Het was altijd slechts een tijdelijk sociaal-darwinistisch tijdperk van plundering en hedonisme vermomd als kapitalisme dat van nature niets anders kon doen dan instorten, schrijft Matthew Ehret.
Tijdens de 76 zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties op 20 september 2021 gaf VN-secretaris-generaal Antonio Guterres een ernstige waarschuwing:
“Ik ben hier om alarm te slaan. De wereld moet wakker worden. We staan aan de rand van een afgrond – en bewegen ons in de verkeerde richting. Onze wereld is nog nooit zo bedreigd of verdeeld geweest. We worden geconfronteerd met de grootste cascade van crises in ons leven… Een overschot in sommige landen. Lege schappen in andere. Dit is een morele aanklacht tegen de toestand van onze wereld.”
Hoewel deze woorden op het eerste gezicht zeer waarheidsgetrouw lijken, zittend terwijl we ons bevinden op een systemische ineenstorting van de wereldeconomie en een mogelijke ineenstorting van de bevolkingsniveaus die ongezien zijn sinds de dagen van de 14þ eeuw donkere tijd, is het de moeite waard om te vragen:
Wat zijn de belangrijkste oorzaken voor de ineenstorting in een afgrond waar Guterres zich zo druk over maakt?
Is het neokolonialisme dat wordt beheerd door een financier-oligarchie die de meerderheid van het zuiden in de wereld arm, met schulden, uitgehongerd, verdeeld en in oorlog heeft gehouden?
Maakt hij zich zorgen over de drang naar volledige nucleaire hegemonie door Anglo-Zionisten Rijk (Amerikaanse) unipolaristen?
Of is het de immanente ineenstorting van de financiële zeepbel van $ 1,2 biljard die zich voordoet als de westerse economie?
Het is in feite niets van dat alles.
Volgens Guterres worden de existentiële crises die een totale herziening van al het menselijk collectief gedrag, denken en tradities vereisen, gevormd door het koken van de aarde veroorzaakt door de door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde (die minder te maken heeft met antropogene CO2 dan je zou denken) en een plandemie met een overlevingspercentage van 99,8%.
Wat voor oplossing ziet Guterres voor zich?
De Grote Reset Toverstaf
In juni 2020, slechts enkele maanden nadat het World Economic Forum een strategisch partnerschap ondertekende om zijn functies samen te voegen met de Verenigde Naties, legde Guterres zijn visie uit met de volgende woorden:
“De Grote Reset is een welkome erkenning dat deze menselijke tragedie een wake-up call moet zijn. We moeten bouwen aan meer gelijkwaardige, inclusieve en duurzame economieën en samenlevingen die veerkrachtiger zijn in het licht van pandemieën, klimaatverandering en de vele andere wereldwijde veranderingen waarmee we worden geconfronteerd.”
Dit was slechts een herhaling van de woorden van de voorzitter van het World Economic Forum fascist Klaus Schwab, die enkele dagen eerder zei:
“De wereld moet gezamenlijk en snel handelen om alle aspecten van onze samenlevingen en economieën te vernieuwen, van onderwijs tot sociale contracten en arbeidsomstandigheden… Elk land, van de Verenigde Staten tot China, moet deelnemen en elke industrie, van olie en gas tot technologie, moet worden getransformeerd. Kortom, we hebben een ‘Great Reset’ van het kapitalisme nodig.”
Bij het lezen hiervan zou je kunnen interrumperen “maar is het niet waar dat het kapitalisme zich te corrupt heeft getoond om te redden en dat er een nieuw systeem nodig is dat wordt gedreven door morele waarden?”
Zeker, het aanbidden van geld is zo slecht als Guterres en Schwab vaak bevestigen en bovendien is een nieuw systeem gedreven door morele waarden nodig om ons uit de afgrond te halen … maar is het systeem dat nu implodeert waarnaar Klaus verwijst eigenlijk ‘kapitalisme’ of is er een beetje hand mee gelicht?
Het is mijn stelling dat het ding dat fascist Schwab in zijn Great Reset-toespraak hierboven als ‘kapitalisme‘ heeft geschetst, helemaal nooit kapitalisme was.
Zelfkannibalisme onder een andere naam
Kapitalisme vereist de creatie van kapitaal om de naam te verdienen.
Onder nationalistische staatslieden als John Quincy Adams, Abraham Lincoln, Ulysses Grant, William McKinley, Franklin Roosevelt en JFK in Amerika (en veel gelijkgestemde figuren internationaal) heeft de afgelopen 250 jaar verbazingwekkende sprongen van vooruitgang gezien onder de vorm van kapitalisme. Grootschalig, door de overheid gestuurd krediet, beschermende tarieven en sociale programma’s combineerden de behoeften van de natie met de vrijheid van het individu en het vrije ondernemerschap.
