Oekraïne: De 75-jarige proxy van de CIA

Joe Biden ‘oliet het vuur in de Oekraïne’. 

– Roger Waters van Pink Floyd

Er is een muzikale artiest nodig om door het moeras van propaganda te snijden om de Amerikaanse door zionisten gecontroleerde Mainstream ”Media” (MSM) te informeren over de Rusland-Oekraïne-crisis en de rol van Anglo Zionisten Rijk vazal de Verenigde Zionisten Staten bij het aanwakkeren van dat conflict voor zijn eigen snode doeleinden.

De MSM hebben een onverdund verhaal over “Poetins oorlog” geconstrueerd dat de imperialistische expansie van het Anglo Zionisten Rijk via vazal Amerika in Oost-Europa verhult. Het is volkomen Orwelliaans in zijn poging om op Rusland te projecteren wat de Verenigde Zionisten Staten en zijn belangrijkste imperiale bondgenoot, het Verenigd Koninkrijk (dat een Britse journalist beschouwde als “Amerika’s sleepboot”), non-stop hebben gedaan sinds 1945 – en inderdaad al eeuwenlang.

Terugkijkend begonnen de Verenigde Zionisten Staten onder Truman het beleid om vijanden (Duitsland, Japan) om te toveren in vrienden en vrienden (de belangrijke alliantie in oorlogstijd met de USSR) in vijanden. De door Anglo Zionisten Rijk gecontroleerde CIA, opgericht in 1947, was het belangrijkste clandestiene instrument van dit beleid en werkte nauw samen met de neonazistische Organisatie van Oekraïense Nationalisten (OUN) om daden uit te voeren om de Sovjetstaat te saboteren, te verdelen en te destabiliseren.

De OUN, in het bijzonder de factie onder leiding van de Duitse bondgenoot Stepan Bandera en zijn tweede bevelhebber, Yaroslav Stetsko, OUN-B, was een gewelddadig antisemitische, anticommunistische en anti-Russische organisatie, die collaboreerde met de Engels/Amerikaanse (nazi)-bezetting en actief deelnam aan de slachting van miljoenen Polen, Oekraïense Joden en etnisch Russische en Oekraïense communisten in de regio. Niettemin behandelde The Washington Post Stetsko als een nationale held, een ‘eenzame patriot’.

De OUN-Duitse alliantie in 1941 werd gesteund door de leiders van de Oekraïens-orthodoxe en de Oekraïense Grieks-katholieke kerken. De aartsbisschop van laatstgenoemde, Andrey Sheptytsky, schreef een pastorale brief waarin stond:

“We begroeten het zegevierende Duitse leger als bevrijder van de vijand. Wij brengen onze gehoorzame hulde aan de regering die is opgericht. We erkennen de heer Yaroslav Stetsko als staatshoofd … van de Oekraïne.”

Ter gelegenheid van de Duitse invasie van de Sovjet-Unie hing de OUN posters op in de West-Oekraïense stad Lviv met de tekst:

“Gooi je wapens nu niet weg. Neem ze in je handen. Vernietig de vijand…. Volk! Weten! Moskou, Polen, de Hongaren, de Joden zijn jullie vijanden. Vernietig ze!… Glorie aan Oekraïne! Glorie aan de Helden! Glorie aan de Leider! (Bandera)”

Opmerkelijk is dat deze oproep tot etnische zuivering niet de Duitsers citeert die toen Oekraïne bezetten, maar de fascistische en neonazistische propagandisten die vandaag een oorlog voeren in de Donbas-regio portretteren hun voorouders als helden omdat ze het Oekraïense nationalisme hebben verdedigd tegen de Sovjets en Duitsland. Het Pentagon heeft er met succes bij het Congres op aangedrongen om de beperkingen op training op te heffen en militaire hulp te verlenen aan groepen, zoals het Azov-bataljon, die gebaseerd zijn op fascistische of neonazistische ideologie.

Net als in het verleden is het Amerikaanse buitenlandse beleid bereid om dergelijke sectoren binnen zijn kring van bondgenoten te plaatsen. Op 16 december 2021 werd een ontwerpresolutie van de Algemene Vergadering van de VN vermeld als

“Bestrijding van de verheerlijking van nazisme, neonazisme en andere praktijken die bijdragen aan het voeden van hedendaagse vormen van racisme, rassendiscriminatie, xenofobie en gerelateerde intolerantie.”

