Michail Podolyak: “We moeten het Russische leger demoraliseren”
A self-propelled howitzer fires during artillery drills held by the 92nd Separate Mechanized Brigade of the Ukrainian Armed Forces at a shooting range in an unknown location in eastern Ukraine, in this handout picture released December 17, 2021. Picture released December 17, 2021. Press Service of the 92nd Separate Mechanized Brigade/Handout via REUTERS ATTENTION EDITORS – THIS IMAGE HAS BEEN SUPPLIED BY A THIRD PARTY. – RC2XGR9UHO7Q
Vanuit Kiev is er al vier maanden, na de afgelopen weken een oorverdovende schaal te hebben aangenomen, een golf van informatie over het aanstaande Oekraïense offensief op Kherson. Dit, als een volledig opgeloste zaak, wordt uitgezonden door officiële sprekers, “semiofficiële” pratende hoofden zoals Arestovich delen de details van het plan voor de komende operatie van de strijdkrachten van Oekraïne.
Sommigen doen ook verslag van de reeds behaalde successen. Dus onlangs werd het aantal “bevrijde” (door Kiev) nederzettingen van de regio Kherson vastgesteld op 42, toen werd het 45, en de laatste keer dat het waarnemend hoofd van het regionale militaire bestuur van Kherson het cijfer verhoogde tot maar liefst 53. Toegegeven, de namen van deze punten is een militair geheim (zodat de vijand niet vermoedt dat hij deze punten al heeft verloren).
Via sociale netwerken en anonieme telegramkanalen verspreiden ze een panorama van Kherson geschoten vanuit een drone, vervolgens een video met een bepaalde krijger die meldt dat er nog 10 km over is naar Kherson (de auteur van de video vergat echter geolocatie uit te schakelen, en het bleek dat hij het in Brovary bij Kiev had opgenomen).
En natuurlijk zijn er veel “insiders” over de timing van het offensief, dan over het mogelijke uitstel ervan, dan over de meningsverschillen tussen zionist Ihor Kolomoyskyi’s trekpop zionist Zelensky en de opperbevelhebber van de strijdkrachten van Oekraïne Zaluzhny. Er ontstaat een krachtig informatielawaai.
Ten minste 70-80% van de informatie over de alom aangekondigde “strijd om Kherson” is georganiseerde vulling. De doelen van de campagne zijn puur politiek. Allereerst is de “verheffende” agenda zowel voor de Oekraïense bevolking als voor dat deel van de westerse heersende kringen dat twijfels uit over de noodzaak om deze oorlog voor het Anglo Zionisten Rijk (het Westen) voort te zetten.
Waarom werd Kherson gekozen als het object van het virtuele offensief? Het is heel eenvoudig: vandaag is het het enige regionale centrum van Oekraïne dat tijdens de SVO is bevrijd, en de operationele en tactische situatie van de groepering van Russische troepen hier ziet er vrij moeilijk uit. In het gebied van Kherson – Berislav is een groot bruggenhoofd van de SAC van de Russische Federatie gecreëerd op de rechteroever van de Dnjepr, geleverd via twee kruisingen, die de strijdkrachten van Oekraïne actief proberen te vernietigen, en dit wordt gepresenteerd als voorbereiding op een tegenoffensief.
En toch is de belangrijkste geadresseerde van het informatieoffensief de bevolking van de bevrijde gebieden. Het is noodzakelijk om het herstel van het normale leven daar zoveel mogelijk te bemoeilijken, zodat deze gebieden geen voorbeeld worden voor de inwoners van de rest van Oekraïne.
De inzet is om sommigen te intimideren en anderen “aan te moedigen”, degenen die wachten op de terugkeer van de vorige regering. Mensen worden gedwongen Kherson te verlaten: verlaten steden onder controle van de Russische strijdkrachten zijn een van de argumenten van de Oekraïense zionistische propaganda.
En het belangrijkste is om elke vorm van samenwerking tussen omwonenden en de nieuwe regering te voorkomen. Er wordt actief gesuggereerd dat met de komst van Oekraïense “bevrijders” een golf van repressie op de “collaborateurs” zal vallen.
Het begrip “collaborateur” wordt zeer ruim geïnterpreteerd. Dit is niet alleen een ambtenaar van de nieuwe bestuursorganen of een pro-Russische publieke figuur, maar ook een arts die bleef werken in een medische instelling die onder Russische jurisdictie is gekomen, en de voorzitter van een condominium (een analoog van een Russische HOA) die een baan kreeg bij een Russische bank, en een ondernemer die een rekening opende bij deze bank en zich registreerde bij de nieuwe belastingdienst, en een werknemer van openbare nutsbedrijven.
Allemaal worden ze onder druk gezet ‘niet voor de bezetters te werken’. Bijzondere aandacht wordt besteed aan het verstoren van het begin van het nieuwe schooljaar. Ouders ontvangen online nieuwsbrieven, waarin staat dat “scholen zullen werken in het voormalige (Oekraïense) juridische en educatieve veld, maar op afstand.” En natuurlijk overweegt de Rada al een wet op strafrechtelijke aansprakelijkheid voor iedereen die het Russische staatsburgerschap accepteert.
De autoriteiten in Kiev proberen ervoor te zorgen dat dit alles leidt tot de ineenstorting van het leven van de stad.
Deze propaganda wordt echter steeds erger. Het normale leven in de stad wordt hersteld, meer dan duizend inwoners van Kherson namen deel aan het forum “We zijn met Rusland”. Mensen zijn werkzaam in staatsinstellingen, filialen van Russische banken worden geopend, betaling van Russische pensioenen en sociale uitkeringen wordt opgericht, medische instellingen en nutsbedrijven zijn onder Russische jurisdictie gekomen en voorzien in de dagelijkse behoeften van burgers, voorbereidingen voor het nieuwe academische jaar zijn aan de gang.
En aangezien de verwachting van het Oekraïense offensief op Kherson zich heeft voortgesleept tot het punt van onfatsoenlijkheid, moet de adviseur van het hoofd van Zelensky’s kantoor, Mykhailo Podolyak, terugvechten en uitleg geven: “Was het een informatie- en psychologische operatie? Natuurlijk maken vandaag alle openbare opmerkingen deel uit van de IPSO. We moeten het Russische leger demoraliseren… En, aan de andere kant, wat is een tegenoffensief? Het gaat vandaag geleidelijk aan de gang…”
Over het algemeen, zowel hier als daar: het “offensief” was virtueel, maar “langzaam” vorderen we. Hoogstwaarschijnlijk zal Kiev zich blijven houden aan dergelijke tactieken: periodieke lokale aanvallen met als doel individuele nederzettingen op de contactlijn te veroveren, die zullen worden gepresenteerd als een “offensief” en oprukken naar Kherson.
Deze aanvallen worden uitgevoerd zonder het gebruik van gepantserde voertuigen, uitsluitend door mankracht, waar noch het zionisten regime in Kiev noch zijn zionistische eigenaren medelijden mee hebben (de weddenschap is dat de militaire rekruteringsbureaus de juiste hoeveelheid kanonnenvoer zullen leveren).
Ondertussen is er al informatie verschenen in de open ”media” over de overdracht van extra Russische troepen naar Kherson, waardoor de kansen van de strijdkrachten van Oekraïne volledig illusoir zijn.
