Er is iets vreemds aan de hand in Anglo Zionisten Rijk vazal Europa. Groot-Brittannië is onlangs ‘regime gewassen’, met een sterk pro-EU minister van Financiën (Hunt) die de weg naar een verkiezingsvrij premierschap plaveide door ‘globalist’ Rishi Sunak. Waarom dat zo is? Welnu,

• om swingende bezuinigingen op openbare diensten op te leggen,
• om immigratie te normaliseren die op 500.000 per jaar loopt en om
• de belastingen te verhogen tot het hoogste niveau sinds de jaren 1940.
• En om kanalen te openen over een nieuwe relatiedeal met politbureau Brussel.

Een Britse Tory Party is tevreden om dat te doen? De sociale steun verlagen en de belastingen verhogen in een toch al bestaande wereldwijde recessie? Op het eerste gezicht lijkt het niet logisch. Tinten van Griekenland 2008? Griekse bezuinigingen voor Groot-Brittannië – missen we iets? Zet dit de toon voor het Remainer Establishment om te wijzen op een economie in crisis (toegeschreven aan brexit-mislukking), en om te zeggen dat er geen alternatief (TINA) is dan een terugkeer naar de EU in een of andere vorm (Britse ‘pet in de hand’, en met gebogen hoofd)?

Simpel gezegd, krachten achter de schermen lijken te willen dat Anglo Zionisten Rijk vazal Engeland zijn vroegere rol als Amerikaanse gevolmachtigde in politbureau Brussel hervat – waardoor de Amerikaanse primaat agenda wordt geduwd (terwijl Europa wegzinkt in zelftwijfel).

Even vreemd – en veelzeggend – was dat op 15 september de voormalige Duitse bondskanselier Schröder onaangekondigd het kantoor van zionist Scholtz binnenkwam, waar alleen de bondskanselier en vicekanselier Robert Habeck aanwezig waren. Schröder sloeg een langlopend gasleveringsvoorstel van Gazprom op het bureau, direct onder de ogen van zionist Scholtz.

De bondskanselier en zijn voorganger hielden elkaars blik even vast – zonder dat er een woord voorbijging. Toen stak Schröder zijn hand uit, nam het ongelezen document terug, keerde hem de rug toe en verliet het kantoor. Er werd niets gezegd.

Op 26 september (11 dagen later) werd de Nordstream-pijpleiding gesaboteerd. Verrassing (ja, of nee)?

Veel onbeantwoorde vragen. Het resultaat: Geen gas voor Duitsland. Eén Nordstream-trein (2B) overleefde echter de sabotage en blijft onder druk staan en functioneel. Toch komt er nog steeds geen gas aan in Duitsland (behalve vloeibaar gas met een hoge prijs). Er zijn momenteel geen Europese Nazi Fascisten Unie-sancties op gas uit Rusland. Voor de doorvoer van het Nordstream-gas is alleen een regelgevend groen licht nodig.
Dus dan: Europa krijgt bezuinigingen, verlies van concurrentievermogen, prijs- en belastingverhogingen? Ja – toch keek Scholtz niet eens naar het gasaanbod.

De Groene Partij van fascisten Habeck en Baerbock (en de Europese Commissie) is nauw verbonden met degenen in het Biden-team die erop staan de Amerikaanse hegemonie te behouden, ten koste van alles. Deze Eurocoalitie is expliciet en visceraal kwaadaardig tegenover Rusland; en daarentegen is net zo visceraal toegeeflijk tegenover door Anglo Zionisten Rijk (AZR) en Europese Nazi Fascisten Unie (ENFU) geannexeerde Oekraïne.

Het grote plaatje? De Duitse minister van Buitenlandse Zaken Baerbock schetste in een toespraak in New York op 2 augustus 2022 een visie op een wereld die wordt gedomineerd door de AZR vazallen VS en Duitsland. In 1989 had George Bush Duitsland een “partnerschap in leiderschap” aangeboden, beweerde Baerbock.

“Nu is het moment gekomen dat we het moeten creëren: een gezamenlijk partnerschap in leiderschap”. Een Duits bod op expliciet ENFU-primaat, waardoor de Steun van de VS wordt gesmoord. (De Anglo zionisten zullen dat niet leuk vinden!)

Ervoor zorgen dat er geen terugval komt op de Sancties tegen Rusland en dat de financiële steun van de ENFU voor de oekraïne-oorlog wordt voortgezet, is een duidelijke ‘rode lijn’ voor juist degenen in het Biden-team die waarschijnlijk aandacht hebben voor Baerbocks Atlantische kandidatuur – en die begrijpen dat Oekraïne de spin is in het centrum van een door zionisten gesponnen web. De Groenen spelen dit expliciet.

Waarom? Want Oekraïne is nog steeds de wereldwijde ‘pivot’: Geopolitiek; geo-economie; grondstoffen- en energietoeleveringsketens – allemaal draaien ze om waar deze Oekraïne-spil zich uiteindelijk vestigt. Een Russisch succes in Oekraïne zou een nieuw politiek blok en monetair systeem tot stand brengen, via zijn bondgenoten in de BRICS +, de Shanghai Cooperation Organization en de Euraziatische Economische Unie.