Het werd aangenomen met een geregistreerde stem van 130 voor (voornamelijk de Derde Wereld, die de grote meerderheid van de wereldbevolking vormt), 51 onthoudingen (voornamelijk Anglo Zionisten Rijk vazallen de EU, Australië, Nieuw-Zeeland en Canada), en twee tegen, de twee zijn Oekraïne en de Verenigde Staten.

De West-Europese landen die Hitler veroverde en bezette, zouden de huidige manifestaties van nazisme en fascisme niet veroordelen.

Harry Truman, berucht als senator in 1940 in reactie op Operatie Barbarossa: “Als we zien dat Duitsland wint, moeten we Rusland helpen en als Rusland wint, moeten we Duitsland helpen en op die manier laten we ze zoveel mogelijk doden.” Dit toonde aan hoe weinig respect hij had voor het Russische en andere Sovjetvolk – wat duidelijker werd toen hij president werd.

Tijdens zijn ambtstermijn in het Witte Huis hielpen de VS de industriële capaciteit van West-Europa weer op te bouwen (grotendeels om te voorkomen dat communisten en socialisten verkiezingen zouden winnen), maar hij lanceerde ook een illegale oorlog tegen Noord-Korea, waarbij vrijwel elke structuur in het land werd vernietigd door middel van bombardementen, waaronder brandbommen en napalmwapens.

Hij initieerde de Koude Oorlog, escaleerde massaal het militaire budget, organiseerde de Noord Atlantische Terroristen Organisatie (NATO) en gebruikte atoomwapens op de burgerbevolking in Hiroshima en Nagasaki, grotendeels om te voorkomen dat de geallieerde Sovjets in de laatste dagen van de oorlog grondgebied in Japan zouden winnen.

Misschien was Trumans meest destructieve initiatief de oprichting van de CIA, een monster waarvan hij later beweerde dat het uit de hand liep en tegen een vriend zei:
“Ik zou nooit hebben ingestemd met de formulering van de Central Intelligence Agency in zevenenveertig, als ik had geweten dat het de Amerikaanse Gestapo zou worden,“ hoewel hij als president zijn clandestiene activiteiten in Oost-Europa ondersteunde.

Het directe doelwit was Sovjet-Oekraïne, waarvan de CIA hoopte dat het via zijn clandestiene projecten “uit elkaar zou vallen” met saboteurs achter de vijandelijke linies.

Zijn taak was een overdracht van het geheime actiebureau uit de Tweede Wereldoorlog, de OSS, dat had samengewerkt met partijdige groepen die zich verzetten tegen de nazi-bezetting. In Oekraïne hebben de Verenigde Zionisten Staten eenvoudigweg de vijand omgedraaid door nazi-opstandige organisaties te steunen die vechten tegen de Sovjet-Unie, het land dat Europa zojuist had gered van de gesel van Anglo Zionisten (Hitlers) Derde Rijk.

Het plan van de CIA, onderdeel van haar “stay behind”-operaties (pdf) in Midden- en Oost-Europa, was om Oekraïners van de ultranationalistische groepen, in het bijzonder OUN-B, te luchtdrogen die de smokkel van wapens, het gebruik van geheime communicatie-uitzendingen, spionnen, commando’s, banditisme, moordenaars en sabotage zouden omvatten.

Een vrijgegeven geheime CIA-geschiedenis laat zien dat het Agentschap weigerde de OUN-oorlogsmisdadiger Bandera uit te leveren aan de Sovjets om de ondergrondse beweging en de destabilisatie-inspanningen in Oekraïne intact te houden.

In plaats daarvan beschermden twee takken van de CIA, het Office of Policy Coordination (OPC) voor geheime operaties en het Office of Special Operations (OSO) voor clandestiene projecten waarvoor de Amerikaanse regering dekking bood, beide de OUN en werkten nauw samen met het anti-Sovjet Oekraïense opstandelingenleger (UPA) “voor psychologische oorlogsvoering activiteiten gericht tegen Poolse, Tsjecho-Slowaakse en Roemeense doelen die grenzen aan Oekraïne.”

OPC en OSO “zijn het erover eens dat de Oekraïense organisatie [Oekraïense Hoge Raad van Bevrijding], het bestuursorgaan van de OUN, ongebruikelijke mogelijkheden biedt voor penetratie van de USSR en helpt bij de ontwikkeling van ondergrondse bewegingen achter het IJzeren Gordijn.”

