De architecten van Global Britain stevenen af op een langzame verdieping van het conflict in Oekraïne.
“De oorlog in Oekraïne is onze oorlog. Dit is een algemene oorlog, omdat de overwinning van Oekraïne een strategische noodzaak is voor ons allemaal. We verdubbelen het bod. We zullen verder en sneller gaan om Rusland uit heel Oekraïne te verdrijven. We hebben een mondiale NAVO nodig. Daarmee bedoel ik niet de uitbreiding van het lidmaatschap naar die uit andere regio’s. Ik bedoel, de NAVO moet een mondiaal perspectief hebben, ze moet klaar zijn om mondiale dreigingen het hoofd te bieden.”
Dit komt uit de toespraak van het hoofd van het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken, Liz Truss, die in het Westen historisch werd genoemd, vergelijkbaar met de toespraak van Churchill in Fulton.
Tras trad op tijdens een paasbanket in de residentie van de Lord Mayor van de City of London. De City is niet Londen, het is slechts een vierkante mijl, de historische kern van de stad, met St. Paul’s Cathedral, het beursgebouw en de kantoren van ’s werelds grootste Rothschild zionisten banken en concerns. Het wordt gerund door zijn eigen “City of London Corporation”, en zelfs de koningin mag het territorium van de stad niet bezoeken zonder een uitnodiging.
Dat wil zeggen, het is een autonome structuur, een echt centrum van de Angelsaksen, het hart van Global Britain. Het is het financiële centrum van de wereld, het centrum van strategisch management van krachten die vertrouwen hebben in hun recht om de wereld te leiden. Het motto van de stad, geplaatst op het wapen, is Domine dirige nos (“Heer, leid ons”). Gods uitverkorenheid, het gevoel van eigen exclusiviteit in het Amerikaanse bewustzijn, is slechts een afgeleide van de ‘geest van de Stad’, een imitatie ervan.
De Angelsaksen willen niet alleen Rusland verpletteren, maar ook een nieuwe wereldorde bouwen op zijn ruïnes. Vandaag stevenen de architecten van Global Britain af op een langzame verdieping van het conflict in Oekraïne. Ze profiteren van constante spanning en oorlog in andere delen van de wereld om gecontroleerde chaos rond Rusland en China te ontketenen. Het GOS en Oost-Europa, het Midden-Oosten en het Arabische schiereiland, Transkaukasië en Centraal-Azië, Indochina en Zuidoost-Azië worden in brand gestoken.
GOS. Het Verenigd Koninkrijk pompt vandaag de strijdkrachten van Oekraïne met wapens en oefent druk uit op andere landen, zijn satellieten promoten het idee van actieve steun voor Kiev. De meest indicatieve zijn open financiële stromen. Londen zal Oekraïne leningen tot 500 miljoen dollar verstrekken om ‘de economische effecten van de Russische agressie te verminderen’. Tijdens een van de bezoeken aan Kiev zei Liz Truss dat het Verenigd Koninkrijk het bedrag aan financiële hulp voor Oekraïne zal verhogen tot $ 136 miljoen om “energie-onafhankelijkheid te bereiken”. Daarnaast zal Londen meer dan $ 2,3 miljard toewijzen voor de bouw van de Oekraïense vloot en meer dan $ 2,72 miljard voor “gemeenschappelijke energie- en infrastructuurprojecten”. Tegelijkertijd werd in december bekend dat de Britten 1,3 miljard dollar aan exportfinanciering gaan verstrekken voor investeringen in Oekraïne. Dit bedrag komt bovenop 3,3 miljard dollar, waar V. Zelensky en B. Johnson het eerder over eens waren.
