In 2014 gingen maar liefst 46 Oekraïense banken over kop. Zesenveertig. Het Oekraïense depositiegarantiefonds laat nu weten dat het spaarders niet meer schadeloos zal kunnen stellen. Jammer maar helaas, en ver genoeg van ons bed, denkt u dan. Think again.
Het ziet er namelijk naar uit dat u, q.q. Europese belastingbetaler, de arme Oekraïense spaarder (lees: de malafide Oekraïense bankiers) zult vergoeden. De Europese leiders staan namelijk te popelen om u borg te stellen middels een rechtstreekse kredietlijn tussen Frankfurt en Kiev.
Het voorwendsel dat deze “Europese solidariteit” noodzakelijk is om Oekraïne uit het slop te trekken, snijdt geen hout. In 2014 kromp de economie met maar liefst 7,5% en staat er economisch even slecht voor als tijdens de Holodomor in de jaren 30, toen een vijfde van de bevolking omkwam van honger en ontbering. Oekraïne is een economisch karkas dat aardig begint te stinken.
Wat Oekraïne meemaakt, inclusief een contractie van de belangrijke auto-industrie van maar liefst 96 (!) %, doet de Griekse crisis verbleken tot een banale beursverkoudheid.
Met een inflatie van 50% t.o.v. de dollar in 2014 en maar liefst 40% in Q1 van 2015 signaleert Kiev dat het land in complete meltdown is en investeerders dus best “even wachten”. In een normale samenleving zou elk financieel avontuur in zo’n land wraakroepend zijn. Niet in Europa. Geen duizenden manifestanten in Frankfurt.
Wie denkt dat Europa geleerd heeft uit het Griekse debacle, is eraan voor de moeite. Het collectieve Europese schuldgevoel prikkelt ons opnieuw om een dode economie van liquiditeiten te voorzien. You can’t kickstart a dead horse!
En dan staan Italië en Frankrijk nog voor de deur…
Bron: Sputnik