Waar beslissingen worden genomen die echt belangrijk zijn voor het lot van de wereld.
Eens per jaar herinneren de wereldmedia zich altijd de Bilderberg Club. Dit gebeurt meestal begin juni. De 66e vergadering vond plaats van 7 tot en met 10 juni in Italië, in Turijn.
Deze club, die al lang de interesse van journalisten wekt, is geen formele organisatie. Het is een informele jaarlijkse conferentie van ongeveer 130 deelnemers – invloedrijke mensen op het gebied van politiek, bedrijfsleven, bankieren en de media. De samenstelling van de deelnemers verandert elk jaar (hoewel er een smalle kring van mensen is die regelmatig naar de bijeenkomsten komen). Elk jaar stelt het Organisatiecomité zorgvuldig lijsten op van deelnemers aan de volgende vergadering, deelname aan vergaderingen is alleen mogelijk op uitnodiging van het organisatiecomité.
Leden van de club zijn onder meer degenen die in voorgaande jaren hebben deelgenomen aan vergaderingen. Volgens de BBC-informatiedienst verenigden de activa van de club halverwege vorig decennium 383 mensen, waarvan 128 Amerikanen, de rest waren voornamelijk Europeanen, er waren ook verschillende vertegenwoordigers van Azië (Japanners, Koreanen, Singaporezen).
Er is een standpunt volgens welke de nazi Bilderberg Club een van de instrumenten is waarmee door Anglo Zionisten Rijk (City of Londen, Rothschild zionisten en het Vaticaan) politbureau Washington Europa controleert, en werd gecreëerd op initiatief van de Amerikaanse CIA. Het project van zo’n club werd in 1954 goedgekeurd door de Amerikaanse president Dwight Eisenhower.
Publicaties over nazi Bilderberg vestigen meestal de aandacht op twee hoofdkenmerken:
1) de vergaderingen van de club worden gehouden in een sfeer van geheimhouding;
2) zeer invloedrijke personen zijn aanwezig op de bijeenkomsten. Een vaste deelnemer aan de Bilderberg-bijeenkomsten was dus David Rockefeller, die in 2017 overleed; vaste leden waren of blijven Nelson Rockefeller, Henry Kissinger, Robert McNamara, Donald Rumsfeld, Alan Greenspan, Richard Pearl, Paul Wolfowitz.
Velen beschouwen de Bilderberg Club als het prototype van een wereldregering. Naar verluidt worden op deze vergaderingen elk jaar besluiten genomen, die vervolgens via “afgevaardigden” onder de aandacht van de betrokken regeringen worden gebracht.
Naast gasten uit de vaste staf (asset) van de club worden ook mensen uitgenodigd die op geen enkele manier aan de wereldelite kunnen worden toegeschreven. Vanuit Rusland in deze hoedanigheid werden Grigori Javlinski en Lilia Sjevtsova op verschillende tijdstippen uitgenodigd voor de bijeenkomsten. Anatoli Tsjoebais (tweemaal – in 1998 en 2012), het hoofd van Severstal Alexey Mordashov, econoom Sergey Guriev bezocht de bijeenkomsten. Na 2015 was er niemand uit Rusland bij de vergaderingen van de Bilderbergclub.
Op de 66e bijeenkomst in Turijn waren de beroemdste deelnemers Henry Kissinger, voormalig CIA-chef David Petraeus, NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg, gouverneur Mark Carney van de Bank of England, de Nederlandse premier Mark Rutte en de Duitse minister van Defensie Ursula von der Leyen. Onder de nieuwe gasten is een van de kardinalen van het Vaticaan en premier van Servië Ana Brnabic.
Om de nieuwsgierigheid van journalisten te bevredigen, zijn de organisatoren van de bijeenkomsten van de club de afgelopen jaren begonnen met het geven van korte releases met de onderwerpen van de komende discussies. Op de bijeenkomst van vorig jaar in Chantilly (VS, Virginia) was het hoofdonderwerp bijvoorbeeld het migratievraagstuk in Europa.