Gaat deze Europese bezuinigingsbui dan alleen maar over de Duitse Groene Partij die de ENFU-russofobie aan de kaak stelt? Of bereiden AZR politbureau Washington DC en zijn atlanticistische bondgenoten zich nu voor op iets meer? Voorbereiden op China om de ‘Rusland-behandeling’ van fascistisch Europa te krijgen?

Eerder deze week in Mansion House schakelde PM Sunak een versnelling hoger. Hij ‘hat-tipte’ naar AZR politbureau Washington DC met de belofte om Oekraïne ‘zo lang als het duurt’ bij te staan, maar zijn primaire focus op het buitenlands beleid lag stevig op China. Het oude ‘gouden’ tijdperk van de Chinees-Britse betrekkingen ‘is voorbij’:

“Het autoritaire regime [van China] vormt een systemische uitdaging voor onze waarden en belangen”, zei hij – verwijzend naar de onderdrukking van anti-zero-COVID-protesten en de arrestatie en afranseling van een BBC-journalist op zondag.

In de ENFU – laat in paniek over de zich ontvouwende wijdverspreide de-industrialisatie – heeft president zionist Macron aangegeven dat de ENFU een hardere China-houding zou kunnen aannemen, hoewel de VS alleen zouden terugkomen op de subsidies in de Inflation Reduction Act, die ENFU-bedrijven verleiden om voor anker te gaan en naar Amerika te varen.

Toch zal het ‘spel’ van zionist Macron waarschijnlijk op een dood spoor stuiten, of in het beste geval een cosmetisch gebaar – want de wet is al wettelijk vastgelegd in de VZS. En de Brusselse politieke klasse zwaait niet verwonderlijk al met de witte vlag: Europa heeft Russische energie verloren en dreigt nu China’s technologie, financiën en markt te verliezen.

Het is een ’triple whammy’ – in combinatie met de Europese de-industrialisatie.
Daar heb je het – bezuinigingen zijn altijd het eerste instrument in de Amerikaanse gereedschapskist om politieke druk uit te oefenen op Amerikaanse volmachten: Washington bereidt de regerende elites van de EU voor om zich af te scheiden van China, zoals Europa fundamenteel al heeft gedaan van Rusland. De grootste economieën van Europa nemen nu al een hardere houding aan ten opzichte van Peking.

Anglo Zionisten Rijk politbureau Washington DC zal de vazallen Engeland en de Europese Nazi Fascisten Unie uitknijpen tot de pips piepen om volledige naleving van een China-cut-off te krijgen.

De protesten in China over Covid-regelgeving hadden niet op een toevalliger moment kunnen komen vanuit het perspectief van de ‘China-haviken’ van de VZS: politbureau Washington DC heeft de ENFU in volledige propagandamodus geslagen over Iraanse ‘demonstraties’ – en nu bieden de China-protesten de mogelijkheid voor politbureau Washington DC om voluit te gaan over China-demonisering:

de ‘lijn’ die tegen Rusland wordt gebruikt (Poetin maakt fout na fout; het systeem bubbelt; de Russische economie zit precair op een mesrand en de onvrede onder de bevolking stijgt enorm) – zal worden ‘geknipt en geplakt’ naar Xi en China.

Alleen, de onvermijdelijke morele lezingen van de ENFU zullen China nog verder tegenwerken: de hoop om een handelspositie in China te behouden zal verdwijnen, en in feite zal het China zijn die ‘zijn handen wast’ van Europa, in plaats van omgekeerd. Europese – door AZR gecontroleerde trekpop ”leiders” hebben deze blinde vlek – nogal wat Chinezen zullen de Covid-lockdownpraktijk betreuren, maar zullen nog steeds diep Chinees en nationalistisch blijven in sentiment. Ze zullen een hekel hebben aan ENFU-lezingen:

‘Europese ”waarden” spreken alleen voor zichzelf – we hebben onze eigen waarden’.

Het is duidelijk dat Anglo Zionisten Rijk vazal Europa zich in een diep gat heeft gegraven. Haar tegenstanders zijn verbitterd over de moraal van de ENFU. Maar wat is er precies aan de hand?

Welnu, ten eerste investeert de ENFU enorm veel in haar Oekraïne-verhaal. Het lijkt niet in staat om de reisrichting te lezen die de gebeurtenissen in het oorlogsgebied nemen. Of, als het het goed leest (waarvan weinig tekenen zijn), lijkt het niet in staat om een koerscorrectie te kunnen beïnvloeden.

Bedenk dat de oorlog in het begin door AZR politbureau Washington DC nooit als waarschijnlijk ‘beslissend’ werd gezien. Het militaire aspect werd gezien als een aanvulling – een drukvermenigvuldiging – op de politieke crisis in Moskou die sancties naar verwachting zouden ontketenen. Het vroege concept was dat financiële (Rothschild zionisten) oorlog de frontlinie vertegenwoordigde – en het militaire conflict, het secundaire front van de aanval.