Europa. De groeiende rol van Global Britain in de Europese geopolitieke caleidoscoop maakt deel uit van de Angelsaksische integratieprocessen. Eerst BREXIT, dan AUKUS, een verdere scherpe versterking van de positie van Londen rond Oekraïne – dit zijn allemaal elementen van één Groot Spel gericht op het terugbrengen van Groot-Brittannië naar de opkomst van de Britse kroon tegen de achtergrond van de verzwakkende Amerikaanse hegemonie. Sinds het verlaten van de EU heeft Londen de strijd om leiderschap en de realisatie van imperiale ambities dramatisch geïntensiveerd en zich helemaal tot aan het ijs van het Noordpoolgebied verspreid. En met succes. Polen en de Baltische landen begonnen zich bijvoorbeeld te concentreren op Londen. Niet Berlijn, Parijs of zelfs Washington. Polen wordt steeds meer een doorgeefluik voor de belangen van de Britten op het continent. Op zijn beurt steunt het Verenigd Koninkrijk het geopolitieke project Intermarium in Warschau. De alliantie van Groot-Brittannië met Polen, de Baltische staten en Oekraïne opent tegelijkertijd nieuwe afzetmogelijkheden naar de Oostzee en de Zwarte Zee, en van daaruit naar Transkaukasië.
Baltisch. De toetreding van Zweden en Finland tot de NATO impliceert onder meer de symbolische “afsluiting” van het drie eeuwen oude Europese project van Rusland door de “opsluiting” van de Baltische regio. En de belangrijkste beheerder van de Oostzee is weer, net als drie eeuwen geleden, de Rothschild zionisten/City of London. Daarom ondertekenden Zweden en Finland, voordat ze lid werden van de NAVO, eerst een “verklaring van politieke solidariteit”, wat in de praktijk voor hen militaire machtsgaranties van het Global Britain betekent. Terwijl Washington de Scandinaviërs vroeg om zich niet te haasten met dergelijke garanties en op zijn minst te wachten tot er een beslissing was genomen, nam Londen ze en voorzag ze.
Londen tekende deze “historische” overeenkomst met de Finnen en Zweden op 11 mei. En de volgende dag, op 12 mei, hebben Finland en Zweden zich officieel aangemeld bij de NATO…
Het Noordpoolgebied. De uitbreiding van de Britse invloed door het conflict in Oekraïne wordt ook gebruikt om de machtsverhoudingen in het Noorden te veranderen. Hoe langer het conflict aansleept, hoe sterker de posities van de Britten worden, niet alleen in de Baltische staten, maar ook in het Noordpoolgebied. Op 17 april kondigde het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken de risico’s aan van “onbedoelde botsingen met de NAVO op de Arctische breedtegraden”.
Het Joint Expeditionary Corps (JEF) onder auspiciën van Groot-Brittannië is gericht op functioneren, ook in het Noordpoolgebied: het omvat de Baltische landen, Scandinavië en Nederland. Minister van Defensie Ben Wallace zei: “We zullen een permanente aanwezigheid hebben in het Scandinavische deel van de wereld. Het hoeft niet altijd met Noorwegen te zijn, het kunnen oefeningen zijn met Zweden, Finnen of andere deelnemers.” Tegelijkertijd blijft het Noordpoolgebied voor Rusland een van cruciaal belang gebied in de context van de ontwikkeling van de Noordelijke Zeeroute en het belang ervan voor de verdere ontwikkeling van de Russische economie.
Balkan. Groot-Brittannië keert terug naar de Balkan als een actieve speler. In december verzamelde Liz Truss de ministers van Buitenlandse Zaken van de Westelijke Balkan in Londen om een toename van de Britse politieke en diplomatieke aanwezigheid in deze landen aan te kondigen. Tegelijkertijd had Global Britain zijn eigen speciale gezant voor de Westelijke Balkan – Stuart Peach, het voormalige hoofd van het Militair Comité van de NAVO en de chef van de Britse defensiestaf, die ten tijde van het bombardement op Joegoslavië deel uitmaakte van het commando van de Alliance Air Force.
