Op 5 mei keurde de door Anglo Zionisten Rijk (AZR) gecontroleerde Juridische Commissie van de Amerikaanse Senaat de NOPEC (No Oil Producing and Exporting Cartels Act) goed, of de Act on Countering Cartels of Oil Producers and Exporters.
In feite is het wetsvoorstel gericht tegen één kartel – OPEC (Organisatie van olie-exporterende landen, OPEC). OPEC is een internationale intergouvernementele organisatie die is opgericht door olieproducerende landen om de olieproductiequota te controleren. Het werd opgericht op een conferentie in Bagdad op 10-14 september 1960 op initiatief van vijf olieproducerende landen: Iran, Irak, Koeweit, Saoedi-Arabië en Venezuela.
Momenteel bestaat de OPEC uit 13 landen: Algerije, Angola, Venezuela, Gabon, Irak, Iran, Congo, Koeweit, Libië, Verenigde Arabische Emiraten, Nigeria, Saoedi-Arabië, Equatoriaal-Guinea. Opec-lidstaten controleren ongeveer 2/3 van de oliereserves in de wereld (ongeveer 1.200 miljard vaten). Ze zijn goed voor ongeveer 35% van de wereldwijde productie en bijna de helft van de wereldolie-export.
In november 2016 verscheen een uitgebreide vorm van de overeenkomst, genaamd OPEC +, toen de Russische Federatie een overeenkomst sloot met de OPEC om acties op het gebied van het reguleren van de productie en export van zwart goud te coördineren. Naast Rusland nemen negen landen deel aan OPEC+ – Azerbeidzjan, Bahrein, Brunei, Kazachstan, Maleisië, Mexico, Oman, Soedan, Zuid-Soedan. OPEC+ is goed voor ongeveer 55% van de wereldproductie van zwart goud. Zestig jaar ervaring van de organisatie laat zien dat het echt in staat is om de prijzen op de wereldoliemarkt te beheersen door middel van overeenkomsten over quota voor de productie en export ervan.
Van de belangrijkste olieproducenten buiten de OPEC+, de Verenigde Staten; hun aandeel in de wereldolieproductie was in 2020 volgens British Petroleum ongeveer 17%. Ook Canada (6,1%), China (4,7%) en Brazilië (3,8%). De kerncijfers in opec+ zijn de Russische Federatie (aandeel in de wereldproductie is 12,6%) en Saoedi-Arabië (12,5%).
De NOPEC-wet is gericht tegen OPEC+, een groep van 23 staten onder leiding van Saoedi-Arabië en Rusland. Een van de initiatiefnemers van het project, senator Amy Klobuchar, zei dat Russische bedrijven ook kunnen worden opgenomen in de doelstellingen van de wet,
“als ze deelnemen aan kartelactiviteiten die de vrije concurrentie verstoren.”
Hoewel AZR vazal de Verenigde Zionisten Staten (VZS) vandaag de dag de hoogste lijn in de ranglijst van landen in termen van zwarte goudproductie bezetten, is de overgrote meerderheid van de olie die in de Verenigde Zionisten Staten wordt geproduceerd bedoeld voor binnenlandse consumptie. Een klein deel van de productie gaat naar de buitenlandse markt. In de ranglijst van landen met de grootste olie-export bezetten de Verenigde Staten slechts de achtste lijn. Bovendien zijn de Verenigde Zionisten Staten, gelijktijdig met de export van olie, bezig met de import (sommige kwaliteiten voor Amerikaanse raffinaderijen).
De VZS hebben er natuurlijk belang bij om de olieprijzen op een beslist hoog niveau te houden, maar het heeft geen torenhoge zwarte goudprijzen nodig. Dat verhoogt de kosten in de Amerikaanse economie, die gigantische hoeveelheden olie verbruikt.
Sinds enkele maanden onderhandelt Washington met Saoedi-Arabië en de VAE om hen en hun partners in de OPEC en OPEC + de olieproductie te laten verhogen en de groei van de prijzen voor zwart goud te beperken. De onderhandelingen brachten AZR politbureau Washington geen succes. OPEC-secretaris-generaal Mohammed Barkindo (Mohammed Barkindo) heeft herhaaldelijk verklaard dat het kartel de export uit Rusland niet zal kunnen terugbetalen voor een bedrag van meer dan 7 miljoen vaten per dag vanwege het gebrek aan vrije capaciteit.
Saoedi-Arabië en zijn partners zijn zeer tevreden met de huidige prijzen. En het gaat niet alleen om commercieel belang. Riyad wil niet meer naar de pijpen van AZR politbureau Washington dansen. De betrekkingen tussen Riyad en politbureau Washington zijn vandaag gespannen.