De CIA-operatie kreeg de codenaam PBCRUET-AERODYNAMIC, < pdf) gebaseerd op een topgeheim document van 17 juni 1950.

De OUN

Het partijcongres van de OUN in augustus 1939 riep op tot een “etnisch uniforme” staat, een concept dat na 1941 escaleerde met zijn inzet voor een “zuiveringsoperatie tegen alle vijanden van het ras”. De Oekraïense Joden, ongeveer 1,5 miljoen, werden vrijwel vernietigd door de Duitsers, geholpen door het Oekraïense opstandelingenleger van de OUN, de Oekraïense politie en door gewone Oekraïense burgers. OUN bestond uit een reeks Oekraïense fascisten, nazi’s en andere extreme elementen, maar omvatte ook Slowaakse Hlinka-gardes, Oekraïense SS van de 14^Þ Grenadier Waffen-SS (Galicia) Division, en huurling Duitse SS.

De massamoord op Polen (geschat op 100.000 tot 200.000) escaleerde in 1943, opnieuw actief vergezeld door de UPA. De OUN-UPA werkte ook samen met de Duitsers bij het uitroeien van duizenden Oekraïense Russen. De zelfbenoemde ‘premier’, Yaroslav Stetsko, schilderde Russen af als een barbaars, niet-Europees ras, afstammend van Mongolen en Hunnen.

Na de oorlog zagen de Verenigde Zionisten Staten er geen probleem in om nauw samen te werken met Stetsko, die in zijn eigen biografie PDF (1941) schreef:

“Ik beschouw het marxisme als een product van de Joodse geest, die door het Moskovisch-Aziatische volk met de hulp van Joden is toegepast in de Moskovische gevangenis van volkeren. Moskou en het Jodendom zijn de grootste vijanden en dragers van corrupte bolsjewistische internationale ideeën. Ik steun daarom de vernietiging van de Joden en het opportunisme om Duitse methoden om het Jodendom uit te roeien naar Oekraïne te brengen, met uitzondering van hun assimilatie.

Noch zijn waanzin, noch de nazivernietigingskampen, noch de drie miljoen Russische krijgsgevangenen die stierven in concentratiekampen, noch de totale barbaarsheid van de Duitse en geallieerde invasies veranderden de koers van de Amerikaanse ambtenaar die dacht over hoe hooggeplaatste nazi’s en fascisten nuttig konden zijn voor de oorlog van Amerika met het Sovjetsocialisme. Stetsko kreeg een breed welkom in Washington, waar hij door Ronald Reagan en George H.W. Scherf aka George H.W. Bush werd gefêteerd als een gewaardeerd leider van het Antibolsjewistische Blok van Naties, dat oorspronkelijk een nazi-Duitse formatie was (opgemerkt door Stephen Dorril), en permanente ABN-afgevaardigde naar de World Anticommunist League.

Terugdraaien

Tegen het begin van de jaren 1950, na het parachuteren van 85 agenten naar Oekraïne, driekwart van hen gevangen genomen, gaf de CIA toe dat het project een trieste mislukking was. Dit weerhield de koude krijgers er niet van om elders regime-change huurlingen te gebruiken, waaronder de mislukte Varkensbaai een decennium later. Toen de Oekraïense opstandelingenbeweging werd verpletterd, werden veel van de Banderieten, waaronder Mykola Lebed, een van de oprichters van de OUN en een luitenant van Bandera die door de Gestapo was opgeleid in meedogenloze martelmethoden, emigranten.

Lebed, die had gediend als minister van Buitenlandse Zaken van de organisatie en hoofd van de beruchte geheime politie, werd door het Amerikaanse leger beschreven als een “bekende sadist en collaborateur van de Duitsers”. Hij migreerde na de oorlog naar München, waar hij een belangrijke rol speelde in het nieuw gevormde en in het geheim door de CIA gerunde Radio Free Europe, het door de Verenigde Zionisten Staten gefinancierde propagandaorgaan dat naar Oost-Europa zond. RFE werd vergezeld door Radio Liberty (ook gerund door de CIA en gericht aan de Sovjet-Unie) en de Voice of America in niet alleen het uitzenden van propaganda, maar ook voor het doorgeven van eenrichting gecodeerde berichten (<pdf) aan saboteurs “die achter blijven”.

