Leven hangt af van kooldioxide

We moeten de overdreven verhalen over CO2 doorbreken en beginnen te beseffen dat ons leven en onze gezondheid afhankelijk zijn van voldoende CO2 in het bloed en de weefsels. Kooldioxide is een voedingsstof, maar ook een product van ademhaling en energieproductie in de cellen en het gebrek of tekort aan kooldioxide is op zichzelf al een startpunt voor verschillende verstoringen in het lichaam.

Kooldioxide heeft vele beschermende functies, met inbegrip van het verhogen van Krebs cyclus activiteit, die de sleutel tot gezondheid en de beste manier is om kanker te vermijden, wat gebeurt wanneer Krebs cyclus activiteit vertraagt in de mitochondriën, zodat de gisting het verschil moet goedmaken. Belangrijk is dat CO2 ook toxische schade aan eiwitten remt.

Kooldioxide is een onschadelijk, kleurloos, niet-toxisch, aardgas dat de belangrijkste schakel is in de koolstofcyclus van het leven. In aanwezigheid van een grote hoeveelheid kooldioxide, verandert de hemoglobinemolecule zijn vorm lichtjes op een manier die het vrijkomen van zuurstof bevordert.

Het verhogen van kooldioxide remt melkzuurvorming en helpt zo systemische verzuring te controleren, die het zuurstofgebruik vermindert. CO2 blijkt te leiden tot een betere coördinatie van oxidatie en fosforylatie en verhoogd de fosforylatiesnelheid in lever mitochondriën.

Hoe we het ook wenden of keren, CO2 is de sleutel tot zuurstof, tot leven, tot gezondheid.

“Het eindproduct van ademhaling is kooldioxide, en het is een essentieel onderdeel van het levensproces. Het vermogen om voldoende kooldioxide te produceren en vast te houden is even belangrijk voor de levensduur als het vermogen om voldoende warmte vast te houden om chemische reacties mogelijk te maken wanneer dat nodig is.

Kooldioxide beschermt de cellen op vele manieren. Door zich te binden aan aminogroepen kan het de versuikering van eiwitten tijdens oxidatieve stress remmen en de vorming van vrije radicalen in het bloed beperken; remming van xanthine-oxidase is één mechanisme (Shibata, et al., 1998).

Het kan ontsteking verminderen die door endotoxine/LPS wordt veroorzaakt, door de vorming van de factor van de tumornecrose, IL-8 en andere promotors van ontsteking te verminderen (Shimotakahara, et al., 2008). Het beschermt mitochondriën (Lavani, et al., 2007), die hun ademhalingsvermogen bij stress in stand houden (of zelfs vergroten)”, schrijft Dr. Ray Peat.

“De onderdrukking van mitochondriale ademhaling verhoogt de productie van giftige vrije radicalen, en de verminderde kooldioxide maakt de eiwitten vatbaarder voor aanvallen door vrije radicalen. De aanwezigheid van kooldioxide is een indicator voor een goede mitochondriale ademhalingsfunctie. In elk type weefsel, is het het nalaten om glucose te oxideren dat oxidatieve spanning en cellulaire schade veroorzaakt,”

Dr. Turf voegt, toe en besluit, ,,Een nadruk bij het verbeteren van het ademhalingsdefect zou relevant zijn voor alle ziekten en voorwaarden (met inbegrip van hartkwaal, diabetes, zwakzinnigheid) impliceren van ontsteking en ongepaste opwinding, niet alleen voor kanker. Kooldioxide heeft een stabiliserend effect op de cellen, het bewaren van stamcellen, het beperken van stress en het voorkomen van functieverlies.”.

Over de zuurstoftoevoer van het lichaam
spreidt koolstof dioxide zijn beschermende vleugels.
Friedrich Miescher
Zwitserse fysioloog, 1885

“De Duitse kankeronderzoeker Dr. Paul Gerhard Seeger[1] toonde in 1938 aan dat kanker in de meeste gevallen begint in het cytoplasma, het gelei-achtige buitenste deel van de cel, en vooral in de energieproducerende mitochondriën. Hier worden voedselfragmenten normaal geoxideerd in een reeks enzymatische stappen die de ‘ademhalingsketen’ worden genoemd.

Seeger toonde aan dat in kankercellen deze ademhalingsketen min of meer geblokkeerd was, vooral op de plaats van het belangrijke enzym cytochroom oxidase. Zonder deze kan de cel alleen anaëroob energie produceren, net als een schimmelcel. Dit is zeer inefficiënt, en de resulterende overproductie van melkzuur voegt nog meer zuurgraad toe aan een meestal al te zuur lichaam. In 1957 transformeerde Seeger binnen enkele dagen ook met succes normale cellen in kankercellen door de introductie van chemicaliën die de ademhalingsketen blokkeerden.

Zonder voldoende zuurstof zit de elektronentransportketen vast met elektronen. Bijgevolg kan geen NAD[2] worden geproduceerd, waardoor glycolyse melkzuur produceert in plaats van pyruvaat, dat een noodzakelijk onderdeel is van de Krebscyclus.

