ondertekend door de toenmalige president van de Russische Academie van Wetenschappen, Yuri Osipov). Hier zijn de belangrijkste punten van de reactie van de wetenschappers:
- “Het Kyotoprotocol heeft geen wetenschappelijke basis”;
- “Het Protocol van Kyoto is niet effectief in het bereiken van het uiteindelijke doel van het Raamverdrag van de VERENIGDE NATIES…”;
- “Ratificatie van het protocol in de context van een stabiel verband tussen CO2-emissies en economische groei op basis van koolstofbrandstoffen betekent een aanzienlijke wettelijke beperking van het groeipercentage van het Russische bbp.”
We kunnen ons het interview herinneren van het corresponderende lid van de Russische Academie van Wetenschappen Andrei Kapitsa (zoon van de beroemde natuurkundige Pjotr Kapitsa). Hij zei dat hij het eens was met tienduizenden wetenschappers over de hele wereld dat het Kyoto-protocol van 1997 een oplichterij was. Kapitsa merkte op dat het geen klimaatcatastrofe was, maar dit protocol en
“de trends erachter – een echte bedreiging voor de mensheid en een zware klap voor zijn toekomst.”
En de beroemde klimatoloog James Hansen noemde de overeenkomst direct ‘frauduleus’.
Volgens echte wetenschappers is het broeikaseffect niet eens een hypothese, maar een regelrechte misleiding. Frederick Seitz, de voormalige president van de Amerikaanse Academie van Wetenschappen, worstelt al jaren met valse theorie. 17.000 Amerikaanse echte wetenschappers hebben een collectieve petitie ondertekend tegen dit bedrog. Als gevolg hiervan mislukte de uitvoering van het plan voor de “de carbonisatie” van de Amerikaanse economie.
Wel woorden geen daden…
President Donald Trump heeft aangekondigd dat hij de de-industrialisatie van Amerika zal stoppen en zal beginnen met het herstellen van zijn vroegere industriële kracht. Tijdens de verkiezingscampagne noemde Trump de opwarming van de aarde een hoax. Hij kondigde zijn terugtrekking uit het Akkoord van Parijs aan. In een televisietoespraak op 1 juni 2017 verklaarde hij: “Om mijn heilige plicht te vervullen om de Verenigde Staten en Amerikaanse burgers te beschermen, moet ik weigeren deel te nemen aan het Klimaatakkoord van Parijs.” Toegegeven, Joe Biden heeft Amerika opnieuw teruggebracht naar dit akkoord.
Wetenschappers in de Verenigde Staten en in andere landen van de wereld geven echter niet op. In augustus 2022 verscheen een document genaamd de World Climate Declaration met als ondertitel “There is no climate emergency“. Het document werd opgesteld door een initiatief van een groep die zichzelf de Global Climate Intelligence Group noemde. Op 24 augustus had de Verklaring 1107 handtekeningen van echte wetenschappers en specialisten uit vele landen van de wereld. Het document staat open voor ondertekening door alle wetenschappers die de belangrijkste bepalingen van het document delen. Ik zal enkele bepalingen van de Verklaring citeren.
Er is geen klimaatnoodtoestand. Klimatologie zou minder politiek moeten zijn en klimaatbeleid zou meer wetenschappelijk moeten zijn. Wetenschappers moeten open zijn over de onzekerheden en overdrijvingen in hun projecties voor de opwarming van de aarde, terwijl beleidsmakers onpartijdig moeten zijn in het berekenen van de werkelijke kosten en de waargenomen voordelen van hun beleidsmaatregelen.
Zowel natuurlijke als antropogene factoren veroorzaken opwarming. Een geologisch archief laat zien dat het klimaat van de aarde is veranderd sinds de planeet bestond, met natuurlijke koude en warme fasen. De Kleine IJstijd eindigde pas in 1850. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we nu een periode van opwarming doormaken.
De opwarming gaat veel langzamer dan verwacht en de wereld is aanzienlijk minder opgewarmd dan het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) voorspelde. De kloof tussen de echte wereld en de gesimuleerde wereld vertelt ons dat we de klimaatverandering nog lang niet begrijpen.
Het klimaatbeleid berust op ontoereikende modellen. Klimaatmodellen hebben veel gebreken en zijn nauwelijks plausibel als beleidsinstrument. Ze overdrijven niet alleen de impact van broeikasgassen, maar negeren ook het feit dat de verrijking van de atmosfeer CO is.2 Winstgevend… Er zijn voldoende aanwijzingen dat maatregelen om de CO-uitstoot te verminderen2 even schadelijk als kostbaar zijn.
… Wij zijn sterk gekant tegen het schadelijke en onrealistische CO2-nulbeleid dat voor 2050 wordt voorgesteld. In plaats van de effecten te verzachten, ga je voor aanpassing; bewerkingswerken ongeacht de redenen…
Ik wil uw aandacht vestigen op de wetenschappers van welke landen de verklaring hebben ondertekend. Op 24 augustus was het grootste aantal ondertekenaars afkomstig uit de Verenigde Staten en Italië (elk 168). Daarna volgden: Australië – 134, Nederland – 116, Frankrijk – 94, Canada – 84, Groot-Brittannië – 59, Duitsland – 54. Sommige landen zijn slecht vertegenwoordigd. Bijvoorbeeld vier handtekeningen uit landen als Rusland, Polen, Portugal. Eén handtekening uit Zuid-Korea. En China behoort helemaal niet tot de ondertekenaars.
De huidige wereldmarkt als gevolg van de sanctieoorlog van het collectieve Westen tegen Rusland heeft het tekort aan traditionele energiebronnen – olie, aardgas, steenkool en schalie – sterk verergerd. Er was een astronomische stijging van de prijzen voor deze grondstoffen. Groene energie toont volledige hulpeloosheid bij het dekken van de energietekorten die zijn ontstaan. In plaats van koolstofsoorten energie te vervangen door groene, is er een overgang naar dat soort energiedragers die in de vorige eeuw als “vies” werden gebrandmerkt – steenkool, schalie, turf, brandhout. En in het Westen gonst iets over het feit dat je het klimaatakkoord van Parijs niet kunt schenden. De orthodoxen van de strijd tegen de “opwarming van de aarde” roepen op tot een keuze ten gunste van het redden van het klimaat, zelfs als het nodig is om de industrie te stoppen en voortdurend de kou te verdragen.
De tijd is gekomen om het Klimaatakkoord van Parijs op te zeggen in het huidige verzet tegen het globalisme. Rusland heeft het niet nodig.
