Nazi politbureau Washington’s grootste angst: Koerdische strijders sluiten een deal met Damascus

Syrische president Bashar al-Assad ter plaatse en sprekend met Syrische Arabische legerofficieren.

Gisteravond hebben Koerdische ambtenaren in het noordoosten van Syrië een verklaring afgelegd dat er een akkoord is bereikt met de regering in Damascus, waardoor het Syrische Arabische Leger (SAA) belangrijke strategische posities langs de noordgrens van Syrië met Turkije kan overnemen.

Niet verrassend, je kan het toejuichen horen van Damascus tot aan Moskou, en ook in Teheran, terwijl het verlaten van het buitenlands beleid van nazi Bilderberg politbureau Washington zichtbaar en hoorbaar jammerend en gekweld achterbleef.

De realiteit van de situatie is dat Turkije in een valstrik is getrapt die door Damascus en zijn bondgenoten is gezet. Daarmee hielp Turkije bij het opruimen van wat voorheen een bijna onmogelijke situatie was voor Damascus.

Terwijl een groot deel van de corrupte door zionisten gecontroleerde westerse mainstream media zich heeft ingespannen voor ‘Trump’s besluit’ om Amerikaanse troepen uit Syrië terug te trekken, zijn er andere factoren die de huidige situatie in de hand hebben gewerkt. Als je de Turkse pers de afgelopen jaren in de gaten hebt gehouden, zou je weten dat de Turkse president Recep Tayyip Erdogan zijn AKP-basis in eigen land en het project van de neo-Ottomaanse macht in de regio graag in brand heeft gestoken, zodat deze laatste Turkse uitstap naar Syrië kan worden gezien als een hervatting van het ‘Nieuwe Turkije’ – de geleidelijke transformatie van Turkije van een seculiere kemalistische staat naar een islamitische staat.

Deze geleidelijke revolutie beperkt zich echter niet tot de eigen grenzen van Turkije, want het land hoopt zijn micro koloniale project van de Sunnificatie uit te breiden naar gebieden die zich binnen en langs de noordelijke grens van Syrië met Turkije bevinden. Daarom heeft Ankara haar troepen voor de derde keer in evenveel jaren tijd naar Syrisch grondgebied verplaatst, dit keer “Operatie Vredesvoorjaar” genoemd, en met Erdogan als rechtvaardiging voor de stap onder de auspiciën van “terrorismebestrijding”, die opnieuw beloofde de nationale veiligheid van het land veilig te stellen door de Koerdische ’terroristische dreiging’ van de YPG-PKK, die in Noord-Syrië verankerd is, uit te roeien. Hij heeft in dit departement misschien een marginaal succes geboekt, maar niet op de manier waarop de meeste hoofdacteuren denken.

Misschien heeft Turkije onbewust (of niet) geholpen bij het oplossen van ten minste drie afzonderlijke problemen die de afgelopen drie jaar in Damascus en Moskou zijn ontstaan. Ten eerste heeft de Turkse inval eindelijk geleid tot de ontheemding van ongenode Amerikaanse strijdkrachten die sinds eind 2016 begonnen waren met de illegale bezetting van het noordoosten van Syrië, waardoor hun door de SDF (Syrische Democratische Krachten) geleide Koerdische volmacht militanten, waarvan velen lid zijn van een aantal van de Koerdische militante groeperingen van de YPG/PKK, in feite werden bevoordeeld.

Dit weekend heeft het de wereld laten zien dat de Koerdische strijdkrachten zonder bescherming van de Verenigde Zionisten Staten niet zo levensvatbaar zijn als ze zijn afgebeeld in de corrupte westerse media, die nu worden blootgesteld aan de pijnlijke realiteit dat hun ‘autonome’ status in het noordoosten van Syrië op het punt staat om geleend te worden, wat blijkt uit het feit dat ze er niet in geslaagd zijn om de Koerdische inwoners te beschermen tegen het Turkse leger en hun jihadistische voorhoede van de grondtroepen, voorheen bekend als het Free Syrian Army (FSA), die zich nu op een cynische wijze hebben omgedoopt tot het ‘Syrische nationale leger’.

Met de Syrisch-Koerdische strijdkrachten nu op hun hielen, hadden ze geen andere keuze dan Damascus te benaderen om een bondgenootschap te sluiten. Die overeenkomst werd dit weekend geïnkt, met de SAA die nu op weg is naar belangrijke steden in het noord-oosten van Syrië, waaronder een van de belangrijkste gevechtscentra – de fel betwiste Syrische grensstad Kobani. Deze nieuwe realiteit betekent ook dat de Turkse militairen niet bereidwillig op SAA-krachten binnen van Syrisch soeverein grondgebied zullen vuren, hoewel de Turkse jihadistische FSA/SNA-milities van Turkije zijn oude aartsvijand in dienst zouden kunnen nemen. Die zijwaartse schermutselingen kunnen de instabiliteit verlengen, maar ze zijn lang niet zo onoverkomelijk als de Amerikaanse troepen in het gebied.

