Tien jaar later: Wie liet Lehman Brothers falen?
Tien jaar geleden, op 15 september 2008, faalde Lehman Brothers Holdings Inc. op spectaculaire wijze. De implosie van de $600 miljard aan activa investeringsbank leidde onmiddellijk tot de financiële crisis, die direct leidde tot de Grote Recessie.
Maar niets van dat alles moest gebeuren.
Lehman had gered kunnen worden of in ieder geval langzaam en systematisch kunnen worden afgewikkeld. De financiële crisis had voorkomen kunnen worden en de Grote Recessie had nooit mogen plaatsvinden.
Die gebeurtenissen hebben achteraf gezien om goede redenen plaatsgevonden. Niet goed voor u, mij, de economie of Amerika, maar goed voor de hervorming van de politieke en bancaire machten die profiteerden van wat ze lieten gebeuren.
Dit angstaanjagende realiteitsverhaal begint met wie Lehman Brothers zo groot liet worden, wie het liet mislukken en waarom…..
Centen oprapen op een spoorbaan
Op 2 juni 1987 benoemde nazi Bilderberg trekpop en president Ronald Reagan nazi Bilderberg trekpop Alan Greenspan als opvolger van nazi Bilderberg trekpop Paul Volcker tot voorzitter van de raad van bestuur van het Federal Reserve System.
In het geval u het niet weet, is de Federal Reserve de particuliere centrale bank van Amerika die het Congres zijn hoofd laat benoemen om het publiek voor de gek te houden door te geloven dat het een overheidsinstelling is. Dat is het niet. Twee maanden na zijn indiensttreding werd voorzitter Greenspan geconfronteerd met de beurscrash van 1987.
Zijn antwoord was om publiekelijk te bevestigen dat de Fed “bereid is om als bron van liquiditeit te dienen ter ondersteuning van het economische en financiële systeem”.
Met andere woorden, het gebruik van de bevoegdheden van de Fed om banken en markten en – door middel van druppelende distillaten – de economie te doordrenken, met goedkoop geld om de winstgevendheid van banken en markten en de economische groei te stimuleren.
De teruggetrokken voorzitter van de Fed – die, toen hij in een of andere vreemde taal de code van de centrale bank moest verdoezelen – die het Congres en het publiek ontzag inboezemde – kwam als een economische tovenaar wiens academisch verhaal en zelf-belangrijk onderzoekswerk waardoor hij boven andere beleidsverantwoordelijken uitstak.
Greenspan dacht dat gemakkelijk geld het antwoord was op alle excessen van Amerika, vooral toen het bankwezen en de markt excessen plus mislukkingen zijn redding noodzakelijk maakten.
Zijn redding inspanningen werden bekend als de “Greenspan put”. Met andere woorden, net als bij een putoptiecontract, zou Greenspan’s Fed er altijd zijn om de verliezen tegen te gaan en ze om te zetten in winsten voor risicovolle speculanten.
Daarom diende Nazi Bilderberg trekpop Greenspan onder nazi Bilderberg trekpop en president Reagan, nazi Bilderberg trekpop George H.W. Scherff aka George H.W. Bush, nazi Bilderberg trekpop Bill Clinton en nazi Bilderberg trekpop George W. Scherff aka George W. Bush.
Verzamel snel een potentieel van $1.5 miljoen pensionering potje
Toen faalde het genie
De enige keer dat de Greenspan put niet onmiddellijk werd onderschreven was in de zomer van 1998. Dat is “When Genius Failed”, de titel van Roger Lowenstein’s buitengewone verhaal over hoe Long Term Capital Management (LTCM), een gigantisch hedgefonds dat wordt beheerd door enkele van de slimste Wall Street-veteranen ooit, waaronder twee Nobelprijswinnaars in de economie, faalde toen de massaal omgekeerde weddenschappen van Roger Lowenstein haywire gingen.
LTCM was groot, geheimzinnig en super succesvol. Het was ook de afgunst van Wall Street, vooral de banken en investeringsbanken die wilden weten hoe ze zoveel geld verdienden.
