Gregory Peck in a scene from the 1959 movie, “On the Beach,” showing how a nuclear war ends life on the planet.
The U.S. submarine captain says, “We’ve all got to die one day, some sooner and some later. The trouble always has been that you’re never ready, because you don’t know when it’s coming. Well, now we do know and there’s nothing to be done about it.”
Hij zegt dat hij dood zal zijn voor September. Het duurt ongeveer een week om te sterven, maar niemand kan er zeker van zijn. Dieren leven het langst.
De oorlog duurde slechts een maand. De Verenigde Staten, Rusland en China waren de hoofdrolspelers. Het is niet duidelijk of het was gestart door een ongeval of vergissing. Er was geen winnaar. Het noordelijk halfrond is nu besmet en levenloos. Een gordijn van radioactiviteit trekt zuidwaarts naar Australië en Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika en Zuid-Amerika. Voor September, zullen de laatste steden, stadjes en dorpjes bezwijken. In het noorden zullen de meeste gebouwen onaangeroerd blijven, sommige verlicht door de laatste flikkering van elektrisch licht.
Dit is de manier waarop de wereld eindigt.
Niet met een knal, maar met gejammer.
De regels uit het gedicht van T.S. Eliot van The Hollow Men weergegeven aan het begin van Nevil Shute’s roman On the Beach, die me dicht bij tranen brengt. De vermeldingen op de cover vertellen hetzelfde.
Gepubliceerd in 1957 op het hoogtepunt van de koude oorlog toen te veel schrijvers stil of bang waren, is het een meesterwerk. In eerste instantie suggereert de taal een deftige relikwie; niets dat ik over nucleaire oorlog gelezen heb is nog zo onverzettelijk in zijn waarschuwing. Geen boek is dringender.
Sommige lezers zullen zich de zwart-wit Hollywood film herinneren met acteur Gregory Peck als de commandant van de US Navy gaat hij met zijn onderzeeër naar Australië om het spook van de stilte af te wachten, vormloos aflopend op de laatste van de levende wereld.
Kort geleden las ik On the Beach voor de eerste keer, het laatste hoofdstuk las ik toen het Amerikaanse Congres een wet heeft aangenomen om een economische oorlog met Rusland, ’s werelds tweede meest dodelijke kernmacht te voeren. Er was geen reden voor deze krankzinnig stemming, behalve de belofte om te plunderen.
Streven naar een nieuwe wereldoorlog voor 2020
De “sancties” zijn gericht op Europa, en vooral Duitsland, dat afhankelijk is van Russisch aardgas en Europese bedrijven die legitiem zaken doen met Rusland. In wat moest doorgaan als een debat op Capitol Hill, lieten de meest praatzieke linkse senatoren er geen twijfel over bestaan dat het embargo was bedoeld om Europa te dwingen tot het importeren van duur Amerikaanse gas.
Hun voornaamste doel lijkt te zijn – echte oorlog. Geen enkele provocatie als zo extreem kan wijzen op iets anders. Ze lijken te hunkeren, hoewel Amerikanen geen idee hebben wat oorlog is. De Amerikaanse Burgeroorlog van 1861-65 was de laatste gevoerde oorlog op hun vasteland. Oorlog is wat de Verenigde Zionisten Staten altijd anderen aandoet.
Amerika is het enige land dat gebruik heeft gemaakt van nucleaire wapens tegen onschuldige mensen, ze hebben sindsdien heel veel regeringen vernietigd, velen van hen democratieën, en brachten hele samenlevingen naar de afgrond – de miljoen + sterfgevallen in Irak waren een fractie van het bloedbad in Indochina, welke Nazi Bilderberg trekpop en President Ronald Reagan “een nobele zaak” noemde en door Nazi Bilderberg trekpop en President Barry Soetoro aka Obama herzien als de tragedie van “uitzonderlijke mensen.” Hij verwees niet naar de Vietnamezen.
Tijdens het filmen vorig jaar bij het Lincoln Memorial in Washington, hoorde ik een nationaal park en Servicegids les geven aan een groep jonge tieners. “Luister,” zei hij. “We verloren 58.000 jonge soldaten in Vietnam, en ze stierven voor de verdediging van jullie vrijheid.”
In één klap was de waarheid omgekeerd. Geen vrijheid werd verdedigd. Vrijheid werd verwoest. Een land van de boer werd binnengevallen en 2.5 miljoenen mensen werden gedood, verminkt, onteigend, vergiftigd; Het koste slechts 60.000 van de bezetters hun eigen leven. Luister, inderdaad.