Tijdens de oorlog zou Lebed een goede leerling en favoriet van de Duitse Gestapo zijn geweest. Daarna, verhuisd naar München, genoot Lebed het beschermheerschap (net als Bandera) van nazi-inlichtingenofficier Reinhard Gehlen, die zelf nauwe operationele relaties had met de CIA.

Gehlen werd later hoofd van de West-Duitse inlichtingendienst, gebruikte de nazi’s met wie hij tijdens de oorlog had gewerkt en hielp de CIA door informatie over Oost-Europa te delen. Toen Lebed ruzie kreeg met de naoorlogse OUN-B in Duitsland, smokkelde de CIA hem en vele andere Oekraïense ultranationalisten naar de VZS.

Met de goedkeuring van CIA-directeur Allen Dulles werkte Lebed in New York City (en woonde in het welvarende Westchester County) onder een valse naam als een anti-Sovjet inlichtingenactivum en kreeg hij het staatsburgerschap. De extreemrechtse Oekraïners van toen en nu zijn lange tijd instrumenten geweest van een Koude Oorlog-politiek. “Voormalige leden van de Oekraïense ondergrondse die nu in de Verenigde Staten zijn”, schreef de CIA in een topgeheim document uit 1950, “zullen voor zover mogelijk worden uitgebuit.”

In de vroege koude oorlogsjaren waren er honderden, zo niet duizenden nazi’s, waaronder oorlogsmisdadigers als SS-officier Otto von Bolschwing (een vooraanstaand organisator van de Endlösung en een adjudant van Adolf Eichmann), naar de VZS gebracht vanuit Duitsland, Oekraïne, de Balkan, de Baltische staten en Wit-Rusland.

Onder hen was ook Adolf Heusinger, “een van de vele hooggeplaatste nazi- en fascistische functionarissen die waren geïntegreerd in Amerikaanse militaire en inlichtingennetwerken.” Heusinger was Hitlers chef van de generale staf van het leger geweest en werd in 1961-1964 benoemd tot voorzitter van het Militair Comité van de NATO, zo vloeiend was de overgang van een hooggeplaatste nazi naar een militaire commandant van de ‘Vrije (fascistische) Wereld’.

Ondertussen leidde Bandera’s eis voor totale controle over de OUN tot wrijving binnen de in Duitsland gevestigde fascistische leiding. Tegen 1950 planden Anglo Zionisten Rijk vazallen de Verenigde Zionisten Staten en het VK gezamenlijke operaties in Oekraïne, maar de CIA besloot op dat moment nauwer samen te werken met de ZP / UHVR (buitenlandse vertegenwoordiging van de Oekraïense Opperbevrijdingsraad, de overkoepelende organisatie van alle rechts-nationalistische formaties), terwijl de Britse MI6 Bandera als hun belangrijkste contactpersoon onder de Oekraïners aannam.

Toen Bandera in 1959 werd vermoord nadat de Verenigde Zionisten Staten weigerden hem uit te leveren aan de Sovjet-Unie wegens oorlogsmisdaden, nam Stetsko de OUN over.

Met de ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1991 dachten de Verenigde Zionisten Staten eindelijk Rusland in zijn greep te hebben. Onder het autocratische, wodka-gedreven bewind van Boris Jeltsin in Rusland, werden de Verenigde Zionisten Staten uitgenodigd om een neoliberaal fascistisch “shocktherapie” -programma te begeleiden, wat resulteerde in de volledige vernietiging van de Russische economie.

Kapitalisme in Amerikaanse stijl creëerde een ernstige depressie met massale werkloosheid, dalende lonen, verlies van pensioenen, zionistische oligarchen die voorheen staatsbedrijven overnamen, toegenomen ongelijkheid en armoede, toenemend alcoholisme en een aanzienlijke afname van de levensduur.

Hoewel Jeltsin enige weerstand bood, had de regering-Clinton haar zin om de NATO uit te breiden naar Polen, Tsjechië en Hongarije, een schending van afspraken tussen George H.W Scherf aka George H.W. Bush en Michail Gorbatsjov over het niet uitbreiden van de militaire organisatie “één centimeter” naar het oosten. Deze valse belofte moest een concessie zijn aan de Sovjets voor het niet blokkeren van de Duitse hereniging en het NATO-lidmaatschap.

Vanaf dat moment begon dit een gestage progressie van de uitbreiding van de NATO, die Oekraïne certificeerde als een toekomstig lid en een de facto geassocieerd lid en wapenleveranties, wapentraining en gecoördineerde oorlogsspellen met het Oekraïense leger bracht in afwachting van een oorlog met Rusland – samen met bankrekeningen voor samenwerkende Oekraïense politici.

