Elizabeth Bathory, bekend als de “Bloedgravin”, lokte jonge vrouwen naar haar kasteel en onderwierp hen aan gruwelijke martelingen vermengd met occulte rituelen. Documenten over haar leven bieden een zeldzame blik op de ware aard van de occulte elite – die nog steeds bestaat. Hier is een blik op het leven van Bathory.

Elizabeth Bathory was een Hongaarse edelvrouw geboren in de 16e eeuw. Ze was mooi, hoogopgeleid en ze sprak meerdere talen. Ze woonde in weelderige kastelen. Haar familielijn was illuster en bezat land in het Koninkrijk Hongarije. Ze was de nicht van Stefanus Bathory, de koning van Polen, de groothertog van Litouwen en de prins van Transsylvanië. Ze deed goede daden voor lokale boeren die haar bewonderden. Kortom, ze hadden alles voor haar over.

Toen begonnen geruchten te circuleren dat ze een vampirische heks was die meisjes ontvoerde en martelde in haar kasteel. Later bleken deze geruchten waar te zijn … en dan nog wat. Bathory’s wreedheid en verdorvenheid waren zelfs zo schokkend dat ze legendes inspireerden waar we vandaag de dag nog steeds over horen.

Bathory staat bekend als de “Blood Countess” of “Countess Dracula” en heeft het Guinness-record voor “meest productieve vrouwelijke moordenaar in de westerse wereld”. Ze zou meer dan 600 maagden hebben gedood om hun bloed te drinken en erin te baden, zogenaamd om haar jeugd te behouden.

Een diepere blik op het leven van Elizabeth Bathory biedt een zeldzame blik op de ware denkwijze van de occulte elite – een die tot op de dag van vandaag hetzelfde is gebleven. Hoewel deze grimmige maar onthullende verhalen meestal uit de geschiedenis worden gewist of door de machthebbers worden afgedaan als “hoaxes”, bleef substantiële documentatie over Bathory’s leven, misdaden en proces intact.

Bathory was geobsedeerd door satanisme, hekserij en het aftappen van bloed van gewone mensen. Ze heeft hier zelf niets van bedacht, die praktijken tierden welig onder edelen en aristocraten van die tijd. Er is niets veranderd.

Hier is een blik op het leven van Bathory.

Elite Familie

Het familiewapen van Bathory. Kwaad

Bathory werd in 1560 in Transsylvanië geboren. Ze was het product van inteelt tussen Baron George Bathory en Barones Anna Bathory. Haar familie bestond uit koningen, kardinalen, ridders en rechters. Het omvatte ook wrede, gewelddadige en gestoorde psychopaten.

Tijdens haar jeugd was Bathory getuige van talloze wreedheden gepleegd door haar familie.

“Op het landgoed van haar familie in Ecsel ging het gerucht dat ze getuige was geweest van de officieren van haar familie die elke vorm van wreedheid uitdeelden in naam van gerechtigheid. Op tienjarige leeftijd zag Elizabeth hoe ze een zigeuner, beschuldigd van larcenie, in de buik van een stervend paard naaiden; zijn hoofd werd ontbloot en hij werd achtergelaten om te sterven. Er werd ook gezegd dat ze epileptisch was, en dat, mogelijk door inteelt, maakte haar vatbaar voor woedeaanvallen”.
– De Toast, “Ja, we kunnen nu praten over Elizabeth Báthory”

Van jongs af aan werd Bathory omringd door mensen met duistere interesses.

Bathory’s tante Klara, een voorname dame aan het hof, stond bekend als lesbisch en heks. Een oom was een alchemist en duivelaanbidder, en haar broer was een reprobate rond wie geen enkele vrouw of vrouwelijk kind als veilig werd beschouwd. Tot overmaat van ramp was haar verpleegster van kinds af aan, Ilona Joone, doordrenkt van de praktijk van zwarte magie die naar verluidt het offer van kinderen voor hun botten en bloed vereiste.
– Ibidem.

Op 15-jarige leeftijd was Bathory getrouwd met graaf Ferenc Nadasdy, die een machtige generaal werd. Het gearrangeerde huwelijk bleek een goede match, want beiden hadden zware sadistische neigingen.

“In de zomer overgoten ze bedienden met honing en keken ze toe hoe bijen zwermden. Marteling zou een gemeenschappelijk belang voor het paar zijn geworden en ze zochten instructies van occultisten en satanisten.
– Ibidem.

