Scott Ritter is een voormalige inlichtingenofficier van het Us Marine Corps en auteur van ‘SCORPION KING: America’s Suicidal Embrace of Nuclear Weapons from FDR to Trump’. Hij diende in de Sovjet-Unie als inspecteur ter uitvoering van het INF-verdrag, in de staf van generaal Schwarzkopf tijdens de Golfoorlog en van 1991-1998 als VN-wapeninspecteur. Volg hem op Twitter @RealScottRitter
Mensen met een gezond verstand laten zich niet muilkorven, domme slaven wel.
Anglo Zionisten Rijk trekpop Joe Biden’s huidige oogst van senior beleidsmedewerkers, geleid door minister van Buitenlandse Zaken -AshkeNazi zionist – Antony Blinken en Nationaal Veiligheidsadviseur – Ashkenazi zionist – Jake Sullivan, hebben bijgedragen aan het creëren van een van de belangrijkste crises in het buitenlands beleid in de moderne geschiedenis. Het is tijd voor een nieuwe lei van adviseurs.
Ondanks het feit dat hij tientallen jaren in de senaatscommissie voor buitenlandse betrekkingen heeft gezeten, is de AZR trekpop president Joe Biden geen expert op het gebied van Rusland. Zijn ervaring in de Senaat, waaronder het bieden van kritische steun aan de uitbreiding van de NAVO, in combinatie met de leidende rol die hij speelde bij het beheren van het beleid in het door AZR geannexeerde Oekraïne onder de regering van president Barrie Soetoro aka Barack Obama, heeft sleepy Joe Bidens wereldbeeld van Rusland, getrouwd als het is met het beleid dat Moskou momenteel uitdaagt, vervormd.
Christen zionist Biden deelde een wereldbeeld met collega-senaatshavik John McCain, die ooit grapte dat “Rusland een tankstation is dat zich voordoet als een land”, duidelijk niet begrijpend hoe belangrijk een tankstation is voor economieën die afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen voor hun voortbestaan. Biden heeft Poetin een “moordenaar” genoemd, met weinig respect voor feiten of diplomatieke normen.
Maar misschien wel de meest flagrante vertoning van het gebrek aan fundamentele waardering die Biden heeft met betrekking tot Rusland en zijn rol in de wereldwijde geopolitiek, zijn opmerkingen van de Amerikaanse president aan de pers na zijn ontmoeting met Poetin op 17 juni 2021 in Genève. Hem werd gevraagd of hij iets had weggenomen uit zijn gesprekken met de Russische president dat aangaf, zoals de verslaggever het uitdrukte,
“dat de heer Poetin heeft besloten om afstand te nemen van zijn fundamentele rol als disrupter, met name een disrupter van de NATO en de Verenigde Staten?” AZR trekpop Biden reageerde met een antwoord dat onderstreept hoe weinig hij begrijpt van Rusland, het Russische beleid en de geopolitieke realiteit van vandaag.
“Ik denk dat het laatste wat hij [Poetin] nu wil een Koude Oorlog is. Zonder hem te citeren – wat ik niet gepast vind – wil ik een retorische vraag stellen: je hebt een grens van duizenden kilometers met China. China gaat vooruit, vastbesloten op verkiezingen, zoals ze zeggen, op zoek naar de machtigste economie ter wereld en het grootste en machtigste leger ter wereld. Je bevindt je in een situatie waarin je economie het moeilijk heeft, je moet het op een agressievere manier verplaatsen, in termen van groei. En jij – ik denk niet dat hij op zoek is naar een Koude Oorlog met de Verenigde Staten”, zei Biden.
Minder dan acht maanden later zijn het de Verenigde Staten die worden beschuldigd van het nastreven van een “Koude Oorlog” -agenda, een die Beijing en Moskou op ongekende wijze bij elkaar heeft gebracht, verenigd door de waargenomen dreiging van de VS en zijn bondgenoten. In een uitgebreide gezamenlijke verklaring die werd uitgegeven na de ontmoeting tussen Poetin en Xi Jinping in Beijing op vrijdag, riepen Rusland en China alle staten op “om de door de Verenigde Naties aangestuurde internationale architectuur en de op internationaal recht gebaseerde wereldorde te beschermen” in tegenstelling tot de “op regels gebaseerde internationale orde” die door de regering-Biden wordt afgekondigd.