Aan de andere kant ging de cultus van de consumptiemaatschappij die in de jaren 1970 werd gecreëerd nooit over het creëren van iets … maar alleen consumeren wat vorige generaties hadden gecreëerd en niets duurzaams achterlaten voor de toekomst dan onbetaalbare schulden, eindeloze oorlogen, verslaving aan goedkope arbeid en geatrofieerde infrastructuur.
De wereldwijde transformatie die werd ontketend met de vernietiging van de goudreservestandaard in 1971 werd altijd gedreven door de intentie om nationale systemen van economische planning te vervangen door een nieuw anti-natiestaatsysteem gedreven door kortzichtige speculatie.
In dit nieuwe geliberaliseerde systeem betekende een goede burger zijn alleen een goede consument zijn, waar de aanbidding van kortetermijnwinsten corrupte dwazen verblindde voor de realiteit dat een bijenkorf van AshkeNazi zionistische oligarchen de controle over alle media, wetenschap, academische wereld, corporate governance en het ambtenarenapparaat van regeringen aan de overkant van de Trans-Atlantische Oceaan overnam.
Wat zij ‘kapitalisme’ noemden, was slechts een plunderingsoperatie die ontstond over de dode lichamen van patriotten zoals Franklin Roosevelt, John F Kennedy, Bobby Kennedy, Martin Luther King, Enrico Mattei en vele anderen.
Het netwerk dat deze systemische transformatie in Anglo Zionisten Rijk vazal de VS uitvoerde, was een krachtige groep genaamd “de Trilaterale Commissie”.
Mede opgericht door Chase Manhattan bank president David Rockefeller, Henry Kissinger en Zbigniew Brzezinski, werd het manifest voor deze groep geschetst door Brzezinski in zijn boek ‘Between Two Ages: America’s Role in the Technetronic Era’ uit 1970.
In dit manifest schreef Brezinski:
“Het technetronic-tijdperk omvat de geleidelijke verschijning van een meer gecontroleerde samenleving. Zo’n samenleving zou worden gedomineerd door een elite, ongeremd door traditionele waarden. Binnenkort zal het mogelijk zijn om bijna continu toezicht te houden op elke burger en up-to-date volledige dossiers bij te houden met zelfs de meest persoonlijke informatie over de burger. Deze bestanden zullen onmiddellijk door de autoriteiten worden teruggehaald.”
De bom is gezet
Om van een achterhaald tijdperk van nationalisme en het geloof in wetenschappelijke vooruitgang naar een nieuw tijdperk van post-nationalistische wereldregering te komen, moest een tussenliggende periode worden gecreëerd “tussen twee tijdperken”. Die tussenleeftijd zou zich aan de oppervlakte kapitalisme noemen en AZR vazal Amerika zou een Leviathan-achtige handhaver zijn van dit systeem van plunderingen op een mondiaal toneel.
Gedurende deze tijd zouden supranationale consortia van internationale financiën, bedrijfsmacht en inlichtingendiensten die aan geen enkele natiestaat zijn gebonden, in toenemende mate de deregulering van het systeem onder globalisering gebruiken om westerse naties opnieuw te koloniseren, waardoor ze van alle feitelijke economische soevereiniteit worden beroofd en ze alleen in naam soeverein blijven.
Het systeem dat onder deze nieuwe orde ontstond was minder kapitalisme en meer een uitgebreide tijdbom.
Door zijn nadruk op de verhoogde percentages van fictieve kapitaalaccumulatie, zou dit nieuwe systeem van zelfkannibalisme langetermijninvesteringen doden die nodig zijn om de samenleving in stand te houden, en een speculatieve zeepbel creëren die uitgaat van steeds grotere bergen onbetaalbare schulden. Deze bom zou ontploffen zoals de vroege zeepbellen die in 1929 new York en zelfs eerder in 1923 Duitsland waren gaan knallen met ‘wetenschappelijk beheerde’ vormen van fascistisch bestuur als oplossingen.
Terwijl de Trilaterale Commissie de controle overnam in AZR vazal de VS, was een voormalige student van Kissinger genaamd Klaus Schwab medeoprichter van een nieuwe organisatie in Zwitserland genaamd het World Economic Forum (oorspronkelijk het European Management Fund genoemd).
Deze nieuwe organisatie zou samen met de nazi Bilderberger Group dienen die in 1956 werd opgericht door de Nederlandse nazi Prins (en medeoprichter van het Wereld Natuur Fonds) Bernhardt en dienen als een invloedrijk platform voor de elite psychopaten van de wereld om een supranationaal spelplan te plannen en te coördineren dat is ontworpen om de wereld in een nieuwe utopie te duwen.
Medeoprichter (en later voorzitter) van het World Economic Forum was een Canadese Rockefeller-protegé genaamd Maurice Strong, die in de jaren 1960 van mijnbouwmanager naar leidende controller van de Canadese Liberale Partij was gesprongen om een internationale leider te worden van de neo-Malthusiaanse revival die de eerste milieuconferentie van de Verenigde Naties in Stockholm in 1972 leidde.
