Het Christelijke feest van Allerzielen is de dag waarop we onze doden herdenken. De mensen die ons op onze reis tussen twee oneindigheden hebben bijgestaan, geholpen, geïnspireerd. Het wordt voorafgegaan door het feest van Allerheiligen, waarop we die mensen herdenken die groter waren dan het leven zelf, en die in feite niet dood zijn.
Sint Thomas van Aquino bijvoorbeeld, de mastodont waar een groot stuk van onze Europese cultuur op is gebouwd, leeft tot op vandaag voort in de wijze waarop wij in het leven staan. Ik spreek bewust over de Europese cultuur, en niet over de “Westerse”, omdat die Westerse inslag beslist on-Europees is.
Na jarenlange blootstelling aan platte, materialistische Amerikanisering is onze cultuur inderdaad jammer genoeg verwesterd. Maar dat is niet de wortel van Europa, in tegendeel.
Het is eerder de schimmel die de boom dreigt op te vreten.
Een mooi voorbeeld hiervan is Halloween. Wie denkt dat de promotie van dit “feest” ten nadelen van het Christelijke feest toevallig gebeurt, beseft niet dat we midden in een culturele oorlog van jewelste zitten. De hele hetze rond de negerzoenen, het vervangen van “Paasvakantie” door “Lentevakantie”, de idiotie van de Hema, de weigering van de NS om nog langer “dames en heren” te zeggen op de trein, al die acties maken deel uit van een geplande ontworteling van onze cultuur.
Gepland? Wat heeft men daaraan, zult u denken? Wel, is dat niet evident? Cultuur, dat zijn de hoogste abstracties die een mens inspireren, en de materiële gevolgen daarvan. Controleer je de cultuur, dan controleer je de bevolking. Repressie met de matrak, namelijk, is expliciet, en duur. De gevangenissen kunnen maar zo vol, en wie een discours van “democratie” en “vrijheid” erop nahoudt, kan op elk moment op die waarden aangesproken worden indien het te bont wordt.
Wat je dus wil is impliciete repressie, een repressie die niemand ziet. Niet de Orwelliaanse versie dus – “a boot stamping on a human face until eternity” – maar de Huxleyiaanse versie – iedereen dom en tevreden, het liefst nog aan de pillen, zodat de Big Farma ook nog wat verdient. In de praktijk komt dat niet eens meer neer op materiële repressie, maar op spirituele deprivatie: het onthouden van essentiële kennis. Het resultaat daarvan is wat Etienne de la Boétie “vrijwillige onderdanigheid” noemde.
Het probleem met het implementeren van zo’n strategie, echter, is dat je vertrekt van een bewuste bevolking, en die dus dommer moet maken. Maar ook dat kan niet frontaal, want een bewust mens ziet de leugen van heinde en verre komen. En dus moet het via “Fabian tactics”. Die tactieken – te boek gesteld door Alinsky – zijn geniepig in die zin dat ze kleine aanvallen plegen op schijnbaar onbelangrijke en symbolische doelwitten, zoals negerzoenen, cowboy en indiaantje, alles wat Identitaire is dus.
“Ach, finaal is het niet zo belangrijk”, denkt men dan, “Waarom zo principieel zijn op zo’n klein akkefietje?” Maar de waarheid is dat na verloop van tijd de cultuur wel degelijk verschuift, en je het gevoel krijgt dat niets meer mag. Je wordt met andere woorden professioneel gedemoraliseerd. En als ik zeg professioneel, dan méén ik dat ook. Heeft u een avond niets te doen, kijk dan even naar de video Yuri Bezmenov’s getuigenis, getiteld: “Deception was my job”. Dan pas snapt u hoe de zaak in elkaar zit.
De tactiek is de Europeanen murw te slaan met relativisme. Hem te demoraliseren, te culpabiliseren en verwarring te zaaien, kortom: hem te verhakkelen tot een gemakkelijk programmeerbare massamens. Allerheiligen wordt Halloween en Kerstmis wordt Thanksgiving. Een pseudo-spiritualiteit wordt ons opgespeld, en ondertussen rinkelt de kassa van het bruto nationaal geluk. Maar zeven zelfmoorden per dag laten een andere realiteit zien – een realiteit waar niemand over spreekt.
Continent Europa (niet de Europese nazi fascisten unie)
De oplossing is simpel: ofwel gaat Europa terug naar zijn christelijke en Griekse wortels, wat impliceert dat we die Westerse, volstrekt on-Europese onzin categoriek verwerpen. Ofwel zal er straks niemand nog bewust genoeg zijn om ook maar iets te verwerpen, omdat we tegen dan te dom zullen zijn om links en rechts te kijken en ons hamsterrad zullen verwarren met een carrière ladder. Als het al niet zo ver is.
De Tsjechische dissident Milan Hübl verwoordde het nog het best toen hij zei:
“Om volkeren te elimineren start men eerst met het wegnemen van hun geheugen. Men vernietigt hun boeken, cultuur en geschiedenis. Daarna schrijft het systeem andere boeken voor hen, en geeft hen een andere geschiedenis. Traag maar zeker beginnen mensen te vergeten wie ze zijn en waar ze vandaan komen. En de wereld rondom hen vergeet het nog sneller”
Pas dit toe op de hetze rond Zwarte Piet, en u snapt waarom ik dit jaar wél weer mijn schoen zet. Mochten onze voorouders terugkomen, ze riepen ons te wapen.
