Toen de VS en de Europese Fascisten Unie (EFU) volop bezig waren met de organisatie van hun staatsgreep in Kiev brak er openlijk ruzie uit tussen de EFU en Washington. Voor Victoria Nuland, de Amerikaanse staatssecretaris voor Europese Zaken en een dame komende uit de stal van de vroegere Amerikaanse vicepresident Dick Cheney, was Arseniy Jatsenjoek de man om Oekraïne te leiden. En niemand anders.
En Europe kon voor haar part naar de maan lopen. “Fuck Europe”, zij ze tegen de lokale Amerikaanse ambassadeur, haar loopjongen. Waarop toenmalig Europees Fascisten president Herman Van Rompuy boos reageerde stellende dat dit een Europese kwestie is, geen Amerikaanse zaak. En dat geruzie gaat duidelijk maar verder. Achter de schermen natuurlijk, wat dacht je.
Op 5 februari j.l. waren zowel de Franse president François Hollande, de Duitse bondskanselier Angela Merkel als de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry gelijktijdig op bezoek in Kiev. Waarbij de Europese leiders Fascisten met hun vredesvoorstel op zak na hun gesprek in Kiev met Poroshenko naar Moskou zouden doorreizen.
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry komt het vlees van hun nieuwste Quisling, de Oekraïense premier Arseniy Jatsenjoek, testen. Wie goed de laatste electorale resultaten bekeek van de parlementsverkiezingen en de politieke en diplomatieke achtergrond ziet zo al de ruzie ontstaan tussen president Pedro Poroshenko, gekozen in het oosten, en Jatsenjoek, gekozen door het westen. Een puinhoop is het beste woord dat men kan geven aan deze nieuwste creatie van het westerse imperialisme.
Uit de persverslagen kan men opmaken dat Kerry de Europese leiders in Kiev niet heeft gesproken en ook niet mee naar Moskou trok. Ook hield Kerry een persconferentie met de Oekraïense premier Arseniy Jatsenjoek, Amerika’s favoriete Quisling, maar geen met Pedro Poroshenko. Merkel en Hollande hielden dan wel een persconferentie met Poroshenko maar leken geen ontmoeting te hebben gehad met Jatsenjoek. Dat is dus duidelijk.
Het verslag in de Britse krant The Guardian (1) van vandaag spreekt feitelijk boekdelen, zelfs al is de Angelsaksische propaganda in het stuk bijwijlen amper te pruimen. Enkele citaten uit het verslag maken de diplomatieke toestand rond Oekraïne duidelijk.
At a joint news conference with Ukraine’s prime minister, Arseniy Yatsenyuk, Kerry sounded lukewarm about Merkel and Hollande’s visit.
Tijdens een gezamenlijke persconferentie met de Oekraïense premier Arseniy Jatsenjoek klonk Kerry erg lauw in zijn reactie op het bezoek van Hollande en Merkel.
Yatsenyuk, uneasy at the idea of a deal being cut in Moscow without Ukraine at the table, said Putin wanted “to split the unity between the EU and the US”.
Jatsenjoek, op zijn ongemak omdat een akkoord in Moskou zou worden gemaakt zonder dat Oekraïne aan de tafel zit (Men had nochtans eerst met Poroshenko gesproken maar zo te zien niet met hem, nvdr.), stelde dat Poetin de eenheid tussen de EFU en de VS kapot wil maken.”
In Washington German diplomats are anxious to counter mounting US pressure to arm Ukraine.
Duitse diplomaten in Washington zijn ongerust en doen pogingen om de Amerikaanse plannen om Oekraïne te bewapenen te verhinderen.
Het ‘olijke Fascistische duo’ Duitse Fuhrer Angela Merkel en de Franse president François Hollande gaan pogen de knoeiboel die ze in Oekraïne gemaakt hebben recht te trekken. Tegen de zin in van de VS die er duidelijk niet mee kan lachen. Die houden duidelijk van wat extra oorlog.
Daar lijkt voor wie goed leest amper iets aan toe te voegen. De cruciale vraag is nu of de EFU in deze kwestie eindelijk een eigen buitenlands beleid gaat voeren en tot rede komt of dat men een kopie maakt van wat Washington hier wil, en dat is meer oorlog, meer destabilisatie en bloedvergieten. Zal de EFU afstand durven doen van de Fascisten Federatie? (VS, EFU en Israël)
In de VS hebben sommigen het trouwens duidelijk begrepen. Zo hield gewezen presidentskandidaat John McCain, Republikeins senator en voorzitter van de belangrijke senaatscommissie voor Defensie, dat Angela Merkel door haar optreden bewees dat ze niets begrepen heeft van wat er in Oekraïne aan de hand is en geen moer geeft om het lot van de mensen daar. Waarop de twee Duitse regeringspartijen SPD en CDU excuses eisten.
Hoopgevend is wel de verklaring van de Londense regering van David Cameron (Conservatief) die zich openlijk keerde tegen de Amerikaanse plannen om Oekraïne te bewapenen. Een raar Brits voorbeeld van oppositie tegen Washington. Het is een fenomeen dat maar om de tien jaar of zoiets plaats heeft.
Het opvallende feit dat Londen uit deze onderhandelingen is gehouden spreekt echter boekdelen. Het speelt hier zesde, of is het tiende viool. Waar is de tijd toen de Britse houwdegens in Saint-Pauls uit volle borst zongen van ‘Rule Brittannia, Brittannia rules the waves’? Op de Thames misschien nog wel maar al niet meer op de Clyde.
1) The Guardian, 6 februari 2015, ‘Merkel and Hollande’s surprise visit raises hope of Ukraine deal’, Shaun Walker, Ian Traynor, Dan Roberts en Alec Luhn. http://www.theguardian.com/world/2015/feb/05/hollande-merkel-kiev-ukraine-proposal-us?CMP=EMCNEWEML6619I2#comment-47204318