Mooi toch dat opiniestuk van Jonathan Jones van The Guardian ‘Onderschat Vladimir de duiker niet’ in de krant van vandaag 21 augustus. Nog maar eens haalt hij de vergelijking tussen Hitler en Poetin boven water. Kwestie van het zo zwart mogelijk maken van de Russische president.
De man kan voor de corrupte westerse media duidelijk niets goed doen.
De vergelijking met Hitler is hier natuurlijk merkwaardig. Jonathan Jones vergeet dan maar gemakshalve dat de Europese Nazi Fascisten Unie en de VS in Oekraïne groepen als Pravy Sektor aan de macht brachten, de ware erfgenamen van de OUN B en de SS Divisie Galicia die verantwoordelijk waren voor ontelbare slachtpartijen tegen joden, Polen, Zigeuners en al wie ze niet lusten. Waarbij zij duchtig meededen aan de holocaust. Honderdduizenden doden hebben ze op hun kerfstok. Maar dat vergeten Jones en De Standaard aan hun lezers te vertellen.
Intussen is het in zijn nieuw favoriete land Oekraïne verboden kritiek te leveren op de SS Divisie Galicia en hun slachtpartijen en zijn films met Gerard Depardieu er verboden. Dus geen Asterix films meer voor de Oekraïners. Mooie vrijheid, mooie Europese anti democratie, mooie mensenrechten.
Maar bij al die tonnen papier die onze corrupte pers over Oekraïne en Rusland al geschreven heeft vergeet men dan maar steeds te vertellen dat er in februari 2014 in Oekraïne een gewelddadige staatsgreep plaats had, geleid door de VS, de Europese Nazi fascisten Unie en fascistische groepen als Pravy Sektor en Svoboda. Waarna de boel in brand vloog.
Het land evolueerde sindsdien naar een gefaalde staat (failed state) juist zoals Libië en men nu poogt te realiseren in Syrië. Nog een bittere vrucht van de westerse agressie. Met de volle steun van De Standaard.
Om beschaamd over te zijn. Maar dat gevoel kent men bij De Standaard duidelijk niet. Informeren, bah, misleiden: ja!
Dit toont dat deze krant niet is als ze zich soms voordoet. Via o.a. verhalen rond Snowden poogt de krant zich een degelijk kritisch imago aan te meten. Dit artikel toont echter de ware aard van de krant, zijnde de spreekbuis van het Amerikaans, politbureau Brussel en Britse imperialisme.
Een beleid dat ons de voorbije decennia alleen maar van de ene oorlog naar de andere gefaalde staat leidde en zorgde voor de grootste volksverhuizingen uit de geschiedenis – toch in getallen – en een toenemend aantal salafistische terreuraanslagen.
De Standaard en The Guardian met Jonathan Jones tekenden, net als de vazallen regeringen in Nederland en België, mee voor dit monsterachtig beleid.