Over het algemeen gaan we ervan uit dat kankercellen energie opwekken met behulp van glycolyse in plaats van mitochondriale oxidatieve fosforylering, en dat de mitochondriën disfunctioneel waren.

Vooruitgang in onderzoekstechnieken heeft aangetoond dat de mitochondriën in kankercellen ten minste gedeeltelijk functioneel zijn voor een reeks tumortypes. Verschillende tumorpopulaties hebben echter verschillende bioenergetische veranderingen om te voldoen aan hun hoge energiebehoefte, wat betekent dat het Warburg-effect niet consistent is voor alle kankertypes.[3] Kanker vertaalt zich niet in de vernietiging van cellen mitochondriën, maar het betekent wel dat de cel fermenteert als gevolg van gecompromitteerde oxidatie.

CO2 heeft antioxiderende eigenschappen

Normale arteriële niveaus van CO2 hebben antioxiderende eigenschappen. Een groep Russische microbiologen ontdekte inderdaad dat “CO2 bij een spanning die dicht ligt bij de in het bloed waargenomen spanning (37,0 mm Hg) en hoge spanningen (60 of 146 mm Hg) een krachtige remmer is van de generatie van actieve zuurstof vormen (vrije radicalen) door de cellen en mitochondriën van de mens en weefsels” (Kogan et al, 1997).

Tientallen studies hebben aangetoond dat moderne “normale proefpersonen” ademen ongeveer 12 L / min in rust, terwijl de medische norm slechts 6 L / min is. Als gevolg daarvan is het bloed CO2-gehalte lager dan normaal.

Zoals we hebben gezien veroorzaakt arteriële hypocapnie (CO2-deficiëntie) weefselhypoxie die tal van pathologische effecten veroorzaken. Cel hypoxie is de belangrijkste oorzaak van vorming van vrije radicalen en oxidatieve stress en CO2-deficiëntie in het bloed is een van de belangrijkste oorzaken van hypoxie (lage zuurstof).

Een normaal CO2-gehalte in de longen en het arterieel bloed (40 mm Hg of ongeveer 5,3% op zeeniveau) is noodzakelijk voor een normale gezondheid. Hebben moderne mensen normale CO2-niveaus? Let er bij het lezen van onderstaande tabel op dat de CO2-niveaus in de longen omgekeerd evenredig zijn met de minieme ventilatiesnelheden, met andere woorden, hoe meer lucht men inademt, hoe lager de CO2-niveaus van alveolen.

Dr. Lynne Eldridge en vele anderen hebben opgemerkt dat de meeste moderne volwassenen veel sneller ademen (ongeveer 15-20 ademhalingen per minuut) dan wat zou worden beschouwd als een gezonde ademhaling. Ademhalingscijfers bij kanker en andere ernstig zieke patiënten zijn meestal hoger, over het algemeen ongeveer 20 ademhalingen/min of meer.

Dat betekend dat de algemene bevolking de zuurstof beschikbaar voor de cellen naar beneden drijft die de deur naar een verhoogde kans op kanker opent.  Zware metalen en chemische toxificatie van de cellen belemmeren de opname van zuurstof en  voedingstekorten zijn de slam dunk die leiden tot kanker.

De beschikbaarheid van zuurstof voor de cellen vermindert glucose-oxidatie, terwijl zuurstoftekort glucose sneller verbruikt in een poging om ATP te produceren via de minder efficiënte anaerobe glycolyse voor lactaat. Dit is de basis van zuurstoftherapie bij kanker en een hele reeks andere ziekten, omdat de meeste chronisch zieke mensen, zo niet alle, hebben een moeilijke tijd met zowel zuurstof en zijn perfect gematteerd gas, kooldioxide. Bij de behandeling van kanker gaat dit gepaard met als bonus het stimuleren van de kanker dodende cellen van het immuunsysteem.

Perfect Normaal tot het Kanker is

We kunnen wat lessen nemen van onze spieren als ze hard gewerkt hebben. Wanneer het lichaam voldoende zuurstof heeft, wordt pyruvaat geleid naar een aerobe route om verder te worden afgebroken voor meer energie. Maar wanneer de zuurstof beperkt is, zet het lichaam pyruvate tijdelijk om in een substantie genoemd lactate, die glucose afbreekt – en zo de energieproductie in stand houd. Zelfs in gezonde atletische individuen, wanneer ze de spieren aan grote uitdagingen blootstellen zal het zuurstofniveau tijdelijk dalen en ons laten zien wat er gebeurt in cellen wanneer ze een zuurstof tekort hebben.

In kanker wordt de verandering permanent. Kankercellen zullen doorgaan met de fermentatie van glucose en de productie van lactaat, zelfs in aanwezigheid van zuurstof, hoewel er aanwijzingen zijn dat sommige kankercellen, met name jonge kankercellen kunnen worden teruggevoerd naar normale cellen als ze kunnen worden voorzien van voldoende zuurstof en genoeg gelegenheid hebben om te ontgiften.