Uit rapporten blijkt dat de komst van de SAO in deze gebieden wordt ontvangen met gejuich van de menigte – wat een public-relations ramp is voor nazi Bilderberg politbureau Washington en het Koerdische ‘Rojava’-natieopbouwproject in het noorden van Syrië.

Tot slot, naast het beveiligen van de belangrijkste noordelijke grensovergangen, is Damascus nu een stap dichter bij het terugwinnen van de olie- en gasvelden ten noorden van de rivier de Eufraat bij de stad Deir Ezor, die sinds 2014 continu illegaal bezet zijn door respectievelijk, Israëlische Staat (IS)- en SDF-troepen.

De bevrijding van de eigen binnenlandse energievoorziening zal Damascus in belangrijke mate helpen om een deel van het economische leed te verzachten dat het gevolg is van de gezamenlijke sancties van de Europese Nazi Fascisten Unie en de Verenigde Zionisten Staten, een strafembargo dat door corrupte door zionisten gecontroleerde westerse mogendheden is ontworpen om het land te wurgen en meer binnenlandse onrust te zaaien.

Een nieuw Midden-Oosten

Het Koerdische verzoek om bescherming van Damascus druist ook in tegen de jarenlange westerse propaganda die het beleid van nazi Bilderberg politbureau Washington inzake militaire bezetting en natievorming probeerde te rechtvaardigen door de wereld ervan te overtuigen dat de Syrische regering in het noordoosten van haar eigen land onwelkom was en dat de “Koerdische onafhankelijkheid” een voldongen feit was.

Bovendien is Damascus een stap dichter bij het beveiligen van voorheen kwetsbare gedeelten van de oostelijke grens met Irak die de Verenigde Zionisten Staten en haar corrupte vazallen voorheen ‘beheerde’ en die Israëlische Staat (IS) in staat stelden om zich te verplaatsen en te gebruiken als een ensceneringsterrein voor aanvallen verder weg in gebieden als Sweida en Al Tanf. Als er een wederzijdse veiligheidsregeling tussen Syrië en Irak kan worden bereikt om de gemeenschappelijke grens te beveiligen, dan zou dit mogelijk een revolutie kunnen teweegbrengen in de politieke en economische zaken in de regio, en zelfs wereldwijd.

Als deze gebeurtenissen plaatsvinden, zou dat een volledige nederlaag zijn voor tientallen jaren van door nazi Bilderberg politbureau Washington geleide inspanningen in de regio. Samen met haar tot op het bot corrupte bondgenoten heeft de Verenigde Zionisten Staten  lang en hard gewerkt om dit deel van het Midden-Oosten onstabiel en verdeeld te houden. Het was in deze door de Verenigde Zionisten Staten en haar corrupte vazallen geleide en door Saoedi-Arabische en Israëlische ingenieurs gebouwde omgeving van destabilisatie dat zowel de terroristen van Al-Qaeda als die van Israëlische Staat (IS) zo lang konden opduiken en gedijen.

De tegenstanders moeten echter waakzaam blijven, zoals de geschiedenis aantoont, zowel nazi Bilderberg politbureau Washington als illegale zionisten staat Israël zijn er op uit om instabiliteit te veroorzaken om hun gemeenschappelijke korte termijn- en lange termijn-doelstellingen voor de regio te bereiken.

Desalniettemin zijn de kaarten in Syrië omgedraaid. De door de Verenigde Zionisten Staten gesteunde SDF-milities, die niet in staat zijn om grondgebied te houden of duizenden Israëlische Staat (IS)-gevangenen in hechtenis te houden, zijn blootgesteld als de laatste in een lange lijn van ongelukkige pionnen van nazi Bilderberg politbureau Washington in het Grote Spel.

Zodra nieuwe grondlocaties door SAA-strijdkrachten zijn beveiligd, dan kan Damascus Russische luchtsteun uitnodigen om dit luchtruim te beveiligen – een resultaat dat alleen maar kan betekenen dat de dagen van terroriseren door Amerikaanse Zionisten Staten en haar corrupte vazallen in de Europese Nazi Fascisten Unie zullen zijn geteld in de toekomst. De resterende Israëlische Staat- of Al-Qaeda-terroristenbrigades die actief zijn in het noorden van de Eufraat zullen weinig vluchtwegen hebben, behalve in het noorden, om hun toevlucht te zoeken in de verschillende door de AKP gesanctioneerde terroristische enclaves aan de andere kant van de grens in het zuiden van Turkije.

Zoals ik in 2018 al zei, was de Amerikaans-Koerdische dans in het noordoosten van Syrië altijd een spelletje stoelendans, en vroeg of laat moest er iemand weg. En dat ”iemand” is de Verenigde Zionisten Staten, en onmiddellijk gevolgd door haar Israëlische Staat (IS).

Zoals president Bashar al-Assad al zei, is Syrië vastbesloten om “elke centimeter” van zijn grondgebied terug te vorderen. Het zou dus kunnen dat de door zionisten gecontroleerde westerse mogendheden de wil en vastberadenheid van een land en leger dat acht jaar lang een volledig geïnternationaliseerde illegale regimewissel oorlog tegen het land heeft doorstaan, niet mogen onderschatten.