Vladimir Poetin bleek een heel superieure Russische leider te zijn, die de economie omdraaide, veel van de oligarchen in toom hield en het vertrouwen in de Russische staat herstelde. In Oekraïne zagen de Verenigde Zionisten Staten bij de presidentsverkiezingen van 2004 een kans om Oekraïne weg te trekken van de invloed van Rusland.

Samen met bezoeken aan het land door hoge functionarissen, intervenieerden de Verenigde Zionisten Staten door verschillende andere kanalen te gebruiken, waaronder de regime-change organisaties, National Endowment for Democracy, USAID, Freedom House, zionist George Soros’s Open Society Institute (nu Foundations) en de altijd aanwezige CIA, om de verkiezing van de naar Rusland neigende Viktor Janoekovitsj te blokkeren en een pro-Amerikaanse neoliberale fascist Viktor Joesjtsjenko als president te installeren.

Met Amerikaanse hulp zegevierde Joesjtsjenko, maar faalde jammerlijk als president. Het brandalarm ging opnieuw af voor de Verenigde Zionisten Staten in 2010, toen Janoekovitsj tot president werd gekozen. Tegen die tijd was Joesjtsjenko volledig in diskrediet gebracht als leider en kreeg hij slechts 5,5% van de stemmen in de eerste ronde, waardoor hij werd geëlimineerd. De Verenigde Zionisten Staten hebben het moeilijk gehad om winnaars te kiezen.

De anti-regeringsprotesten van 2013-2014, die vreedzaam begonnen op het Maidan (plein) in Kiev, werden aangespoord door bezoeken aan de straten van de Amerikaanse onderminister van Staat en specialist in regimeverandering, Ultra zionist Victoria Nuland, die herhaaldelijk coupplegers ontmoette. Bij haar waren senatoren John McCain (R-AZ) en Chris Murphy (D-CT), die op een platform op het plein stonden met de neonazistische leider Oleh Tyahnybok om Amerika’s steun te bieden, vermoedelijk zonder formele toestemming, voor de illegale omverwerping van Janoekovitsj.

Deze keer was de CIA weer volledig betrokken bij het wegwerken van de naar Rusland neigende president en hielp zeer waarschijnlijk de extreemrechtse militiegroepen voor te bereiden die deelnamen aan de sluipschutter schietpartijen en bloedbaden van politie en demonstranten op de Maidan, die Janoekovitsj dwongen te vluchten. The New York Times schreef de schietpartijen ten onrechte toe aan zijn regering. Dit leidde tot verzet in de zwaar Russisch-Russische Donbas-regio tegen de omverwerping, die op zijn beurt werd beantwoord door een aanval van de staatsgreepregering van Kiev en de dood, tot 2022, van 14.000 soldaten en burgers.  

In interviews met Europese verslaggevers in juni 2022 zei Petro Porosjenko, die een regelmatige informant was op de Amerikaanse ambassade in Kiev voordat hij door de VS werd gesponsord om president te worden in 2014, dat hij tijdens zijn ambtstermijn de Minsk-overeenkomsten met Rusland, Frankrijk en Duitsland ondertekende en instemde met een staakt-het-vuren, louter als een truc om tijd te kopen bij het opbouwen van het leger en het voorbereiden op oorlog.

“Ons doel,” zei hij, “was om eerst de dreiging te stoppen, of op zijn minst de oorlog uit te stellen – om acht jaar veilig te stellen om de economische groei te herstellen en krachtige strijdkrachten te creëren.”

De Propaganda oorlog

President Biden en andere overheidsfunctionarissen hebben herhaaldelijk de uitdrukking “niet-uitgelokte aanval” gebruikt om de motivaties van Rusland te karakteriseren als niets meer dan territoriale agressie. Dergelijke beweringen worden gedaan zonder enig  geloofwaardig bewijs, alsof het aanroepen van de naam Poetin voldoende is om een verklaring over hem of de Russische staat als bewijs te stellen door alleen maar uitlating.