In tegenstelling tot de elite van vandaag wist Elizabeth de duistere kant van haar familie met goede daden te verbergen.

“Elizabeth was niet alleen in staat om hun uitgestrekte gebieden te beheren en te verdedigen, maar was ook zeer genereus voor de armen en behoeftigen. Ze gaf veel geld aan goede doelen en kwam vaak tussenbeide voor verarmde of kansarme vrouwen en kinderen… om de reputatie van de familie hoog te houden en hun satanische tradities te verbergen. Maar hoewel ze zich aardig gedroeg, lieten ze haar ware aard zien als ze alleen was.”
– Ibidem.

Om Elizabeth te plezieren, bouwde haar man naar verluidt een martelkamer volgens haar exacte specificaties. En terwijl hij weg was om oorlog te voeren tegen de Turken, hield Elizabeth zich bezig met duistere activiteiten.

“Tante Klara begon haar nichtje naar school te brengen in haar favoriete entertainmentmethoden: flagellatie, lesbische orgieën en verschillende vormen van sadomasochisme. Klara werd gesteund door een trouwe vazal genaamd Thorko die de mooie Erzsébet (Elizabeth) introduceerde in het occulte, waardoor haar interesse in mixologie werd gewekt. Erzsébet werd bedreven in het verzinnen van diverse medicijnen, brouwsels en drankjes; en in afwezigheid van haar man omvatten haar verschillende huisgasten zelfverklaarde tovenaars en zieners, warlocks, heksen en alchemisten.”
– Leslie Carol, Koninklijke Pijnen

Naarmate de jaren verstreken, werd Elizabeths smaak voor bloed monsterlijk. Boerenmeisjes uit nabijgelegen steden werden regelmatig vermist, om nooit meer gezien te worden. Sommigen werden overgedragen door vertrouwende ouders die graag in de gunst wilden komen bij de gravin.

Eenmaal in bathory’s kasteel werden de meisjes opgesloten en onderworpen aan de ergste martelingen denkbaar.

“Iedereen in Hongarije, ongeacht rang of nabijheid, leefde in angst voor de machtige Bàthorys. Erzésbet, zelf nog maar een puber toen ze boerenmeisjes begon te martelen, maakte gebruik van de grootste misstap van een serverende en gebruikte het als een excuus om haar te straffen. Ze bedacht vaak taken die bijna onmogelijk te volbrengen waren, alleen maar om iemand te martelen. Maar berispingen en klappen waren voor sissies. Als een meisje van diefstal werd verdacht, kreeg ze de opdracht om zich naakt te strippen en werd ze vervolgens gemarteld door het aanbrengen van roodgloeiende munten die tegen haar blote huid werden gedrukt.

Soms koos de gravin ervoor om biologisch te gaan; De meisjes werden geslagen met brandnetels nadat ze met een ander apparaat waren geslagen. En zelfs als een dienstmeisje zich niet had misdragen, zou ze nog steeds kunnen eindigen als het entertainment van de dag. Verminking stond veelvuldig op het menu. Meisjes werden in kooien geplaatst die waren uitgerust met interne spikes die hen overal spietsten terwijl de kooi strakker werd, wat resulteerde in een pijnlijke en bloedige dood. Tangen en stangen, verwarmd tot ze gloeiden, werden gebruikt om stukjes vlees af te scheuren. Broeiende ijzers brandmerkten hun zachte huid. Erzsébet perfectioneerde zelfs een techniek om het hoofd van een meisje uit elkaar te scheuren door aan de zijkanten van haar mond te trekken totdat ze scheurden en haar nek in tweeën knapte.

De gravin zou tijdens deze martelsessie seksuele exstasy hebben bereikt, piepend van meisjesachtige vreugde over de beelden en geluiden van de doodsangst van haar slachtoffer. Ze genoot ervan om ze van voren te slaan, zodat ze de pijn en angst op hun gezichten kon zien. Soms, voor schoppen en giechelen, sloeg Erzsébet een meisje met honing en bond haar vast aan een boom, waardoor ze met een zoetekauw overgeleverd was aan de genade van insecten en andere dieren in het wild.
– Ibidem.

Toen haar man stierf, tilde Elisabeth de zaken naar een ander niveau.