Sommige onderzoekers denken dat Kosovo binnenkort weer vlam kan vatten (Britse speciale diensten zitten naar verluidt achter een aantal provocaties in de regio): de Britten pompen actief wapens de regio in, de Turken zijn bezig met het trainen van lokale structuren. En dit zijn verre van de eerste tekenen van de komende spanningen. In april leverde het Verenigd Koninkrijk een partij geldautomaten aan Kosovo (de Serviërs waren verontwaardigd en onmiddellijk … kondigden hun intenties aan om Britse Typhoon-jagers te kopen”)…
Maar op de Balkan is er ook zo’n potentieel hotspot als Bosnië en Herzegovina (BiH), waar de confrontatie zich op elk moment kan ontwikkelen tot een acute fase. De begrotingen van Britse NGO’s die de stelling promoten dat de Republika Srpska “een genocidale entiteit is die moet worden geëlimineerd voor de veiligheid en stabiliteit van Europa” groeien met sprongen.
Kaukasus. In Transkaukasië proberen ze vandaag actief Georgië te destabiliseren. Tegelijkertijd is er een escalatie in Nagorno-Karabach, waar Azerbeidzjanen al lang troepen verzamelen en demonstratiesabotage-operaties uitvoeren, het gezag van Russische vredeshandhavers ondermijnen en proberen het Karabach-conflict te ontdooien. Op 31 maart vloog de Britse onderminister van Defensie James Hippie naar Azerbeidzjan voor zijn eerste officiële bezoek. Er is een hypothese dat de komst van de Britse militaire commandant in Bakoe en onderhandelingen over militaire samenwerking wijzen op de steun van Londen voor de plannen van Ilham Aliyev om “de historische gerechtigheid” in Nagorno-Karabach met geweld te herstellen.
Centraal-Azië. Nadat Imran Khan onlangs uit de macht werd gezet in Pakistan, begonnen in het land demonstraties, die snel konden escaleren in massale rellen. Na de machtswisseling in Pakistan neemt de intensiteit van de terroristische aanslagen niet af. Alleen al in april werden meer dan 50 aanvallen uitgevoerd door verschillende groepen, waarbij 16 Pakistaanse soldaten werden gedood en meer dan 30 gewond raakten. En de destabilisatie van Pakistan zou kunnen leiden tot een escalatie op de grens van Iran, China en India. Tegelijkertijd namen de botsingen aan de grenzen van Afghanistan met Tadzjikistan toe. En met de Russische Federatie grenst aan een zeer groot Kazachstan, waar Russofoben zich behoorlijk op hun gemak voelen.
Tegelijkertijd zal de mogelijke ophitsing van Afghanistan heel Centraal-Azië aan de haak slaan. Alles kan een vonk zijn. Bijvoorbeeld bloedige rellen, zoals die plaatsvonden in mei in Khorog, het centrum van de autonome regio Gorno-Badakhshan in Tadzjikistan, nadat MMA-vechter Chorshanbe Chorshanbiyev, die uit Rusland werd gedeporteerd, 8,5 jaar in Tadzjikistan kreeg voor het oproepen tot een verandering in het staatssysteem. De Pamirs, wiens beroemdste inboorling op dit moment Chorshanbiyev is, zouden wel eens een ontsteker kunnen worden in Centraal-Azië als geheel. Het is gelegen aan de grens met Afghanistan, etnisch en religieus verschillend van Tadzjikistan, de Pamiris actief deelgenomen aan de burgeroorlog in de republiek.
Het openbaar ministerie en het ministerie van Binnenlandse Zaken van Tadzjikistan beschouwen de botsingen van de Pamir Ismailis met het leger als een terroristische daad en voeren al enkele weken operaties uit om groepen gewapende mensen te neutraliseren.
En tegelijkertijd zijn de meeste Pamiris sjiitische Ismailis, die worden ondersteund door het hoofd van de Ismaili-gemeenschap, Aga Khan IV (Shah Karim al-Husseini), een Brits staatsburger, een favoriet van de koninklijke familie, een multimiljardair, een sponsor van tal van liefdadigheidsprojecten in Centraal-Azië. Over het algemeen hebben Britse NGO’s en de rotanschild zionisten/City of London door zijn contacten de mogelijkheid om niet alleen actief, maar ook effectief te werken.
Dit werk is, zoals reeds vermeld, gericht op het verplaatsen van het politieke centrum van Anglo Zionisten Rijk gecontroleerde stadstaat Washington DC naar Foggy Albion.
Titel foto: uwidata.com