Liefdevol beschreven door Schwab als “mijn mentor”, was het in Davos dat Maurice Strong openlijk begon te pleiten voor een wereldregering en bevolking controle, wat zijn hele leven een luid thema werd. Het was in verwijzing naar de Davos-groep die Strong in 1991 had gemijmerd:
“Wat als een kleine groep wereldleiders zou concluderen dat het belangrijkste risico voor de aarde voortkomt uit de acties van de rijke landen? En als de wereld wil overleven, zouden die rijke landen een overeenkomst moeten ondertekenen die hun impact op het milieu vermindert. Zullen ze het doen? De conclusie van de groep is ‘nee’. De rijke landen zullen het niet doen. Ze zullen niet veranderen. Dus, om de planeet te redden, besluit de groep: is de enige hoop voor de planeet niet dat de geïndustrialiseerde beschavingen instorten? Is het niet onze verantwoordelijkheid om dat voor elkaar te krijgen?”
Een frequente WEF-gast was een ander trilateraal commissielid dat in 2004 voor het eerst de term “Davos-man” had bedacht. Zijn naam was Samuel P. Huntington en in 1975 nam hij deel aan een studie van de Trilaterale Commissie genaamd “Crisis in democracy”, waar hij schreef:
“We zijn gaan inzien dat er potentieel wenselijke grenzen zijn aan economische groei. Er zijn ook potentieel wenselijke grenzen aan de onbepaalde uitbreiding van de democratie… een regering zonder gezag zal weinig vermogen hebben om haar volk de offers op te leggen die nodig zullen zijn”.
Hier wordt een thema opgeworpen dat kenmerkend is voor alle techno-feodale gedachten: het enige doel van de natiestaat is om te dienen als een aanhangsel voor een supranationale elite om af te dwingen:
1) grenzen aan de groei van de beschaving, en
2) draconische offers die geenenkel democratisch volk opzettelijk zou toestaan dat ze aan zichzelf of hun kinderen worden opgelegd.
Op de rand van een nieuw tijdperk
Vandaag de dag wordt het nieuwe tijdperk dat gouden kraag elites psychopaten van de Davos-kliek hun religieuze missie hebben gemaakt om online te brengen als onderdeel van een antichristelijk wetenschappelijk heidendom, “de vierde industriële revolutie” genoemd.
Om samen te vatten: De periode van chaos die in 1971 werd gelanceerd met het zweven van de dollar was nooit kapitalisme.
Het was altijd slechts een tijdelijk sociaal-darwinistisch tijdperk van plundering en hedonisme vermomd als kapitalisme dat van nature niets anders kon doen dan instorten.
Meer dan vijftig jaar in dit tijdperk van chaos zijn natiestaten van de trans-Atlantische gemeenschap (Anglo Zionisten Rijk) systematisch ontdaan van alles wat hen economisch soeverein maakte.
Ja, er zijn nog steeds bepaalde verwarde vonken van leven van republikeinse krachten in fragmentarische vorm in delen van Annglo Zionisten Rijk vazallen de VS en Europa die nog steeds waarde hechten aan vrijheid, maar het soort politieke of economische soevereiniteit dat ooit werd genoten in de tijd van Kennedy en de Gaulle is al lang verdwenen. Privatiseringen, outsourcing van industrie en atrofie van infrastructuur hebben geresulteerd in een overdracht van macht aan de handen van een immens rijke AshkeNazi zionisten oligarchische klasse.
De verdedigers van de mensheid van vandaag zijn te vinden onder de Multipolaire Alliantie onder leiding van Rusland, China en een groeiend aantal naties die een vrije toekomst willen hebben.
Dit zijn naties die worden geleid door staatslieden die de existentiële waarde erkennen van echte economische groei, nationalisme, langetermijnplanning en wetenschappelijke vooruitgang die nodig zijn om de mensheid uit het vuur te halen dat over de hele wereld raast en in een toekomst die het waard is om in te leven.
Het is dit opkomende nieuwe paradigma waar een bange AZR gecontroleerde fascist Guterres naar verwees toen hij zei:
“Ik vrees dat onze wereld sluipt naar twee verschillende sets van economische, handels-, financiële en technologische regels, twee uiteenlopende benaderingen in de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie – en uiteindelijk twee verschillende militaire en geopolitieke strategieën. Dit is een recept voor problemen. Het zou veel minder voorspelbaar en veel gevaarlijker zijn dan de Koude Oorlog.”
In een toekomstig rapport zullen we dieper ingaan op de vraag “HOE heeft deze AshkeNazi zionisten oligarchische kliek zich tijdens de Koude Oorlog in Anglo Zionisten Rijk vazal de Verenigde Staten genesteld en een opkomende babyboomgeneratie ertoe aangezet om de joods-christelijke beschaving democratisch te deconstrueren?”