“Hoewel de graaf deelnam aan de wreedheden van zijn vrouw, kan hij ook haar impulsen hebben ingedamd; toen hij stierf in de vroege jaren 1600, werd ze veel erger. Met de hulp van haar voormalige verpleegster, Ilona Joo, en de lokale heks Dorotta Szentes, begon Bathory boerenmeisjes te ontvoeren om te martelen en te doden. Ze beet vaak stukken vlees van haar slachtoffers, en een ongelukkig meisje werd zelfs gedwongen om haar eigen vlees te koken en te eten. Bathory geloofde naar verluidt dat menselijk bloed haar er jong en gezond uit zou laten zien. “
– Geschiedenis, Hongaarse gravinnen martelende escapades worden blootgelegd

Van jongs af aan was Bathory geobsedeerd door haar uiterlijk. Naar verluidt heeft ze urenlang naar de spiegel gestaard terwijl ze vreemde bezweringen mompelde. Na de dood van haar man werd Bathory een alleenstaande moeder van acht in de veertig. En ze was bereid alles te doen om haar jeugdige uiterlijk te behouden. Iets.

“Erzsébet overtuigde zichzelf er nu van dat marteling en verminking een extra en gezond voordeel hadden. Op een dag trok een ongelukkige bediende per ongeluk aan het haar van de gravin terwijl ze een deel van haar lokken tekende door een gaas haarnetje bezaaid met parels. Het meisje kreeg zo’n daverende klap dat haar neus bloedde en op Erzsébets hand (of gezicht, afhankelijk van de bron van de anekdote) spetterde. Nadat ze zichzelf in een spiegel had gezien, was Erzsébet ervan overtuigd dat haar huid er veel jeugdiger uitzag waar het bloed van het maagdelijke meisje haar had bespat.

Een zelfverklaarde lokale tovenares die zichzelf Darvulia (echte naam Anna) noemde en bekend stond als “de heks van het bos”, was inmiddels een van erzsébets cohorten geworden. Darvulia suggereerde aan de gravin dat baden in het bloed van maagden net zo heilzaam zou zijn als een fontein van de jeugd. Dus lokte Erzsébet zoveel mogelijk boerenmeisjes naar kasteel Csejthe, evenals naar haar andere eigendommen, waaronder een herenhuis in Wenen, om ervoor te zorgen dat haar nieuwe schoonheidsregime, evenals haar favoriete vorm van entertainment, ononderbroken bleef. Volgens historica Margaret Nicholas zwierven Darvulia en haar geconfedereerde procuresses (ouder wordende weduwen die goed betaald werden voor hun diensten) in het donker door de regio op zoek naar nieuwe slachtoffers.

Bij de kastelen werden de meisjes systematisch afgeslacht, hun bloed verzameld in vars en emmers voor het rituele bad van de courtisane, genomen op het mystieke uur van vier per .m. Als een slachtoffer bijzonder mooi was, zou Ezsébet haar bloed hebben ingeprent.”
– Op cit., Carol

Hoewel geruchten over de verschrikkingen die in het kasteel plaatsvonden welig tierden, zweeg de boerenstand. Toen Elizabeth echter meisjes uit kleine adellijke families begon te rekruteren, begon haar ondergang.

Elizabeth werd brutaal en onvoorzichtig tegen het einde van haar moord carrière. Tijdens haar verblijf in Wenen beval ze een beroemde koorzangeres van de Kerk van de Heilige Maria, Ilona Harczy, om privé voor haar op te treden in haar appartementen in de stad aan de Augustijnenstraat. Het meisje werd nooit meer gezien en getuigen beweerden dat Elizabeth haar vermoordde toen ze niet voor haar kon zingen, noch uit angst, noch uit verlegenheid.
– Peter Vronsky, Het waargebeurde verhaal van Elizabeth Báthory “De bloed gravin”

Na veel politieke onderhandelingen waarbij de hele Hongaarse elite betrokken was, beval de koning van Hongarije uiteindelijk de arrestatie van Bathory. Haar kasteel werd tijdens de kerstvakantie van 1610 overvallen. De verslagen van de inval zijn niets minder dan gruwelijk.

“Toen ze op een woeste winternacht het kasteel bereikten, vonden ze de voordeur een beetje op een kier. Ze werden niet begroet door een bediende, maar door een lijk dat op de koude, stenen vloer werd gespreid. Bleek van het aderlaten en gedeeltelijk gekleed van marteling, was de jonge vrouw in de ingang slechts het eerste lichaam dat ze vonden in het kasteel Cachtice; anderen waren halfdood, wachtend op hun lot in de kerker. Elizabeth, samen met haar handlangers en bedienden, werden naar verluidt boven gevonden, in de greep van vakantie-orgie. Ze zag hoe iedereen om haar heen werd gearresteerd, maar zo’n vernedering bespaard bleef haar bespaard.
– Op. Cit. De Toast

Tijdens het proces van Bathory schokten verklaringen van getuigen, medeplichtigen en overlevenden de rechters.