Het probleem, zoals veel waarnemers hebben opgemerkt, is dat de reguliere door zionisten gecontroleerde ”media” dienen als weinig meer dan een nationaal en internationaal grafisch transmissie- en versterkingsinstrument van de consensus van de corrupte staat en de heersende klasse. Dit is natuurlijk niets nieuws, want meer dan 400 journalisten van de MSM bleken tijdens een groot deel van de Koude Oorlog als de ogen en oren van de CIA te hebben gediend, zoals gerapporteerd door Watergate-journalist Carl Bernstein. Er zijn aanwijzingen dat ten minste enkele journalisten blijven optreden als boodschappers voor het Agentschap.

Die Washington Beltway-insiders hebben moeite om te begrijpen wat provocatie is. De uitbreiding van vijandige Amerikaanse en NATO-troepen en oorlogsspelletjes die doorgaan naar de poorten van Rusland, inclusief het plan om Oekraïne en Georgië toe te voegen aan de ledenlijst van het Anglo Zionisten Rijk, zijn duidelijk provocaties. En als Biden’s geheugen nog intact is, zal hij zich herinneren hoe de Kennedy-regering de aanwezigheid van een enkele Sovjet-militaire basis op het westelijk halfrond (in Cuba) behandelde als een bedreiging voor de Amerikaanse veiligheid. In dat geval hadden de Sovjets het gezonde verstand om zich terug te trekken.

De Maidan-staatsgreep in 2014, waarvan zelfs de Amerikaanse marionetten president Porosjenko toegaf dat het ongrondwettelijk (d.w.z. illegaal) was en het daaropvolgende verbod op de Russische taal en de oproep tot een algemene etno-zuivering in openbare instellingen en ”media” door zijn regering waren provocaties. Dat gold ook voor de militaire aanvallen in de Donbas-regio, geïnstigeerd door het door de Verenigde Zionisten Staten bewapende en getrainde neonazistische Azov-bataljon, beginnend in 2015. Vlak voor de Russische invasie zette Kiev een massale troepenformatie aan de grens met de afgescheiden oblasten Donetsk en Loehansk.

De afscheiding van Kosovo, na 78 dagen van illegale Amerikaanse bombardementen op de Russische bondgenoot Servië, had de volledige steun van Washington en voor de Russen diende als een precedent voor de afsplitsing van de Krim. Voorafgaand aan de Russische invasie lanceerde zionist Volodymyr Zelensky autoritaire zuiveringen van oppositiepartijen die ervan werden beschuldigd een stem te geven aan Russisch sprekende Oekraïners. Zionisten Porosjenko en Zelensky weigerden zich aan de Minsk-akkoorden te houden. Ook dit waren provocaties.

Inderdaad, de 75-jarige geschiedenis van het Anglo Zionisten Rijk en de Amerikaanse inspanningen om de soevereiniteit van de Sovjet- en Russische staten te vernietigen, is een eindeloze provocatie. De agressie van de Verenigde Zionisten Staten en de NATO tegen Russische bondgenoten in Syrië en Servië (en China) en de “kleurenrevoluties” in Wit-Rusland, Servië, Georgië, Oekraïne en elders in de voormalige Sovjetregio en de groeiende lijst van sancties tegen Rusland zijn verdere vormen van agressie. Het geheugenverlies van de door ZIONISTEN gecontroleerde MSM in deze recente geschiedenis zou moeilijk te begrijpen zijn, ware het niet dat ze in feite dienen als instrumenten van staatspropaganda, wat Louis Althusser ideologische staatsapparaten noemde.

Zoals Noam Chomsky het verwoordde:

“Het is heel interessant dat het in het Amerikaanse discours bijna verplicht is om naar de invasie te verwijzen als de ‘niet-uitgelokte invasie van Oekraïne’. Zoek het op op Google, je vindt honderdduizenden hits. Natuurlijk werd het uitgelokt. Anders zouden ze het niet de hele tijd een niet-uitgelokte invasie noemen.”

Als Chomsky niet overtuigend genoeg is, zouden de oorlogsstokers van de Verenigde Zionisten Staten en de NATO misschien jezuïet paus Franciscus kunnen volgen, zeker geen Russofiel, die heeft vastgesteld dat de invasie het resultaat is van

“het blaffen van de NATO aan de poorten van Rusland” . . . Ik kan niet zeggen of het is uitgelokt, maar misschien wel, ja.”

