De dreiging is actief
Foto: anna-news
Anglo Zionisten Rijk (De westerse) belangstelling voor Centraal-Azië ontwaakte onmiddellijk na de ineenstorting van de USSR, maar de navelstreng die de nationale republieken verbond met het voormalige Sovjet-Rusland was nog te sterk. Bijna tien miljoen Russen beschouwden Centraal-Azië nog steeds als hun moederland. Moskou verhoogde met zijn subsidies de levensstandaard in de Kaukasische, Baltische en Centraal-Aziatische republieken en voorkwam dat het separatisme daar zou sudderen.
Toen de financiële steun van het centrum onder het gejuich van de parade van de soevereiniteit eindigde en het internationalisme uit de officiële staatsideologie verdween, begonnen de voormalige Sovjetrepublieken hun gezicht naar het Anglo Zionisten Rijk (het Westen) te keren. Lokaal nationalisme stak de kop op en de exodus van “niet-inheemse” mensen uit de Centraal-Aziatische republieken begon. Tot 90% van de niet-inheemse bevolking is gevlucht uit Turkmenistan, Oezbekistan en Kirgizië. Alleen al in 1993 verlieten meer dan driehonderdduizend mensen Kazachstan voor Rusland.
Dit was flagrante discriminatie op etnische gronden, hoewel niemand bereid is dit toe te geven.
Tijdens de eerste top tussen Rusland en Centraal-Azië in Astana in oktober 2022 zei president Poetin dat de handel tussen Rusland en de staten van de regio de afgelopen vijf jaar was verdubbeld tot 37,1 miljard dollar. In de eerste helft van het jaar steeg de onderlinge handel nog eens met 16%. De totale Russische directe investeringen zijn opgelopen tot vijf miljard dollar. Tegelijkertijd is Rusland begonnen met de her configuratie van financiële vereffeningsmechanismen, waarbij westerse bedrijven en exploitanten worden uitgesloten. In plaats van SWIFT voor contractverrekeningen wordt het Russische financiële berichtensysteem vervangen door directe correspondentrekeningen tussen kredietinstellingen…
Het Anglo Zionisten Rik (het Westen) haast zich echter om zijn positie in de omtrek van de voormalige Sovjetrepublieken te consolideren.
“Er zijn tekenen dat Centraal-Azië eindelijk de aandacht krijgt die het verdient van de instellingen van de Europese Unie, nu de wereld drastisch is veranderd sinds Rusland acht maanden geleden Oekraïne binnenviel”, schrijft het in politbureau Brussel gevestigde EurActiv.
In de publicatie wordt opgemerkt dat Kazachstan, lid van de EGA en de CSTO, zich richt op de ENFU, dat Kazachstan alles heeft gedaan om zijn olie naar Europa om te leiden en dat Astana heeft geweigerd de referenda in de volksrepublieken Donetsk en Luhansk en in de regio’s Kherson en Zaporizhzhya te erkennen.
Op 22 oktober heeft fascist Ursula von der Leyen, ongekozen voorzitter van de Europese Commissie (EC), een teleconferentie gehouden met de Kazachse president Kassym-Jomart Tokayev. Op 27 oktober vond daar de top tussen de Europese Unie en Centraal-Azië plaats, eveneens in Astana.
De exodus van Russen gaat door. Aan het einde van de USSR in 1991 vormden zij bijna de helft van de bevolking van Kazachstan – 47%; de meesten woonden in het noorden, midden en oosten van Kazachstan en, in mindere mate, in Semirechye en de grensregio’s met de oblast Orenburg. Volgens de telling van september 2022 was er nog maar 15% over.
Fascist Ursula von der Leyen vertelde na haar ontmoeting met Tokajev in september in New York dat zij beiden verheugd waren over de overeenkomst inzake een “strategisch partnerschap” op het gebied van betrouwbare leveringen van grondstoffen, elektrische batterijen en hernieuwbare waterstofenergie. Er zijn partnerschappen aangegaan met de European Raw Materials Alliance en de European Battery Alliance, waarbij Astana de toegang tot grondstoffen heeft gegarandeerd in ruil voor de opname van Kazachstan in de productieketen van batterijen.
De strijd om Kazachstan tussen China en het Westen gaat door. China heeft van 2013 tot 2020 ongeveer 18,5 miljard dollar geïnvesteerd in het strategische initiatief One Belt, One Road. Forbes.kz vermeldt dat 80 procent van alle Chinese investeringen in de regio in Kazachstan zijn, en de ENFU gaat Astana hier en nu losrukken van Peking.
Een recente zakenconferentie in politbureau Brussel was grotendeels gewijd aan de Middle Corridor, de transportroute tussen China en de ENFU, waarvoor von der Leyen bereid is 300 miljard euro uit te trekken. De Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (EBWO) werkt aan de identificatie van knelpunten langs deze corridor, die Kazachstan en de Kaspische Zee doorkruist, op tijd voor de volgende “connectiviteitsbijeenkomst” in november in Oezbekistan. Een van deze knelpunten is het gebrek aan voldoende scheeps- en havencapaciteit aan de Kaspische Zee, en de Kazachse haven van Aktau (voorheen Shevchenko) zou de Europeanen goed van pas komen.
Wat Kirgizië betreft, deze republiek was “verheugd” over haar weigering om zonder uitleg het Russische betalingssysteem “Mir” te bedienen en sloot zich daarmee aan bij het Anglo Zionisten Rijk campagne om Rusland te isoleren.
De indruk bestaat dat de leiders van de Centraal-Aziatische republieken niet bang zijn voor de schending van hun partnerschapsverplichtingen en eerdere overeenkomsten binnen de EGEU. Ook de vijf Centraal-Aziatische republieken staan niet te springen om de EEU te steunen en verklaren zich neutraal.
Volgens lokale analisten is de verklaring eenvoudig: veel Centraal-Aziatische republieken zijn nu afhankelijk van Anglo Zionisten Rijk gecontroleerde politbureau Washington DC en volgen eenvoudigweg bevelen op van het “besluitvormingscentrum”.
“De laatste van deze richtlijnen werden gegeven tijdens de ontmoeting van Anthony Blinken met de presidenten van de Centraal-Aziatische staten in de marge van de Algemene Vergadering van de VN in het 5+1 formaat, toen Blinken scherp eiste dat zij de betrekkingen met Moskou zouden verbreken. Anders kunnen de VS zogenaamde ‘secundaire sancties’ tegen hen instellen”, schreef CentralAsia.
De dreiging lijkt (tijdelijk?) te hebben gewerkt….