“Getuigenissen onthulden dat de ontvoerde meisjes aan muren in de kerkers waren vastgeketend en vetgemest, omdat de gravin geloofde dat dit het bloed in hun lichaam verhoogde van cruciaal belang was voor haar maanverlichte tovenarij. Ze werden ook gedwongen tot afwijkende seksuele activiteiten met haar. Als ze met ongenoegen reageerden, werden ze gemarteld en mogelijk gedood. Maar zelfs degenen die het goed deden, verveelden haar uiteindelijk en ook zij werden weggestuurd. Soms, afhankelijk van de bevlieging van de gravin, kregen haar favoriete meisjes de slechtste behandeling. Eentje was gedwongen een stuk vlees van haar eigen arm te ontdoen. Een enkeling werd in kleine kooien vol spikes geduwd.”
– Op. Cit., Vronsky

In haar kasteel vonden de autoriteiten een grootboek met de namen van meer dan 600 slachtoffers. Naarmate de zoektocht vorderde, werden overal op het terrein lichamen ontdekt, van ondiepe graven tot verborgen kamers in het kasteel.

Ondanks het overweldigende bewijs tegen Bathory bleef ze relatief gespaard. Terwijl haar handlangers werden gemarteld en onmiddellijk geëxecuteerd door de autoriteiten, woonde Bathory het proces niet bij en werd niet geëxecuteerd.

“Er werd druk uitgeoefend om haar fortuin in de familie te houden, dus uiteindelijk werd Erzsbet Bthory levenslang gevangengezet, zonder formele veroordeling, opgesloten in een kleine set kamers in haar eigen kasteel in Cahtice. Ze was beperkt tot haar kamers, met de ingangen en ramen ommuurd, behalve kleine spleten voor voedsel en lucht.”
– Ibidem.

Na vier jaar opsluiting in haar kasteel overleed ze op 54-jarige leeftijd.

Tot slot

Het verhaal van Elizabeth Bathory werd bijna uit de geschiedenis gewist. Het had gemakkelijk kunnen veranderen in een gefictionaliseerde legende, net als veel andere verhalen over de occulte elite. Haar proces werd in 1611 in het geheim gehouden in een afgelegen Slowaakse stad en haar machtige familie verzegelde onmiddellijk de records. Er waren geen kranten om erover te berichten. Geen van de heersende families wilde grimmige details tegen hun familieleden vrijgeven aan openbaar onderzoek. Elizabeth mocht niet eens op het proces verschijnen. In plaats van openbare executie, werd ze levend ommuurd in een van haar afgelegen kastelen.

In veel opzichten doen Bathory’s leven en ondergang sterk denken aan een modern equivalent: Jeffrey Epstein. Net als Epstein had Bathory connecties met enkele van ’s werelds machtigste mensen. En net als Epstein lokte Bathory jonge meisjes met beloftes van rijkdom en prestige. Net als Epstein werd Bathory echter te brutaal en haar verdorvenheid voedde geruchten in het hele land.

Haar onophoudelijke ontvoeringen werden een bron van zorg voor de elite toen haar duistere geheimen dreigden te worden onthuld. Dus, net als Epstein, werd Bathory opgesloten tot de dood, zonder de mogelijkheid voor haar om nog een woord tegen iemand anders te zeggen. Uiteindelijk werden, net als Epstein, al haar handlangers op de een of andere manier het zwijgen opgelegd.

Ongeveer 500 jaar na de dood van Bathory blijft de occulte elite van vandaag geobsedeerd door dezelfde gruwelijke praktijken. Talrijke artikelen in The Vigilant Citizen hebben de smaak van de elite voor het verdorvene, het weerzinwekkende en het regelrechte kwaad gedocumenteerd. De door zionisten gecontroleerde massa ”media” van vandaag zijn gevuld met misbruik, satanisme, kannibalisme, bloedrituelen en elke vernederde praktijk die men maar kan bedenken. Dit is allemaal door het ontwerp.

De waanzin van de elite was vroeger verborgen.
Nu wordt het genormaliseerd….