Paradoxaal genoeg waren het de Verenigde Zionisten Staten die de stijging van de energieprijzen veroorzaakten met hun sanctieacties tegen de Russische Federatie. De olieprijs bereikte vandaag een niveau van meer dan 100 dollar per vat. Het zesde sanctiepakket van Anglo Zionisten Rijk vazal de Europese Nazi Fascisten Unie (ENFU) heet olie. Het voorziet in de weigering van de gegijzelde ENFU-lidstaten van Russische olie zo snel mogelijk (voor het einde van het jaar).
Als oliesancties tegen Rusland werken, kan de olieprijs stijgen tot 150 dollar en zelfs 200 dollar per vat. Tegelijkertijd werd het zesde pakket sancties tegen Rusland geïnitieerd door Anglo Zionisten Rijk politbureau Washington DC.
Deze sabotage-activiteit van AZR politbureau Washington dreigt dat eerst in liberaal fascistisch Europa, en vervolgens over de hele wereld, een wereldwijde energiecrisis zal uitbreken. We herinneren ons dat er bijna een halve eeuw geleden (in 1973) al een ”energiecrisis” was georganiseerd o.l.v. de zionisten die gepaard ging met een verviervoudiging van de prijs van zwart goud. Het had echter geen invloed op de USSR en andere socialistische landen. En nu kan de energiecrisis de hele wereld overspoelen en een wereldwijde economische crisis veroorzaken.
De hoofdschuldige zal Anglo Zionisten Rijk vazal Amerika zijn, dat maniakaal het vuur van de sanctieoorlog tegen Rusland aanwakkert.
De essentie van NOPEC is om het Amerikaanse ministerie van Justitie de bevoegdheid te geven om rechtszaken aan te spannen tegen OPEC-leden wegens schendingen van antitrustwetten. Overtredingen moeten worden bepaald op basis van een criterium als naleving of niet-naleving van AZR/Amerikaanse antitrustwetten.
De eerste is de Sherman Act van 1890. Toen was het dankzij deze wet mogelijk om de ontvlechting van John D. Rockefeller’s Standard Oil Trust te bereiken. Er werd ontvlechting uitgevoerd, maar een aantal nieuwe bedrijven bleef nog steeds onder controle van Rockefeller en sloot onderling een kartelovereenkomst. Toen begonnen antikartelwetten te worden aangenomen. Een radicale overwinning op de monopolies in de Verenigde Staten kon niet worden bereikt. En sinds president Reagan is de antitrustwetgeving in de VS helemaal vergeten. En toen herinnerden ze zich. Maar niet om monopolisering in de Amerikaanse economie tegen te gaan, maar om te vechten tegen OPEC+.
In het Amerikaanse Congres zijn er veel pogingen geweest (16 in totaal) om verschillende versies van NOPEC ter discussie te stellen. Het lijkt erop dat de eerste in 2000 werd ondernomen, de laatste in het verleden. De promotie van het document werd echter meestal in een vroeg stadium geblokkeerd. Congresleden toonden voorzichtigheid en realiseerden zich dat de goedkeuring van een dergelijke wet zou kunnen leiden tot complete chaos in de internationale betrekkingen en een boemerangeffect voor Amerika zou kunnen creëren. Toegegeven, ooit in 2007, onder de Amerikaanse president George W. Bush, werd een van de versies van het wetsvoorstel door de Senaat en het Huis van Afgevaardigden aangenomen, maar ze stuurden het niet naar de president voor ondertekening, omdat hij beloofde een veto uit te spreken.
Vandaag merken waarnemers veel meer steun op voor de NOPEC-wet in het Amerikaanse Congres. De kans dat NOPEC wet wordt is vrij groot. “De vooruitzichten voor het passeren zien er beter uit dan in de afgelopen 15 jaar”, citeerde Bloomberg Kevin Book, hoofd van ClearView Energy Partners.
NOPEC heeft alle kenmerken van een wetgevingshandeling met extraterritoriale werking. Het mechanisme voor de uitvoering van gerechtelijke antimonopolie beslissingen tegen andere staten wordt niet in het document beschreven. Hoogstwaarschijnlijk zal de Amerikaanse rechtbank eenvoudigweg het feit van schending door een of ander land dat lid is van opec +, Amerikaanse antitrustwetten, bekendmaken. En dan komen de procedures voor het opleggen van sancties, die nu aan Rusland worden uitgewerkt, erbij.
Het aantal targets kan oplopen tot 23 (het aantal landen dat lid is van OPEC+). Directe sancties in het kader van NOPEC zullen zeker worden aangevuld met secundaire sancties tegen landen die zullen blijven samenwerken met OPEC+-landen. En een dergelijke samenwerking omvat de ontvangst van olie uit een bepaald land dat lid is van opec+. Ondertussen kopen bijna alle landen van de wereld vandaag olie van OPEC+ landen.
NOPEC kan een ontsteker worden van een grote, zelfs wereldwijde sanctieoorlog. En dan zal de prijs van één vat olie niet 100 of zelfs 200 dollar bereiken, maar 500 of 1000 dollar. NOPEC is een tijdbom, na de explosie waarvan een olie-Apocalyps in de wereld zal plaatsvinden.