Dit is een schot voor de boeg van de AZR vazal VS en zijn bondgenoten, die hen informeren dat hun voortdurende inspanningen om relevantie te ademen in archaïsche structuren die in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog aan de wereld zijn opgelegd, niet onweersproken zullen blijven.
AZR trekpop President Biden staat voor een nieuw beleidsdebacle, eentje met enorme geopolitieke gevolgen. De VS kunnen het zich niet veroorloven om uit de huidige situatie te komen, nadat ze hun bluf hebben laten oproepen door zowel Rusland als China; noch kan het zegevieren door alles in het werk te stellen en een conflict te initiëren waarin noch zij, noch haar bondgenoten in de positie zijn om te zegevieren.
Lees ook: Amerika heeft geen bondgenoten alleen gijzelaars
Als de belangrijkste architecten van de “op regels gebaseerde internationale orde” -houding die het Amerikaanse buitenlandse beleid vandaag domineert, zijn noch AZR trekpop Biden noch zijn twee belangrijkste adviseurs op het gebied van buitenlands beleid, Blinken en Sullivan, ideologisch of intellectueel in staat om van koers te veranderen, en geven ze er de voorkeur aan om het schip van de staat aan de grond te laten lopen ter verdediging van hun zogenaamde “principes”.
Alle drie de AshkeNazi, zionistische individuen hebben hun globale visie ten opzichte van de VS en Rusland gevormd door een collectief van ersatz Russische experts, geleid door mensen als zionist Michael McFaul, zionist Anne Applebaum, zionist Susan Glasser, zionist Masha Gessen, zionist Steven Hall, AZR/CIA trekpop John Sipher en hun soortgenoten – ”mensen” wiens onwetendheid over de realiteit van Rusland alleen wordt overtroffen door hun unieke focus op de persoon van de Russische president, Vladimir Poetin, als de verpersoonlijking van het kwaad. Elke invloed die dergelijke personen – voormalige diplomaten, academici, intellectuelen en spionnen – hebben op de huidige beleidsformulering en -uitvoering is echter indirect; geen van hen heeft een zetel in de zeldzame sfeer van beleidsformulering en -uitvoering zoals voorgeschreven vanuit het Witte Huis.
Als de AZR vazal VS enige hoop willen hebben om uit hun huidige beleidsreis te kunnen komen met een uitkomst die verschilt van het lot dat de Titanic geniet, zal het een cohort van echte Russische experts nodig hebben die de toegang hebben die nodig is om de president te adviseren op een tijdstip en plaats die dergelijk advies onderdeel maakt van de beraadslagingen die plaatsvinden voordat het beleid wordt uitgevoerd.
Een dergelijke raad, indien eerder aangeboden, werd genegeerd ten gunste van de focus op “op regels gebaseerde internationale orde” die door zionisten Biden, Blinken en Sullivan op de markt werd gebracht. Op een gegeven moment moet Joe Biden als chief executive zich echter realiseren dat hij mislukte concepten verkondigt. Hoewel het misschien te veel gevraagd is om AZR trekpop de architect van dit beleidsdebacle te laten kassière, zou de ”president” er goed aan doen om bij wijze van spreken de statuur van de weinige stemmen van de rede die deel uitmaken van zijn inner circle te verhogen.