Een lobotomie wordt uitgevoerd op elke generatie. Feiten zijn verwijderd. Geschiedenis is verwijderd en vervangen door wat Time magazine noemt “een eeuwige heden.” Harold Pinter beschreef dit als “manipulatie van macht wereldwijd, terwijl vermomd als een kracht voor universele goed, een briljante, zelfs geestige, zeer succesvolle wet van hypnose [waardoor] dat het nooit gebeurd. Niets gebeurde ooit. Zelfs terwijl het gebeurde was het niet gebeurt. Het deed er niet toe. Het was van geen belang.”
Degenen die zichzelf liberalen, of tendentieus “links” noemen zijn enthousiaste deelnemers aan deze manipulatie, en haar hersenspoeling, die vandaag de dag terugkeren naar één naam: Zionisten trekpop Donald Trump.
Trump is gek, een fascist, een dupe van Rusland. Hij is ook een gift voor “liberale hersenen gebeitst in de formaldehyde van identity politics,” schreef de memorabele Luciana Bohne. De obsessie met Trump de persoon, de man – niet Trump als een symptoom en karikatuur van een duurzaam systeem – betekent groot gevaar voor ons allemaal.
De narcistische Media
Terwijl zij streven naar hun versteende anti Rusland agenda’s, onderdrukken de narcistische media zoals de Washington Post, de BBC en de Guardian, overgenomen door de corrupte door zionisten gecontroleerde Europese media, de essentie van de belangrijkste politieke verhaal van onze tijd als zij oorlog zoeken op een schaal die ik me niet in mijn leven herinneren kan.
In tegenstelling tot elke andere Trump ondertekening, werd dit uitgevoerd in virtuele geheimhouding en aangetekend met een voorbehoud van Trump zelf dat het “duidelijk ongrondwettig was”. Op 3 Aug., in tegenstelling tot het areaal dat de Guardian heeft gegeven aan gewauwel dat de Russen samen hebben gespannen met zionisten trekpop Trump (die doet denken aan de extreemrechtse propaganda dat John Kennedy een “Sovjetspion” was), werd het papier begraven, op pagina 16 staat dat de nieuwe President van de Verenigde Staten wordt gedwongen een Congressioneel wetsvoorstel met een economische oorlogsverklaring met Rusland te ondertekenen.
Een staatsgreep tegen de man in het witte huis is gaande. Dit is niet omdat hij een afschuwelijke menselijk wezen is, maar omdat hij consequent duidelijk maakt dat hij GEEN OORLOG met Rusland wil maken.
Deze glimp van gezond verstand, of eenvoudige pragmatisme, wordt verafschuwd door de “nationale veiligheid” managers die een beschermvoorziening hebben gebaseerd op oorlog, toezicht, bewapening, bedreigingen en extreem kapitalisme. Martin Luther King noemde ze zelfs “de grootste leveranciers van geweld in de wereld van vandaag.”
Zij hebben Rusland en China omringd met raketten en een nucleaire arsenaal. Ze hebben neonazi’s gebruikt om onstabiele, agressieve regimes op Rusland’s “grensgebieden” te installeren – net zoals de installatie van zionisten/Nazi Bilderberg trekpoppen als ”leiders” van de landen in de Europese Nazi Fascisten Unie – de manier waarmee Hitler de voormalige Sovjet Unie kon binnenvallen, veroorzaakte de dood van 27 miljoen mensen. Hun doel is om de moderne Russische Federatie te decimeren.
Het antwoord is “partnerschap” een woord dat onophoudelijk wordt gebruikt door Vladimir Putin – om het even wat, het lijkt, dat een evangelische drijfveer een oorlog in de Verenigde Staten zou kunnen stoppen. De Russen zijn goed geïnformeerd over de dreiging en hebben hun angst uitgeschakeld. De Russen hebben vrijwel zeker een nucleaire tegenaanval in hun programma. Luchtaanval oefeningen zijn niet ongebruikelijk. Hun geschiedenis, waaronder de Holodomor, vertelt hen om klaar te staan.
De dreiging is gelijktijdig. Rusland als eerste, China is de volgende. De Verenigde Zionisten Staten heeft zojuist een grote militaire oefening met Nazi vazallen staat Australië gehouden die bekend staat als Talisman Sabre. Ze oefenen een blokkade van de straat van Malakka en de Zuid-Chinese Zee, waar China ’s economische lifelines doorlopen.