Om dichter bij de hitte van al die genialiteit te komen, melden de banken zich bij LTCM, leenden ze miljarden, leenden ze tot het uiterste, namen ze de andere kant van hun trades onder de loep om uit te zoeken welke strategieën ze toepasten en maakten ze hun trades vrij.
Genius faalde – tijdelijk, zo bleek – toen Rusland gedeeltelijk in gebreke bleef en de kredietmarkten gek werden en in de zomer van 1998 in een paar dagen tijd miljarden LTCM-papierverliezen uitdeelden.
De president van de New York Federal Reserve Bank, William McDonough, verzamelde alle grote bedrijven die geld hadden geleend aan LTCM. Hij vertelde hen dat de Fed geen hedgefonds zou redden en dat ze allemaal miljarden meer zouden moeten storten om LTCM lang genoeg open te houden om het systematisch af te wikkelen. Anders zouden ze de gevolgen van hun eigen verliezen ondervinden.
Alleen Lehman Brothers, gerund door Dick Fuld, die nooit in de Wall Street-jongensclub zat, weigerde te betalen. Fuld liep, de anderen achterlatend om Lehman’s aandelen in nieuw geld dat naar LTCM ging ophalen. Die overmoed zette het podium voor de ondergang van Lehman tien jaar later.
(Cruciaal) Wat komt kon de Grote Recessie als een dag op het strand doen lijken.
Karma is een You-Know-What
Ondertussen, Greenspan hield de rentevoeten jarenlang laag, dwong opbrengst-hongerige investeerders om zich verder en verder op het risicospectrum uit te strekken, en uiteindelijk verstrikt te raken in de subprime hypotheekleningen. En, als belangrijkste regelgever van de grootste banken van Wall Street, liet hij krankzinnige hefboomwerking in hypothecaire effecten en bijbehorende derivatenmarkten opbouwen.
Terzijde: als LTCM niet zo hebzuchtig was geweest en haar partners buiten de kapitaalinvesteerders niet hadden verlaten en hen hadden vervangen door het geleende geld van interne partners om hun eigen kapitaalrekeningen vet te mesten, dan zouden hun transacties uiteindelijk weer winstgevend worden en zouden ze hun crisis hebben doorstaan.
Één van de banken die meer geld moest betalen – toen Lehman uit op het reddingspakket van LTCM liep – was de Goldman Sachs Group Inc. (NYSE: GS). Goldman’s nieuwe CEO in de zomer van 1998 was Henry Merritt “Hank” Paulson, Jr.
Tien jaar later, in 2008, was Hank Paulson de minister van financiën toen Lehman Brothers wankelde.
Paulson vergat blijkbaar nooit het weglopen van Dick Fuld en dat Goldman met extra risico werd opgezadeld wegens Lehman, en de dichtbij staande vennoten zeggen dat hij hem nooit vergaf.
Volgens Bryan Marsal van Alvarez & Marsal, de firma die Lehman drie jaar na zijn faillissement leidde, had Paulson ”geen stem in het Lehman redding besluit maar scheen hij het volledige proces te overheersen”.
M. Marsal weergalmt bronnen dicht bij Goldman en Lehman hoe de vroegere CEO over Dick Fuld denkt, zeggend, ”Paulson hield eenvoudig niet van Dick Fuld, en hij had geen geduld meer”.
Hank Paulson zorgde er niet voor dat Lehman faalde; hij liet het gewoon de nacht in gaan, een zeer donkere en stormachtige nacht.
In de volgende delen vertel ik je precies welke kromme spelletjes Lehman en Bear en alle andere te grote banken (to big to jail) aan het doen waren die allemaal tot insolventie dreven, en waarom en hoe de Fed een aantal van hen direct redde, zoals Goldman Sachs (surprise, surprise), sommige werden samengevoegd, en ze zijn nu allemaal groter.
En ik zal u vertellen hoe en waarom de financiële crisis de Grote Recessie heeft doen oplaaien en wie ervan hebben geprofiteerd.
Lees ook deel 2: Haaien in het water: Wie heeft de financiële crisis van 2008 echt veroorzaakt?
