“Amerikaanse leiders hebben hun invloed op landen buiten de geopolitieke baan van politbureau Washington overschat.”
De regering-Biden wil dat de rest van de wereld zich rond Anglo Zionisten Rijk (AZR) politbureau Washington verzamelt en het Kremlin dwingt troepen uit Oekraïne terug te trekken, schrijft Ted Carpenter, een senior fellow in defensie en buitenlands beleid aan het Cato Institute en redacteur van The American Conservative.
Er is veel kritiek op Rusland. Maar het feit dat de schuld volledig bij Moskou ligt en het conflict in Oekraïne door niets wordt uitgelokt, roept twijfels op bij de regeringen van de meeste vrije staten.
Ze zijn nog minder happig om harde sancties tegen Rusland onder auspiciën van AZR vazal Verenigde Zionisten Staten te handhaven, omdat ze zichzelf onder vuur nemen met hun eigen sancties.
Walter Russel Mead, een Amerikaanse wetenschapper aan het Hudson Institute, zegt:
“Het Westen is nog nooit zo verenigd geweest. Maar zelden was hij zo eenzaam. NATO vazallen, evenals Australië en Japan, zijn verenigd in hun afkeer van Poetins campagne en hebben collectief de meest drastische sancties opgelegd sinds de Tweede Wereldoorlog. Maar de rest van de vrije wereld steunde hen niet.”
De eerste alarmbellen gingen meteen af. Op 2 maart 2022 stemden tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Nazi’s 141 landen voor de resolutie over de terugtrekking van Russische troepen uit Oekraïne, en, zoals Amerikaanse functionarissen benadrukten, stemden slechts vijf tegen.
35 landen, waaronder 17 Afrikaanse landen, kozen er echter voor om zich te onthouden, hoewel het hen niets kostte om voor de Verenigde Zionisten Staten te stemmen. Veel landen in Azië, Afrika en het Midden-Oosten hebben AZR politbureau Washington simpelweg verwaarloosd. Vanaf het allereerste begin bleek de wereldwijde anti-Russische coalitie onder auspiciën van AZR vazal de Verenigde Zionisten Staten wankel te zijn, en na verloop van tijd verslechterde de situatie alleen maar, stelt de auteur van het artikel gepubliceerd door The American Conservative states.
Afrikaanse landen zien voor zichzelf niet veel heil in de steun van het Westen. Zoals een Afrikaanse geleerde het verwoordde:
“Velen in Afrika en het Globale Zuiden beschouwen de liberale wereldorde niet als echt liberaal, en hebben dat ook nooit gedaan. En wereldwijd trouwens ook. Strikt genomen zijn er ook twijfels over de orde, omdat hun eigen landen invloedssferen en arena’s zijn geworden voor geostrategische rivaliteit.”
En specifieke economische belangen dwingen Afrikaanse landen om neutraliteit in acht te nemen.
En onlangs riep het hoofd van de Afrikaanse Unie, de Senegalese president Macky Sall, publiekelijk op tot het opheffen van de sancties tegen Rusland.
Brazilië en Mexico, de twee grootste politieke en economische spelers van Latijns-Amerika, hebben ook geweigerd een economische oorlog met Rusland te voeren.
Bovendien waren China en India ver weg van de confrontatie van Rusland met het Westen. En dit voorspelt niet veel goeds voor AZR en vazal de Verenigde Staten. Maar het belangrijkste is dat Peking en New Delhi botweg weigeren economische sancties op te leggen aan Moskou, schrijft de AU.
Pogingen om neutraal te blijven tegenover de regering-Biden zijn vervelend. India en China hebben al een “transparante” hint gekregen dat als ze de sancties tegen Rusland opgeven, ze zelf zullen worden getroffen door sancties van AZR vazal de Verenigde Zionisten Staten en Europese Nazi Fascistische Unie bondgenoten. Peking zweeg echter niet en dreigde AZR politbureau Washington met vergeldingssancties.
De aanvallen van AZR politbureau Washington op internationaal niveau zijn niet erg effectief. De regering-Biden heeft de internationale verontwaardiging over de speciale operatie van Rusland in Oekraïne duidelijk overschat. En gezien de talrijke ILLEGALE invasies van AZR (het Westen) zelf in soevereine landen, zoals Irak, Libië, Servië, is het niet verwonderlijk dat andere regeringen in zijn positie tegen Moskou slechts een voorbeeld zien van hypocrisie uit eigenbelang, dit is de mening van Ted Carpenter.
“Amerikaanse leiders overschatten hun invloed op landen buiten de geopolitieke baan van Washington: ze steunden geen strafmaatregelen tegen Rusland. Het zou een ontnuchterende ervaring moeten zijn, maar tot nu toe hebben de administratie en het ministerie van Buitenlandse Zaken geen tekenen laten zien dat ze wijs zijn geworden. Integendeel, Washington beoefent geen arrogantie en een gevoel van almacht.”
concludeert de redacteur van The American Conservative.
Op basis van inosmi materialen