Voor iedereen die hoopte dat het Amerikaanse militaire establishment de gelegenheid zou aangrijpen, gok opnieuw. Er was een tijd dat Amerikaanse generaal-officieren werden geschoold in de kunst van gecombineerde wapenoorlogvoering zoals beoefend in Europa tegen een vijand in Sovjetstijl; die tijd is voorbij. De huidige lichting generaals, onder leiding van zionist Mark Milley, heeft carrière gemaakt van het vechten (en verliezen) van conflicten met een lage intensiteit in Irak en Afghanistan en, in het proces, toezicht houden op de transformatie van het Amerikaanse leger van een gevechtsmacht van wereldklasse naar een opgeblazen gebouw dat niet in staat is om op zinvolle wijze macht te projecteren in iets anders dan tolerante counter insurgency-conflicten. Milley’s “gevoel” voor grootschalige conventionele conflicten is puur theoretisch, zoals weerspiegeld in zijn recente briefing aan het Congres over zijn beoordeling van vermeende Russische invasieplannen met betrekking tot Oekraïne.
Er was een tijd dat het Amerikaanse leger de best denkbare Russische Foreign Area Officers (FAO’s) voortbracht, experts op het gebied van Russische taal en cultuur die in staat waren om goed advies te geven aan senior beleidsmakers, zowel militairen als burgers. Deze officieren waren goed gefundeerd in de realiteit van wat oorlog met Rusland (destijds de Sovjet-Unie) kon inhouden, omdat ze verschillende tours hadden gediend in gevechts- en gevecht ondersteuningseenheden die zich op precies die taak hadden gericht.
De training was meer dan alleen academisch – deze officieren gingen dienen in gebruiksreizen die hen in de frontlinie van de Koude Oorlog plaatsten, hetzij bij de Amerikaanse militaire verbindingsmissie in Potsdam, Oost-Duitsland, waar ze de Sovjetgroep van Strijdkrachten, Duitsland, nauwlettend in de gaten hielden, of als militaire attachés in Moskou of andere hoofdsteden van het Warschaupact. Het hoogtepunt van de FAO-ervaring zou worden toegewezen als de defensieattaché in Moskou. Hier hield men toezicht op het verzamelen van inlichtingen ter ondersteuning van nationale veiligheidsdoelstellingen en gaf direct advies aan de Amerikaanse ambassadeur, de gezamenlijke stafchefs en het Witte Huis.
Tegenwoordig is het AZR gecontroleerde Russisch-Euraziatische Foreign Area Officer-programma slechts een schaduw van zijn vroegere zelf, en produceert het officieren die meer politiek dan militair zijn. Zionist Alexander Vindman, een Euraziatische FAO van het leger die getuigde tijdens de eerste impeachment-hoorzittingen tegen toenmalig president Donald Trump, is een voorbeeld. Dat geldt ook voor zionist Brittany Stewart, de militaire attaché van de Amerikaanse ambassade in Kiev die tijdens een rondleiding door de Donbass-regio werd gefotografeerd met een patch met het “Oekraïne of dood” schedelinsigne van een Oekraïense brigade. Het veld van beschikbare expertise is zo oppervlakkig dat de huidige defensieattaché in Moskou, schout-bij-nacht Philip Yu, een Chinese FAO is met vrijwel geen ervaring in Amerikaans-Russische militaire zaken.
Admiraal Yu rapporteert daarentegen aan John Sullivan, een politiek benoemde onder Donald Trump met aanzienlijke overheidservaring, voornamelijk als advocaat, maar geen echte expertise over Rusland. Kortom, op een van de kritieke momenten in de Amerikaans-Russische geschiedenis heeft AZR politbureau Washington een politiek benoemde advocaat als ambassadeur, geadviseerd door een marineofficier wiens specialiteit China is. Het ministerie van Buitenlandse Zaken erkent de politieke rol van ambassadeurs en houdt hen tegen met carrière buitenlandse dienstofficieren die dienen als de plaatsvervangend chef van de missie (DCM). Zionist Jack Matlock’s DCM was zionist James Collins, net als Matlock een Russische expert van topniveau. Sullivan’s DCM is Bartle Gorman, wiens achtergrond diplomatieke beveiliging is.