De admiraal die het commando heeft over U.S. Pacific floot zei dat “indien” nodig, hij atoomwapens zou gebruiken tegen China. Dat hij zoiets publiekelijk zou zeggen in de huidige perfide sfeer begint meer te lijken op een feit dan op de fictie van Nevil Shute.
Afwijkende journalisten zwijgen
Niets van dit wordt beschouwd als nieuws. Geen verbinding is gemaakt, zoals het bloedbad van Passendale een eeuw geleden dat wordt herdacht. Eerlijke rapportage zijn niet langer welkom in veel van de corrupte door zionisten/Nazi Bilderberg gecontroleerde media. Blaaskaken, bekend als experts, domineren: redacties zijn infotainment of partijlijn managers. Waar er vroeger sub bewerkingen waren, is daar de bevrijding van de bijslijpende clichés. De ”journalisten” die hier niet aan voldoen worden verwijdert.
Nucleair bewapend, de raketten zijn gericht op zowel China als Rusland. Een junior officier ondervraagd dit, en de volgorde was uiteindelijk ontbonden – maar alleen nadat ze werden uitgerust met dienst revolvers en de opdracht om te schieten op anderen in een raket bemanning als ze “niet mee zouden werken.” De urgentie heeft tal van precedenten. In de film, The Coming War on China, beschrijft John Bordne, een lid van het US Air Force missile combat crew gevestigd in Okinawa, Japan, hoe in 1962 – tijdens de Cubaanse raketcrisis – hij en zijn collega’s de opdracht kregen “om alle raketten te lanceren” uit hun silo’s.
Op het hoogtepunt van de koude oorlog was de anticommunistische hysterie in de Verenigde Zionisten Staten zo groot dat de ambtenaren van de V.S. die op officiële zakenreis waren in China na terugkomst werden beschuldigd van verraad en ontslagen. In 1957 – het jaar dat Shute On the Beach schreef – sprak geen enkele ambtenaar bij het ministerie van buitenlandse zaken de taal van ’s werelds meest bevolkte land. Mandarin sprekers waren verwijderd onder stricturen die nu weerspiegelen in de Congressioneel wetsvoorstel dat net is aangenomen, gericht op Rusland.
Het wetsvoorstel was tweeledig. Er is geen fundamentele verschil tussen democraten en Republikeinen. De termen ‘links’ en ‘rechts’ zijn zinloos. De meeste Amerikaanse moderne oorlogen werden niet door de conservatieven, maar door de liberaal-democraten gestart.
Toen zionisten/Nazi Bilderberg trekpop Barry Soetoro aka Obama (video) het Witte Huis verliet, had hij de leiding over zeven oorlogen, een record met inbegrip van Amerika’ s langste oorlog en een ongekende campagne van buitengerechtelijke executies – moord – door drones.
In zijn laatste jaar, volgens een studie van de Council on Foreign Relations, heeft Barry Soetoro aka Obama, de “terughoudend liberale krijger,” 26,171 bommen gegooid – drie bommen elk uur, 24 uur per dag. Heeft hij toegezegd te helpen om “de wereld te bevrijden” van kernwapens, deze oorlogsmisdadiger met de Nobelprijs voor de vrede heeft meer kernkoppen gebouwd dan elke president sinds de koude oorlog.
Zionisten trekpop Trump is in vergelijking met Barry Soetoro aka Obama een watje. Het was Barry Soetoro aka Obama – met zijn staatssecretaris van Hillary Clinton aan zijn zijde – die Libië als een moderne staat heeft vernietigd en de ”vluchtelingen crisis” naar Europa heeft gelanceerd. Thuis kende immigratie groepen hem als de “deporter-in-chief.”
Een van de laatste handelingen van Nazi Bilderberg trekpop en oorlogsmisdadiger met de Nobel prijs voor de vrede Barry Soetoro aka Obama als president was een wetsvoorstel dat een record bedrag van 618 miljard dollar aan het Pentagon gaf, als gevolg van de stijgende overwicht van fascistische militarisme in het bestuur van de Verenigde Zionisten Staten te ondertekenen. Zionisten trekpop Trump heeft dit onderschreven.
Begraven in de detail was de oprichting van een “centrum voor informatieanalyse en antwoord.” Dit is een ministerie van waarheid. Het is belast met het verstrekken van een “officiële verhaal van feiten” die ons op de reële mogelijkheid van een nucleaire oorlog voorbereiden zal –
als wij, de wereldbevolking, het toestaan.