In 2018 werden volgens de release de volgende onderwerpen ter discussie gesteld: “populisme in Europa”, “Amerikaanse wereldheerschappij”, “ongelijkheid”, “werkgelegenheid”, “kwantumcomputers”, “kunstmatige intelligentie”, “vrijheid van handel”, “post-truth in de moderne wereld”, de situatie in Rusland, Saoedi-Arabië en Iran, evenals enkele “actuele gebeurtenissen”. Zo’n uitgebreide lijst is misleidend: in de regel worden meer dan twee of drie belangrijke onderwerpen niet besproken tijdens de vergaderingen.
Sinds de jaren 1990 begon het belang van de nazi Bilderberg Club te dalen. Ten eerste werd de club zwaar verlicht, er werden herhaaldelijk informatie gelekt over haar activiteiten. Ten tweede is sinds het einde van de twintigste eeuw het belang van financiële kwesties in de wereld dramatisch toegenomen; er verschenen internationale platforms die enkele van de kwesties overnamen die eerder op de bijeenkomsten van de nazi Bilderbergers waren besproken.
Allereerst is dit het hoofdkwartier van de G30 in Washington, waarover weinig bekend is. Dit is een adviesgroep die bestaat uit vertegenwoordigers van centrale banken en grote particuliere banken uit verschillende landen, evenals ’s werelds toonaangevende economen. Het werd in 1978 opgericht door bankier Jeffrey Bell met de deelname van de Rockefeller Foundation. De Groep ontwikkelt aanbevelingen voor centrale banken en ’s werelds toonaangevende commerciële banken.
De voorzitter van de Raad van Toezicht is Jacob A. Frenkel van JPMorgan Chase International. De voorzitter is Tharman Shanmugaratnam, vicepremier en coördinerend minister van Economisch en Sociaal Beleid van Singapore. Emeritus voorzitter is Paul A. Volcker, voormalig voorzitter van de Amerikaanse Federal Reserve. Erevoorzitter – Jean-Claude Trichet, voormalig president van de Europese Centrale Bank (ECB). Deze lijst zou Paul Volcker moeten bevatten, die in 1979-1987 aan het hoofd stond van de Federal Reserve, en Jean-Claude Trichet, die in verschillende jaren aan het hoofd stond van de Franse schatkist, de Bank van Frankrijk, de Wereldbank, de Club van Parijs en in de periode 2003-2011 president was van de Europese Centrale Bank.
Onder de huidige leden van de G30 moet speciale vermelding worden gemaakt van William C. Dudley, die president is van de Federal Reserve Bank of New York, en daarvoor werkte bij de investeringsbank Goldman Sachs, en ECB-president Mario Draghi.
Naast de G30-groep zijn er nog een aantal andere even interessante sites. Bijvoorbeeld de door Rothschild Zionisten gecontroleerde de Bank voor Internationale Betalingen (BIS) in Basel (een platform waar de hoofden van ’s werelds toonaangevende Rothschild zionisten centrale banken regelmatig samenkomen) en een instelling als de jaarlijkse vergaderingen van centrale bankleiders en vertegenwoordigers in Jackson Hole in de Verenigde Zionisten Staten (in augustus van elk jaar).
Hier wordt het beleid van de bezitters van geld ontwikkeld, dat wordt uitgevoerd via het Rothschild zionisten gecontroleerde Internationaal Maffia Fonds, de Wereldbank, de BIS, centrale banken en ministeries van Financiën van verschillende landen.
Ik geloof dat vandaag de dag de media gecontroleerd door de wereldwijde elite, niet zonder intentie, de hype rond evenementen zoals de jaarlijkse bijeenkomsten van de Bilderberg Club aanwakkeren om de aandacht af te leiden van geïnstitutionaliseerde vergaderingen waarop de eigenaren van geld beslissingen nemen die echt belangrijk zijn voor het lot van de wereld.