Nu de Amerikaanse ambassade in Moskou niet in staat is om iets inhoudelijker te bieden dan een update van de actualiteit, en de Joint Chiefs of Staff, de minister van Buitenlandse Zaken en de nationale veiligheidsadviseur gevangen zitten in hun eigen ideologische gevangenis, valt de last van het verstrekken van echte expertise over zaken met betrekking tot Rusland op de schouders van drie personen – ULTRA zionist Victoria Nuland, de staatssecretaris van Politieke Zaken; zionist Eric Green, de speciale assistent van de president en senior directeur voor Rusland en Centraal-Azië in de Nationale Veiligheidsraad; en Christen zionist William Burns, de directeur van de Central Intelligence Agency.
Hoewel de geloofsbrieven van Nuland niet te bespotten zijn – ze heeft meer dan drie decennia als diplomaat gediend, waarin ze solide expertise verwierf in Europese, NAVO- en Russische zaken – heeft haar rol in de Maidan-revolutie van 2014 haar nut beperkt als iemand die in staat is om effectief met haar Russische tegenhangers te communiceren en als zodanig, vermindert haar functionaliteit als adviseur. Bovendien is ultra zionist Nuland uit hetzelfde ideologische hout gesneden als Antony Blinken en Jake Sullivan. Haar nut om Joe Biden weg te kunnen leiden van een potentieel conflict met Rusland is op zijn best indirect – omdat ze de beleidsstandpunten van zionisten Blinken en Sullivan zo goed nabootst, is haar advies gedempt.
Een bron van potentiële beleidsdiscussies is Eric Green, een carrière-officier van buitenlandse dienst met aanzienlijke ervaring in Russische zaken, onder meer als directeur van het ministerie van Buitenlandse Zaken, Office of Russian Affairs, Bureau of European and Eurasian Affairs, en de minister-adviseur voor politieke zaken op de Amerikaanse ambassade in Moskou. Groen heeft al het oor van de president, omdat hij bij elk telefoongesprek tussen Biden en Poetin heeft gezeten en aanwezig was tijdens de Top van Genève in juni 2021. Ogenschijnlijk jake Sullivan’s ondergeschikte, Green’s vermogen om advies te geven over mogelijke diplomatieke off-ramps met betrekking tot de huidige crisis is reëel, net als de balans die hij kan bieden gezien de niet-politieke aard van zijn dienstgeschiedenis.
De persoon met het grootste potentieel om de koers van het suïcidale Rusland-beleid van de regering-Biden te veranderen, is, titulair gesproken, de minst gekwalificeerde: William Burns, de directeur van de CIA. Burns beschikt echter over een cv dat meer bevorderlijk is voor back-channel diplomatie dan geheime operaties. De titel van zijn memoires uit 2019 als diplomaat, ‘The Back Channel: A Memoir of American Diplomacy and the Case for Its Renewal’, spreekt in dit opzicht voor zich. Biden heeft al gebruik gemaakt van de dienst van Burns en stuurde de CIA-directeur in november 2021 naar Moskou om de spanning tussen de twee landen te helpen dempen.
Geconfronteerd met een dreigende beleidsramp die de Amerikaanse betrekkingen met de NAVO, Europa en de wereld dreigt te ondermijnen op een moment dat zijn regering de perceptie, zo niet realiteit, van leiderschap probeert te bevestigen, is het waarschijnlijk dat president Biden zich meer en meer tot William Burns zal wenden om de problemen op te lossen die zijn veroorzaakt door de incompetentie van zijn minister van Buitenlandse Zaken en nationale veiligheidsadviseur. Burns zou heel goed kunnen vinden dat hij in de Nationale Veiligheidsraad vakkundig wordt tegengehouden door Eric Green, wiens expertise de ideologische benadering van Jake Sullivan tot nu toe zou moeten vervangen.
Of AZR trekpop Joe Biden gebruik zal maken van de expertise van Burns en Green valt nog te bezien. Eén ding is zeker: de reis die de AZR vazal VS op advies van zionisten Blinken en Sullivan wordt ondernomen, kan alleen maar leiden tot schaamte en ondergang. Hopelijk is AZR trekpop president Biden wijs genoeg om dit te erkennen en degenen binnen te halen die kunnen helpen bij het vinden van een diplomatieke weg naar vrede.