Melkzuur in onze weefsels is een oorzaak van biologische problemen en kent vele redenen onder hen is het feit dat melkzuur kooldioxide verdringt. De belangrijkste kenmerken van stressmetabolisme omvatten verhogingen van spanningshormonen, lactaat, ammoniak, vrije vetzuren, en vette synthese, en een daling van kooldioxide. Melkzuur in het bloed kan worden opgevat als een teken van gebrekkige ademhaling, omdat de afbraak van glucose tot melkzuur toeneemt om een tekort aan oxidatieve energieproductie te compenseren.

Glucose kan worden gemetaboliseerd tot Pyrodruivenzuur, dat in aanwezigheid van zuurstof kan worden gemetaboliseerd tot kooldioxide. Zonder zuurstof kan Pyrodruivenzuur worden omgezet in melkzuur. De afname van kooldioxide gaat over het algemeen gepaard met een verhoogde productie van melkzuur.

Het vermogen van melkzuur om kooldioxide te verdrijven is waarschijnlijk betrokken bij de effecten op het bloedstollingssysteem. Het draagt bij tot verspreide intravasculaire stolling en consumptieve Coagulopathie, verhoogt de neiging van rode cellen om zich samen te voegen en “bloedslib” te vormen en maakt de rode cellen stijf, waardoor de viscositeit van het bloed en het belemmeren van de circulatie in de kleine bloedvaten. (Schmid-Schönbein, 1981; Kobayashi, et al., 2001; Martin, et al., 2002; Yamazaki, et al., 2006.)

Lactaat en ontsteking bevorderen elkaar in een vicieuze cirkel (Kawauchi, et al., 2008).

De lage schildklierwaarden leidt tot lage productie van
kooldioxide en glucoseverspilling.
Dr. Ray turf

Kooldioxide beschermt de cellen op vele manieren. Door zich te binden aan aminogroepen kan het de versuikering van eiwitten tijdens oxidatieve stress remmen en de vorming van vrije radicalen in het bloed beperken; remming van xanthine-oxidase is één mechanisme (Shibata, et al., 1998). Het kan ontsteking verminderen die door endotoxine/LPS wordt veroorzaakt, door de vorming van de factor van de tumornecrose, IL-8 en andere promotors van ontsteking te verminderen (Shimotakahara, et al., 2008). Het beschermt mitochondriën (Lavani, et al., 2007), die hun ademhalingsvermogen bij stress in stand houden (of zelfs verhogen).

Kooldioxide heeft een stabiliserend effect op cellen, behoud van stamcellen, het beperken van stress en het voorkomen van functieverlies. Kooldioxide kan worden gebruikt om verklevingen tijdens buikoperaties te voorkomen en om de longen te beschermen tijdens mechanische beademing.

Kooldioxide is belangrijk om een overdreven en Maladaptieve stressrespons te voorkomen. Een tekort aan kooldioxide (zoals kan worden geproduceerd door hyperventilatie, of door de aanwezigheid van melkzuur in het bloed) vermindert de cellulaire energie (zoals ATP en creatine fosfaat) en interfereert met de synthese van eiwitten (inclusief antilichamen) en andere cellulaire materialen.

Bicarbonaat als redding

Al honderden of zelfs duizenden jaren is de therapeutische waarde van koolzuurhoudende minerale bronnen bekend. Baking soda (baksoda) is een wonderbaarlijke medicijn dat is het omdat het ons onmiddellijk toegang geeft tot meer CO2 zonder lichaamsbeweging en zonder onze ademhaling te vertragen. Maagzuur of citroensap dat aan bicarbonaat wordt toegevoegd verandert baksoda onmiddellijk in kooldioxide.

Kies voor gezonde politiek dat is politiek gezond

Referenties

[1] The only book available in English is Seeger, P.G. and S. Wolz: Successful biological control of cancer by combat against the causes. Neuwieder Verlagsgesellschaft, Neuwied, Germany 1990. The most important book is Seeger, P.G: Krebs – Problem ohne Ausweg? (“Cancer – Problem without Solution?”) Verl. f. Medizin Fischer, Heidelberg, Germany 1974, 2nd ed 1988
[2] Nicotinamide adenine dinucleotide, abbreviated NAD+, is acoenzyme found in all living cells. The compound is a dinucleotide, since it consists of two nucleotides joined through their phosphate groups. One nucleotide contains an adenine base and the other nicotinamide
In metabolism, NAD+ is involved in redox reactions, carrying electrons from one reaction to another. The coenzyme is, therefore, found in two forms in cells: NAD+ is an oxidizing agent – it accepts electrons from other molecules and becomes reduced. This reaction forms NADH, which can then be used as a reducing agent to donate electrons.
[3] Biochem Soc Trans. 2016 Oct 15; 44(5): 1499–1505. The Warburg effect: 80 years on