Luisteren is de sleutel !

Niet alleen hebben we de sleutel verloren, het lijkt erop dat we die nooit hebben gehad. Als ras falen we jammerlijk met luisteren en dat betekent dat we jammerlijk falen met het leven, met liefde, communicatie, met gezondheid, politiek, onderwijs en ga zo maar door. We hebben nooit vrede, niet echt, omdat we nooit geleerd hebben om te luisteren, hoewel we in onze arrogantie denken dat we luisteren terwijl we dat niet doen, niet op een diep niveau ”van zijn”.

Luisteren is lijden omdat we niet willen luisteren
naar alles wat een verandering kan vereisen.
Luisteren is veranderen.
We kunnen niet veranderen zonder te luisteren.
Luisteren impliceert een verandering.
We moeten veranderen door alleen maar te luisteren.

We hebben liever een eeuwige oorlog dan te luisteren. In Amerika bijvoorbeeld verdeelt het land zich in tweeën met het potentieel voor burgeroorlog omdat de ene kant niet naar de andere luistert. Als men niet naar elkaar luistert, hoe kan men zelfs maar beginnen te begrijpen waar de andere partij het over heeft of wat de betekenis ervan is.

In de klimaatwetenschap zijn er twee kanten met slechts één kant die naar de andere kant luistert. Voorstanders van de opwarming van de aarde kunnen niet luisteren naar de wetenschappers die spreken over afkoeling van de aarde, maar degenen die erop wijzen dat de zon ondergaat, begrijpen en luisteren naar het verhaal van de opwarming van de aarde. Het gebeurt gewoon dat er geen waarheid bestaat over de door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde, maar denkt u dat iemand die in de opwarming van de aarde gelooft, dat wil horen?

Voorstanders van vaccins kunnen niet luisteren naar de gevaren van vaccins en het aantal kinderen dat erdoor gewond raakt. En vaak kunnen echtgenoten niet naar hun vrouwen luisteren en omgekeerd.

We luisteren niet omdat we nooit les hebben gehad in luisteren. We gaan ervan uit dat we luisteren, tenzij het duidelijk is dat het niet gebeurt. Sommige mensen zijn natuurlijke luisteraars, wat betekent dat ze meer luisteren dan dat ze praten.

We hebben zelfs moeite om naar onszelf te luisteren, naar onze eigen emoties, gevoelens, intuïties en kwetsbaarheden omdat onze geest zo druk bezig is met denken dat ze weinig ruimte laten om te luisteren naar de diepere interne ruimtes van ”het zijn”.

Liefde luistert dus we zouden gemakkelijk moeten kunnen begrijpen waarom er zo weinig liefde in de wereld is. Gezinnen zijn vaak de gevaarlijkste plekken voor vrouwen en kinderen, omdat het gebrek aan luisteren uiteindelijk leidt tot geweld.

Voordat we het niet met elkaar eens zijn, moeten we eerst luisteren, anders zijn we het uiteindelijk met geweld oneens. Religies leren ons hoe we niet moeten luisteren omdat ze de geest leren om het sterk oneens te zijn met die van andere religies, met degenen die anders denken.

Hoeveel mensen kunnen er diep genoeg denken en zien om te begrijpen dat onze wereld wordt vernietigd door een gebrek aan luisteren, dat is een gebrek aan zorgzaamheid, een gebrek aan liefde. We moesten leren over liefde, over luisteren, maar zo weinig mensen denken op die manier. Het is triest, maar het is waar dat we de consequentie van het niet opkomen voor luisteren als manier van leven niet aan de orde stellen.

Luisteren is de ultieme sociale vaardigheid. Het is veel prettiger om met mensen te zijn die luisteren dan met mensen die te veel praten. Rustige mensen zijn over het algemeen goed in luisteren. Mensen die te veel praten zijn meestal vreselijk slechte luisteraars. Als iemand ‘ja maar’ zegt tegen iets wat jij zegt – dan weet je dat hij of zij alleen maar naar zichzelf luistert en wat hij of zij van plan is te zeggen.