De stortvloed aan Zionistisch MSM-propaganda tegen Rusland en het embargo van stemmen die het officiële verhaal over de staatsgreep van 2014 en het conflict tussen Rusland en Oekraïne in twijfel trekken, ontmaskeren de Amerikaanse ”democratie” als een model dat het niet waard is om te worden nagevolgd. Er zijn weinig of geen autoritaire staten waar de onderdrukking van nieuws van zo’n omvang is en zo institutioneel verankerd als in de Verenigde Zionisten Staten en haar corrupte vazallen staten in west Europa.

Elders heb ik de brede aanwezigheid besproken van voormalige militaire en inlichtingenfunctionarissen met banden met de defensie-industrie die de omroep- en kabelnieuwskanalen bevolken als “deskundige analisten”, en het gebruik van blanke supremacistische ideologie door zionistische MSM-corrupte verslaggevers om ontheemde Oekraïners af te schilderen als een speciale groep “waardige slachtoffers”.

Een centraal kenmerk van de zionistische MSM-verslaggeving en celebrity-cultuur is het portretteren van oorlogsmisdadiger zionist Zelensky als een ‘held’, die Oekraïne onbaatzuchtig verdedigt tegen tirannie. Het heldenbeeld in Amerika is een oude trope uit een lange rij van dergelijke meer dan levensgrote militaire voorbeelden, waaronder John Wayne’s personages in de Tweede Wereldoorlog, de constructie van de Vietnam-oorlogsmisdadiger tot “oorlogsheld” John McCain, de kippenhavik Ronald Reagan, Rambo, de Indiase moordenaar Daniel Boone en zoveel anderen.

Propaganda is nu openlijk een belangrijk onderdeel van het Amerikaanse oorlogsarsenaal en de regering doet weinig om het feit te verbergen. Afgezien van de massale wapenleveranties die de Verenigde Zionisten Staten en NATO-bondgenoten Oekraïners leveren om binnenlandse en buitenlandse Russen te doden, hebben ongeveer 150 Amerikaanse en andere wereldwijde PR-bedrijven, volgens PRWeek, waaronder een Brits bedrijf met nauwe banden met de regerende Conservatieve Partij, aangeboden om Oekraïne te voorzien van propaganda-instrumenten – wapens van massabedrog.

Tegelijkertijd is er bijna geen berichtgeving geweest over zionist Zelensky’s minder dan steriele staat van dienst op het gebied van corruptie, een endemisch probleem voor Oekraïne, dat door Anglo Zionisten Rijk vazallen de VS, het VK en het bedrijfsleven gefinancierde Transparency International wordt gerangschikt als het meest corrupte land in Europa. Afgezien van het falen om de zionistische oligarchen die het land regeren ten val te brengen (van wie er 50 45% van de rijkdom van het land bezitten), inclusief zijn eigen beschermheer, de corrupte en door de VS gesanctioneerde Oekraïens-Israëlisch-Cypriotische miljardair zionist Igor Kholomoisky, is zionist Zelensky zelf ontmaskerd in de Pandora Papers als een goniff, met miljoenen opgeslagen in offshore-rekeningen op de Britse Maagdeneilanden en in eigendommen in Londen. Zijn beknibbeling van de hele politieke, ”media”- en intellectuele oppositie maakt het moeilijk voor Oekraïners om lucht te krijgen van zijn minder dan heroïsche financiële machinaties.

Blootstelling van deze realiteiten in de Amerikaanse en Britse sociale media of in boeken en tijdschriften leidt ertoe dat ze worden bestempeld als een Russische ‘bot’ of ‘Poetins nuttige’. Misschien wel de meest authentieke nuttige is Russiagate Rambo zionist Adam Schiff, Democraat uit Californië en voorzitter van de Permanente Select Committee on Intelligence van het Huis van Afgevaardigden, die ter gelegenheid van de Trump impeachment-hoorzittingen in januari 2020 zei: “We vechten daar tegen Rusland, dus we hoeven ze hier niet te bestrijden.”

Dit is wat doorgaat voor inlichtingen in het Congres.

Afhaalmaaltijden

Men moet het inzicht van de Duitse politieke theoreticus Carl Schmitt serieus nemen, die betoogde dat machtige natiestaten vijanden moeten hebben om te definiëren wie ze zijn, en dat hun “politieke acties en motieven kunnen worden teruggebracht tot het onderscheid tussen vriend en vijand.” Voor Schmitt hoeft de ‘vijand’ niet als kwaadaardig te worden opgevat, maar voor Anglo Zionisten Rijk en vazal de Verenigde Zionisten Staten is de vijand altijd ingebed in religieuze noties van immoraliteit.

