Het besluit van Washington om Syrische soennitische rebellen te bewapenen, heeft Amerika ondergedompeld, zoals gewenst, in het grote Sunni-Shia conflict van het islamitische Midden-Oosten.
Voor het eerst zijn alle ”vrienden” van Amerika in de regio soennitische moslims en al haar vijanden zijn sjiieten. De VS is nu volop bezig aan de zijde van de gewapende groepen die de meest extreme soenitische islamitische beweging is in het Midden-Oosten.
De Independent on Sunday heeft geleerd dat Iran een militaire beslissing heeft genomen – zelfs voor de presidentsverkiezingen vorige week – om een eerste contingent van 4000 Iraanse Revolutionaire Garde naar Syrië te sturen om Bahar-Al-Assad’s troepen te steunen tegen de grotendeels soennitische opstand die al bijna 100.000 levens heeft gekost in iets meer dan twee jaar.
Washingtons excuus voor zijn Midden-Oosten avontuur – dat het Assad’s vijanden moet bewapenen omdat het Syrische bewind sarin-gas gebruikt zou hebben – overtuigd niemand in het Midden-Oosten. Definitief gebruik van gas door beide kanten in Serie blijft bijna net zo vaag als de vordering van voormalig president George W Bush dat Saddam’ s Irak massavernietigingswapens bezat.
‘Iran is now fully committed to preserving Assad’s regime‘.
En dat terwijl er net een ‘gematigde’ opvolger voor Ahmadinejad is ‘gekozen’. Of is dit wat ze in Iran bedoelen met ‘hervormingsgezind‘? Want terwijl Obama nog lang niet alle diplomatieke wegen heeft bewandeld, en Bill Clinton en McCain een wedstrijdje ‘het hardst om ingrijpen roepen’ doen, dreigt de boel nu op te schalen van een regionaal sektarisch conflict naar een soort hete koude oorlog tussen Amerika, Egypte, Saoedi-Arabië en medestanders aan de ene zijde versus Rusland, Iran, Assad, Hezbollah en medestanders aan de andere zijde. Uiteindelijk is het soennieten tegen sjiieten. Hartstikke verstandig om te denken dat je aan die 14-eeuwen durende strijd met even ingrijpen een einde maakt gelijk de glorieuze successen in Irak en Afghanistan.