We houden er allemaal van om naar ons te luisteren. We houden van mensen die naar ons luisteren; we stemmen op mensen die naar ons luisteren; we kopen de producten en diensten van mensen die naar ons luisteren. Het vermogen om naar ons te luisteren is een van de meest diepgaande invloedrijke vaardigheden die we tot onze beschikking hebben.

Er is iets heel bijzonders aan authentieke communicatie, wat het scheidt van wat mensen normaal gesproken doen als ze praten. In de meest strikte zin van het woord, in het dagelijkse gesprek, in werkelijkheid, is wat voor communicatie tussen mensen doorgaat, helemaal geen authentieke communicatie, omdat signalen niet worden doorgegeven en ontvangen op een manier die leidt tot het delen van betekenis of gevoel.

Mensen raken gewend aan slechte communicatie en
accepteren het als een natuurlijk onderdeel van het leven.
Echte liefde is werk omdat communicatie
tussen mensen zo’n moeilijke zaak is.

“Echt luisteren vereist dat we onze eigen reacties en reacties uit de weg ruimen om precies te horen wat de ander zegt. De eerste stap is om de gevoelens en gedachten stil te houden en alle reacties en “tapes” die in ons hoofd spelen terzijde te schuiven, door de melodieën van gevoelens en ideeën uit het verleden en verwachtingen voor de toekomst te laten draaien,” zei Christopher Hills. Spiegelen is de snelste en meest directe manier om te onderscheiden wat de meeste mensen voelen en ervaren met elkaar.

Spiegelen is de basistechniek in een proces dat Creative Conflict heet. Niet erg populair omdat het als eerste stap vereist dat we leren luisteren. Leren luisteren is moeilijk, op zijn zachtst gezegd voor de meeste mensen omdat het ons confronteert met onze ego’s, die van nature niet naar iets over zichzelf willen luisteren dat het niet wil weten.

Ik denk met intuïtie. De basis van het ware denken is intuïtie.
Het is inderdaad niet het intellect, maar de intuïtie die de mensheid vooruit helpt.
Intuïtie vertelt een mens zijn doel in het leven.
Men gaat nooit verkeerd als men zijn gevoelens volgt.
Ik bedoel niet emoties, ik bedoel gevoelens,
want gevoel en intuïtie zijn één.
Albert Einstein

Niet al te veel mensen hebben het soort bewustzijn dat Einstein had, namelijk het vermogen om naar zijn/haar intuïtie te luisteren. Dat is jammer, want hij zei:

“Er komt een punt in ieders leven waar alleen intuïtie de sprong voorwaarts kan maken, zonder ooit precies te weten hoe. Men kan nooit weten waarom, maar men moet intuïtie als een feit accepteren”.

Het leven ontdaan van gevoelens is een leven ontdaan van betekenis. Saint-Exupéry schreef: “Alleen met het hart kan men terecht zien; wat essentieel is, is onzichtbaar voor het oog”. Een Grotduik in het hart opent een normaal onzichtbare wereld; het verbreedt ons bewustzijn en lijkt in het algemeen te weten welke kant op te gaan in het leven.

Waar Saint-Exupéry het over had, is het vermogen van het hart om te voelen, om te intuïteren, want dat is precies wat intuïtie is, het meest verfijnde van fijne gevoelens. Onze intuïtieve gevoelens zijn navigatiebakens die een cruciale rol spelen bij het nemen van beslissingen waarvan ons lot afhangt. Elk gevoel heeft zijn waarde en betekenis. Ze verlichten onze levenswegen.

Dus waar gaat de mensheid naartoe als haar ”leiders” geen gevoel hebben om de weg vooruit te verlichten? Politiek is een krankzinnige poging tot menselijke organisatie en het maakt niet uit welke filosofie, welk concept of idee politici volgen.