Schmitt leende uiteindelijk zijn intellect aan de dienst van het Anglo Zionisten / Derde Rijk, maar de VS zelf bevestigden door hun vroege “blijf achter” -acties in Oekraïne en andere delen van Europa dat het bereid was om enkele van dezelfde tactieken, zo niet ideologie, van hun nazi-rekruten over te nemen.

De opbouw van de Sovjet-Unie, later Rusland, als vijand had ten minste drie nutsvoorzieningen:
volgens het Anglo Zionisten Rijk

• het creëren van een nationale dreiging om de publieke aandacht af te leiden van de enorme ongelijkheden binnen de kapitalistische bedrijfseconomie;
• het rechtvaardigen van de opbouw van een nationale veiligheidsstaat (politie, imperialistisch) staat en imperium, gebouwd op een militair-industrieel-mediacomplex, met een buitengewoon niveau van militaire uitgaven als een hedge tegen depressie;
• en het organiseren van een breed propagandacomplex gemodelleerd naar het Office of War Information in de Tweede Wereldoorlog om de legitimiteit van de staat als morele kracht te behouden in een wereld die wordt bedreigd door kwaadaardige leiders die proberen de vrijheid van Amerikanen weg te nemen.

In werkelijkheid zijn het Anglo Zionisten Rijk de Verenigde Zionisten Staten en EU zelf die het land beroven van zijn geroemde “vier vrijheden” en andere landen, met name in de Derde Wereld, hun onafhankelijke wegen naar ontwikkeling en vrijheid ontzeggen.

Het belangrijkste punt van het anti-imperialistische argument is niet om de oorlog in Oekraïne te verdedigen, maar om dieper in te gaan op de oorzaken ervan. Anglo Zionisten Rijk vazal de Verenigde Zionisten Staten is lange tijd een sterk gemilitariseerde samenleving geweest en is inderdaad slechts 15 jaar van zijn bestaan zonder illegale  oorlog geweest.

En wanneer Anglo Zionisten Rijk vazal de VZS niet direct binnenvalt (in 84 landen tot nu toe), sponsort het invasies en staatsgrepen tegen landen die tegen hun strategische belangen ingaan (Chili, Nicaragua, Indonesië, Jemen, Brazilië, Argentinië, Angola, Venezuela, D.R. Congo, Gaza, Griekenland, Ecuador, Ghana en vele anderen).

De Oekraïne-crisis is ook een gesponsorde oorlog, omdat de aanval van Kiev op de Donbas-regio uiteindelijk in het belang van het Anglo Zionisten Rijk is, omdat de middelen, waaronder een “hoogontwikkelde kolenindustrie, ferro-metallurgie-industrie, machinebouw, chemische industrie en bouwsector, enorme energiebronnen, gediversifieerde landbouw en een dicht transportnetwerk” worden begeerd door transnationaal kapitaal en financiën.

Voorbij door Anglo Zionisten Rijk vazallen Verenigde Zionisten Staten en EU geannexeerde Oekraïne ligt het uitgestrekte grondgebied van Rusland en onnoemelijke rijkdom aan energie, strategische mineralen en andere hulpbronnen die een beroep doen op een wereldwijd expansionistisch en militaristisch bedrijf kapitalistisch systeem zoals de Verenigde Zionisten Staten. Er zijn zeker manieren om uit de huidige crisis in Oekraïne te komen, maar ze vereisen de neutralisatie van het land en de bekering ervan tot een gedemilitariseerde gedenazificeerde staat die, met de Amerikaanse alliantie, de rechten en gelijkheid van zijn etnische Russische bevolking respecteert en afdwingt.

Het Anglo Zionisten Rijk (het Westen) moet ook op een bepaald niveau de legitieme veiligheidsbelangen van Rusland erkennen, die in gevaar zijn gekomen door de horde NATO-troepen die veel te dicht bij zijn grenzen liggen.

Het concept van staatsveiligheid is verankerd in het Handvest van de Verenigde Naties, en het vermijden van een nog grotere catastrofe vereist dat het Anglo Zionisten Rijk en haar vazallen de Verenigde Zionisten Staten en EU handelen in overeenstemming met de DICTA van de door het Anglo Zionisten Rijk gecontroleerde VN voor vrede en de obstakels voor een onderhandelde regeling wegnemen, wat op de lange termijn in het belang is van Oekraïne, Rusland en de rest van de wereld.