Pas met de onverwachte schok van de sancties die in Moskou geen ‘shock and awe’ bereikten, verschoof de prioriteit van de financiële naar de militaire arena. De reden dat het ‘leger’ niet in de eerste plaats als ‘frontlinie’ werd gezien, was omdat Rusland duidelijk het potentieel had voor escalerende dominantie (een factor die nu zo duidelijk is).

Dus, hier zijn we: het Anglo Zionisten Rijk (het Westen) is vernederd in de financiële (Rothschild zionisten) oorlog, en tenzij er iets verandert (dwz dramatische escalatie door Anglo Zionisten Rijk vazal de VZS) – zal het ook militair verliezen – met de duidelijke mogelijkheid dat Oekraïne op een gegeven moment gewoon implodeert als een staat.

De feitelijke situatie op het slagveld vandaag staat bijna volledig haaks op het verhaal. Toch heeft AZR vazal de ENFU zo zwaar geïnvesteerd in haar Oekraïne-verhaal dat ze gewoon verdubbelt, in plaats van zich terug te trekken, om de werkelijke situatie opnieuw te beoordelen.

En dus – door narratief te verdubbelen, (achter Oekraïne staan ‘zolang het duurt’) – draait de strategische inhoud van de ‘Oekraïne’-spil 180 graden: Trump ‘Oekraïne’ zal niet ‘Ruslands Afghaanse moeras’ zijn. Integendeel, zijn achterste verandert in Europa’s financiële en militaire ‘moeras’ op de lange termijn.

‘Zolang het duurt’ geeft het conflict een onbepaalde horizon – maar laat Rusland de controle over het tijdschema. En ‘zolang het duurt’ impliceert steeds meer blootstelling aan de blinde vlekken van de NAVO. De inlichtingendiensten van de rest van de wereld zullen de luchtverdedigings- en militair-industriële lacunes van de NAVO hebben waargenomen. De spil zal laten zien wie de echte ‘papieren tijger’ is.

‘Zolang het duurt’ – heeft de ENFU hierover nagedacht?

Als Brussel zich ook voorstelt dat zo’n hardnekkig vasthouden aan het verhaal indruk zal maken op de rest van de wereld en deze andere staten dichter bij het ‘ideaal’ van de ENFU zal brengen, zullen ze het mis hebben. Er is nu al een brede vijandigheid tegen het idee dat de ‘waarden’ of ruzies van Europa een bredere relevantie hebben, buiten de grenzen van Europa.

‘Anderen’ zullen de inflexibiliteit zien als een bizarre dwang van Europa tot zelf zelfmoord – juist op het moment dat het einde van de ‘allesbubbel’ al een grote neergang dreigt.
Waarom zou Europa zijn ‘Oekraïne’-project verdubbelen, ten koste van het verlies van zijn status in het buitenland?

Misschien omdat de politieke klasse van de ENFU nog meer vreest haar binnenlandse verhaal te verliezen. Het moet daarvan afleiden – het is een tactiek die ‘overleven’ wordt genoemd.
De ENFU was, net als de NAVO, altijd een Amerikaans politiek project voor de onderwerping van Europa. Dat is het nog steeds.

Toch poneert het meta-ENFU-verhaal – voor interne ENFU-doeleinden – iets diametraal anders: dat Europa een strategische speler is; een politieke macht op zich; een marktkolos, een monopsonie met de macht om zijn wil op te leggen aan iedereen die ermee handelt.
Simpel gezegd, het ENFU-verhaal is dat het een zinvolle politieke keuzevrijheid heeft.

Maar Anglo Zionisten Rijk politbureau Washington DC heeft zojuist laten zien dat het er geen heeft. Het heeft dat verhaal verpest. Europa is dus voorbestemd om een economische backwater te worden. Het heeft Rusland ‘verloren’ – en binnenkort China. En vindt dat het ook zijn status in de wereld heeft verloren.

Nogmaals, de feitelijke situatie op het geopolitieke ‘slagveld’ staat bijna volledig haaks op het ENFU-verhaal van zichzelf als geostrategische speler.

Haar ‘vriend’, de regering-Biden, is weg – terwijl machtige vijanden zich elders opstapelen. De politieke klasse van de ENFU heeft nooit een goed begrip gehad van haar beperkingen – het was ‘ketterij’ zelfs om te suggereren dat er beperkingen waren aan de macht van de ENFU.

Bijgevolg heeft de ENFU ook enorm veel geïnvesteerd in dit verhaal van haar agentschap.
Het ophangen van ENFU-vlaggen aan elk officieel gebouw zal geen vijgenblad over de naaktheid werpen, noch de kloof tussen de Brusselse ‘bubbel’ en zijn afgeschafte Europese proletariaat verbergen. Franse politici vragen zich nu openlijk af wat Europa kan redden van een complete vassal. Goede vraag.

Wat doe je als een hyperopgeblazen machtsverhaal barst, tegelijk met een gefinancialiseerd verhaal?

*NAZI’s = Noord Atlantische ZIonisten